Наметавон гуфт устод Муҳаммад Рафъат бештарин таъсирро бар устод Комил Юсуф гузоштааст. Ба далели инки тиловатҳои устод Муҳаммад Рафъатро зиёд шунидаоем, радди пои Рафъатро дар тиловати Комил Юсуф мебинем, аммо аз устод Салома тиловатҳои зиёде дар дастраси мо нест. Аз устод Муҳаммад Сайфӣ ҳам тиловати чандоне надорем ва бояд инҳоро ҳам бишинавем то битавонем қазовати дурусте дошта бошем.
Лаҳне, ки Комил Юсуф мешунида, асил ва мумтоз будааст. Вақте, ки мо тиловати Комил Юсуфро мешнавем, мебинем дуруст аст, ки аз сабкҳои қориёни барҷаста илҳом мегирад, аммо боз ҳам муқаллид нест ва сабки мунҳасир ба фарде дорад ва ҳатто афроде монанди Муҳаммад Лайсӣ ҳам аз Комил Юсуф тақлид кардаанд.
Нахустин нуктае, ки дар тиловатҳои Комил Юсуф худашро нишон медиҳад, савти ӯст. Дар Миср ба қорӣ беҳуда лақаб намедиҳанд ва ин лақаб доданҳо аз рӯи далел аст. Лақаби Абдулбосит, “Соҳиби галӯи тилоӣ” будааст. Назири ин лақабро ба Комил Юсуф додаанд ва ӯро қории “Ҳанҷараи фӯлодӣ” ном ниҳодаанд. Ин нишон медиҳад чизе, ки Комил Юсуфро мутамоиз карда, савти хосси ӯ будааст. Комил Юсуф дорои як савти зебо ва мунъатиф буда, ки масоҳати болое ҳам доштааст.
Нуктаи дигар, ғамгинии садои Комил Юсуф аст. Як вақт мегӯем тиловат, тиловати маънавӣ аст. Тиловати маънавӣ яъне тиловате, ки пояаш маъност. Аммо як вақт мегӯем тиловат, маҳзун аст; Яъне қорӣ аз ибтидо садояшро дар фазои ҳузнолуд мебарад ва дар садо буғз эҷод мекунад. Вақте ин буғзро дар садо эҷод мекунад, ғайр аз инки мафоҳими оёт асаргузории бештаре пайдо мекунад, худи савти қорӣ ҳам рӯи шунаванда таъсир мегузорад ва қорӣ бо садои худаш ба шунаванда мегӯяд ту дар маҳзари Қуръон ҳастӣ ва Қуръон бо ҳузн нозил шуда ва ман ҳам онро бо ҳузн иҷро мекунам. Қориёне монанди Рафъат, Миншовӣ ва Комил Юсуф асли садояшон таҳзини савт аст.
Гуфтугӯи ИКНА бо Ҳодии Раҳимӣ, мударрис ва қории мумтози Қуръони Карим аз кишвари Эрон.