Surah Al-Munafiqun; Ciri-ciri dan perangai orang munafik dalam Al-Quran

TEHRAN (IQNA) - Apabila pencari kebenaran dan orang yang jujur ​​menunjukkan jalan yang betul dan benar kepada kumpulan orang yang berbeza, ada sekumpulan orang yang merasa kepentingan mereka terancam oleh itu mereka berusaha menentang aliran kebenaran, dalam keadaan sedemikian mereka seolah-olah menerima perkembangan dan perubahan ini, tetapi dalam hati mereka cuba mencipta penyelewengan dalam aliran ini. Tingkah laku demikian diperkenalkan oleh Al-Quran sebagai munafik".

Laporan IQNA; Surah ke-63 dalam Al-Quran disebut «منافقون» munafiqun "Orang-orang Munafik". Surah dengan 11 ayat ini termasuk dalam juzuk kedua puluh lapan Al-Quran. Surah ini, tergolong surah Madaniah, dan wahyu kelima yang diturunkan kepada Nabi (SAW).

Perkataan Munafiqun «منافقون» adalah jamak dari perkataan «منافق» "munafik" dan munafik ialah orang yang kafir di dalam tetapi mengaku sebagai seorang Muslim di luar.

Surah ini membicarakan tentang orang-orang munafik; sifat-sifat dan tingkah laku mereka serta menunjukkan permusuhan mereka yang kuat terhadap orang Islam. Surah ini berpesan kepada Nabi (SAW) supaya berhati-hati terhadap bahaya orang munafik dan menasihati orang yang beriman supaya berkurban di jalan Allah dan menjauhi kemunafikan.

Dengan menunjukkan wajah sebenar, surah ini menunjukkan persekongkolan orang-orang munafik terhadap umat Islam dan membicarakan tentang ketandusan mereka dari keampunan dan rahmat Allah. Ia mengingatkan faktor-faktor yang melupakan mengingati Allah iaitu kehidupan dunia, harta, status dan anak.

Isu munafik sangat penting sejak awal penyebaran Islam, kerana kata-kata dan tingkah laku mereka menyebabkan perpecahan antara kumpulan umat Islam yang berbeza. Surah ini Menekankan ciri-ciri orang munafik, surah ini memperkatakan tentang keharusan mengenali orang munafik dan menggesa orang Islam untuk menjauhkan diri daripada mereka.

وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ ۖ وَإِن يَقُولُوا۟ تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ ۖ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌۭ مُّسَنَّدَةٌۭ ۖ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ ۚ هُمُ ٱلْعَدُوُّ فَٱحْذَرْهُمْ ۚ قَـٰتَلَهُمُ ٱللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ

"Dan apabila engkau melihat mereka, engkau tertarik hati kepada tubuh badan mereka (dan kelakuannya); dan apabila mereka berkata-kata, engkau juga (tertarik hati) mendengar tutur katanya (kerana manis dan fasih. Dalam pada itu) mereka adalah seperti batang-batang kayu yang tersandar (tidak terpakai kerana tidak ada padanya kekuatan yang dikehendaki). Mereka (kerana merasai bersalah, sentiasa dalam keadaan cemas sehingga) menyangka tiap-tiap jeritan (atau riuh rendah yang mereka dengar) adalah untuk membahayakan mereka. Mereka itulah musuh yang sebenar-benarnya maka berjaga-jagalah engkau terhadap mereka. Semoga Allah membinasa dan menyingkirkan mereka dari rahmatNya. (Pelik sungguh!) Bagaimana mereka dipalingkan (oleh hawa nafsunya - dari kebenaran)?"(Qs, Al-Munaafiquun 63:4).

Di antara ciri-ciri orang munafik yang disebutkan dalam surah ini, boleh kita sebutkan seperti berikut:
Tanda pertama kemunafikan ialah dualitas rupa dan dalaman; Mereka menyatakan iman dengan lidah mereka, tetapi mereka tidak beriman dalam hati mereka.

Satu lagi tanda mereka ialah mereka berlindung dengan bersumpah atas kata-kata mereka dan menggunakan sumpah untuk mencapai matlamat mereka, tetapi sebenarnya kaedah ini adalah cara untuk mewujudkan halangan kepada manusia untuk mencapai kebenaran.

Penampilan mereka juga kemas dan mempunyai ekspresi yang manis serta menarik. Walau bagaimanapun, mereka mempunyai badan yang tidak berjiwa, muka yang tidak bermakna, dan badan yang kosong. Seperti kayu kering bersandar di dinding.

Sentiasa ada ketakutan yang aneh dalam hati dan jiwa mereka dan mereka sentiasa ragu-ragu dan pesimis tentang semua isu.