Kahulugan ng Ramadan
Ayon sa ilang mga Hadith, ang Ramadan ay kabilang sa mga pangalan ng Diyos.
Ang salitang Ramadan ay nagmula sa salitang-ugat na "Ra Ma Dha" at ang plural na anyo nito ay Ramadanat at Armidha. Nangangahulugan ito ng matinding init at sinasabing noong gustong pangalanan ng mga Arabo ang mga buwan ng taon, pinangalanan nila ang buwang ito na Ramadan dahil noong panahong iyon ay nasa panahon ng taon na napakainit ng panahon.
Ngunit ang ilang mga tagapagsalin ng Quran katulad ni Tabari, nang bigyang-kahulugan ang Talata 185 ng Surah Al-Baqarah, “Ang buwan ng Ramadan ay ang buwan kung saan ipinahayag ang Quran; isang patnubay para sa mga tao, ang pinakamakapangyarihan sa lahat ng patnubay at isang pamantayan upang makilala ang tama sa mali", binanggit ni Mujahid bin Jabar, na nagsasabi na ang Ramadan ay malamang na isa sa mga pangalan ng Diyos at walang kinalaman sa matinding init.
Mayroon ding iba pang mga pananaw tungkol sa pangalan ng Ramadan, na may nagsasabi na ito ay nagmula sa Ramada as-Sa'im, ibig sabihin ay ang panahon na ang isang taong nag-aayuno ay nakakaramdam ng init sa kanyang katawan bilang resulta ng matinding pagkauhaw. Ang iba ay nagsasabi na ang Ramadan ay nagmula sa Armadh, na nangangahulugan ng pag-aapoy, habang ang mga kasalanan ay nasusunog at nawasak sa pamamagitan ng mabubuting gawa.
Ang ilan ay nagsasabi na ang Ramadan ay nagmula sa Ramadha, na alin nangangahulugang mainit na bato, habang ang mga puso ay natutunaw mula sa pagninilay sa kabilang buhay.
Ang iba ay nagsasabi na ito ay nagmula sa Ramdhat an-Nasl, na alin ang ibig sabihin ay pagpapatalas ng espada, habang ang mga Arabo ay naghahasa ng kanilang mga espada sa Ramadan upang pumunta sa digmaan bago ang mga buwan ng Haram (kung kailan ipinagbabawal ang digmaan).
Sa panahon ng Jahilliyah (bago ang pagdating ng Islam) ang buwang ito ay tinawag na Natiq at iginagalang ito ng mga Arabo. Ang mga tao ng Thamoud ay tinawag itong Dimmir at ang kanilang taon ay nagsimula sa buwang ito.
