Ang Kahalagahan ng Pagkakaroon ng mga Anak
Ang pagtagubilin ng pag-aanak at pagpaparami ng mga tagasunod ay karaniwang turo sa lahat ng relihiyon. Ang pagtatagubilin ito ay mahalaga din sa mga tuntunin ng ekonomiya pati na rin ang papel ng lakas-tao sa pagtatanggol.
Ang Islam ay nananawagan sa mga tagasunod nito na dagdagan ang populasyon ng mga mananampalataya. Maraming mga talata sa Banal na Qur’an tungkol sa mga bata. Tinutukoy nila ang mga bata bilang mga banal na pagpapala, na tulad ng iba pang mga pagpapala, ay dapat gamitin sa landas ng pagiging perpekto at kaligtasan.
Ang bersikulo 78 ng Surah An-Nahl ay nagsabi: “Si Allah ay nagbigay sa inyo ng mga asawa mula sa inyong mga sarili, at binigyan kayo at ang inyong mga asawa, mga anak na lalaki at mga apo at pinagkalooban Niya kayo ng mabubuting bagay. Ano, naniniwala ba sila sa walang kabuluhan; hindi ba sila naniniwala sa pabor ni Allah?"
Kaya ang pagkakaroon ng kakayahang magkaanak ay pabor ng Panginoon. Ang Banal na Qur’an ay nagsasabi tungkol kay Propeta Zakariya (Zachariah): “Si Zakariya ay nanalangin, ‘Panginoon, huwag mo akong iwanang mag-isa na walang supling, bagama’t ikaw ang pinakamahusay na tagapagmana.’” (Surah Al-Anbiya, talata 89)
Sa isa pang talata, sinabi ng Panginoon: “Si Zakariya ay nanalangin sa kanyang Panginoon doon, na nagsasabi, ‘Panginoon, pagkalooban mo ako, sa Iyong Biyaya, ng mabubuting supling. Naririnig mo ang lahat ng mga panalangin.’” (Surah Al-Imran, talata 38)
Ang Qur’an ay nagsabi na ang panalanging ito ni Zakariya ay sinagot: "Kaya Aming sinagot siya, at ibinigay sa kanya si Juan, na nagpapagaling sa kanyang asawa (sa kawalan ng kabaugan)." (Surah Al-Anbiya, talata 90)
Ang mga talatang ito ay nagpapakita na ang mga bata ay tumutulong sa kanilang mga magulang sa relihiyon at sa makamundong mga bagay at ito ang landas ng mga propeta ng Panginoon upang manalangin sa Diyos para sa mabubuting supling.
