Аъмоли моҳи Муҳаррам
Намоз: Шаби аввали моҳи Муҳаррам чанд намоз дорад, ки яке аз онҳо намози ду ракат аст, ки дар ҳар ракат пас аз Ҳамд 11 бор сураи Тавҳид хонда мешавад. Дар фазилати ин намоз омадааст, ки хондани ин намоз ва рӯза доштани рӯзи он сабаби амнияти инсон мешавад ва касе, ки ин амалро анҷом диҳад, гӯё тамоми сол дар кори нек устувор будааст.
Рузи аввали моҳи Муҳаррам ва иҷрои дуо ва ниёиш низ аз амалҳои тавсияшудаи шаби аввали Муҳаррам ҳастанд.
Аъмоли рӯзи аввали Муҳаррам
Рӯзи аввалии моҳи Муҳаррам ҳар сол рӯзи аввали соли ҳиҷрӣ мебошад. Аз Имом Муҳаммади Боқир (а) ривоят шудааст, ки касе, ки ин рӯзро рӯза бигирад, Худованд дуояшро қабул мекунад, монанди дуои Закариё (а). Ҳамчунин барои ин рӯз намози ду ракат тавсия шудааст, ки пас аз он се бор дуои اللّهم انت الاله القدیم و هذه سنهٌ جدیدهٌ فاسئلک فیها العصمه من الشیطان و القوَّه علی هذه النّفس الامّاره بالسُّوء хонда шавад, ки маънояш: «Парвардигор! Ту Худои Қадимӣ ва ин сол соли нав аст, аз Ту мепурсам, ки маро дар ин сол аз шайтон нигаҳдорӣ ва бар нафси аммораи бадӣ қувват деҳ.»
Аз Паёмбари Ислом (с) ривоят шудааст, ки касе рӯзи сеюми Муҳаррам рӯза бигирад, Худованд дуояшро қабул мекунад. Рӯзи ҳафтум низ рӯза гирифтан суннат мебошад.
Аъмоли шаби Ошуро
Аъмоли шаби Ошуро иборат аз чанд намоз аст, ки яке аз онҳо чунин аст: Намози чор ракат, ки дар ҳар ракат пас аз сураи Ҳамд 50 бор сураи Тавҳид хонда мешавад. Пас аз анҷоми намоз 70 бор سبحان الله والحمدالله و لا اله الاّ الله و الله اکبر ولا حول ولا قوه الاّ بالله العلیّ العظیم хонда мешавад. Эҳёи ин шаб дар назди қабри Имом Ҳусайн (а) эҳё кардан ва дуо ва ниёиш кардан низ аз амалҳои тавсияшуда аст.
Аъмоли рӯзи Ошуро
Аъмоли рӯзи Ошуро раҳо кардани ҳама кор ва ғамгинӣ ва азоби Имом Ҳусайн (а) ва шаҳидони Карбало мебошад, ки муҳимтарин амал ва сазовори ҳар инсони ҳақиқӣ аст. Аз Имом Ризо (а) ривоят шудааст, ки ҳар кас дар ин рӯз кору кӯшишро партояд, Худованд хоҳишҳои ӯро бароварда мекунад ва ҳар кас ин рӯзро бо ғаму андӯҳ сипарӣ кунад, Худованд рӯзи қиёматро рӯзи хушҳолии ӯ қарор медиҳад.
Зиёрати Имом Ҳусайн (а) низ хеле тавсия шудааст. Рӯза гирифтан дар ин рӯз маҳкум аст; вале беҳтар аст бе нияти рӯза то пас аз намози аср аз хӯроку нӯшокӣ даст кашида шавад. Ба зиёраткунандагони Имом Ҳусайн (а) об додан, хондани сураи Тавҳид ҳазор бор, хондани Зиёрати Ошуро ва гуфтани ҳазор бор зикри اللّهم العن قتله الحسین(ع) низ аз амалҳои ин рӯз мебошанд.
Рӯзи бисту якуми Муҳаррам низ рӯза гирифтан тавсия шудааст.
