Kur’an-ı Kerim’in kalbi Yâsin-i Şerif’in esrarı
Yâsin suresi iman esaslarının ana prensiplerini, nübüvvet, davet şekli, geçmiş ümmetlerin durumları, tevhidin ispatı, kıyamet alâmetleri, haşir ve tekrar dirilme gibi mühim meseleleri anlatıp açıklamaktadır.
Yâsin suresi 83 ayet olup 22-23 cüzler arasında yer almaktadır. Mekke döneminde inmiştir. Mushaftaki sıralamada otuz altıncı , iniş sırasına göre 41. suredir.
Sure Mukatta harfleriyle (Huruf-u mukattaa, sure başlarında kesik kesik, ikisi üçü birleşik veya tek başına yazılı bulunan harflerdir. Zaten bu harfler okunurken de teker teker okunur, bir kelime gibi okunmaz) yani ‘Yâ ve sin’ kelimesi ile başladığı için kendisine bu isim verilmiş olup, bu iki harf aynı zamanda anahtar durumundadır. Okuyanların kalplerini nûrlandırdığı için kendisine ‘Kalb’ül-Kur’an’ adı verilmiştir.
Bazı uzmanlara göre, bu sureye Kur’anın kalbi denmesinin sebebi Kur’anda ele alınan konuların tümünün bu surede açıklanmasıdır. Ayetlere dikkatle bakıldığında sanki insanın tüm Kur’anı anladığı söylenebilir.
Sure, müşriklerin Kıyamet gününü inkar etmelerinden dolayı onlara cevap niteliğinde nazil olmuştur.
Yâsin suresinde İslam inançlarının üç temel umdesinin Allah’ın birliği, Peygamberlik ve âhiret günü açıklanmış olup ölülerin dirilmesi ve kıyamet gününde bedenin tüm uzuvlarının konuşmasından bahseder.
Yâsin suresinin ilk ayetleri Peygamberlik ve felsefesi insanların peygamberlerin davetine tepkisi aynı halde bu davetin insanlar tarafından kabul edilip edilmemesinde onların durumlarından bahsedilir. Peygamberlerin hak yoluna davetinin neticesinin insanların ihyası olduğu ve bu daveti kabul edenlerin saadete ereceği bildirilmiştir.
Tevhid hakkındaki ayetler Allah’ın birliğinin alemetlerini sıralar. Daha sonra ise kıyamet günü ölülerin dirilmesi , cezalar, günahkarlar ve takvalıların saflarının belirlenmesi konularına değinilir. Bu günde bedenin uzuvlarının dile geleceği de söylenmiştir.
Kıyamet günü ile ilgili bölüm surenin en önemli kısmıdır. Kıyamet gününün çeşitli delilleri ve alemetleri dünyanın sonu cennet ve cehenneme bağlı soru cevaplardan bahsedilir. Bu bölümlerin arasında gafilleri ve cahilleri uyandıracak sarsıcı ayetler bulunmaktadır.
Surenin son ayetlerinde o günde günahkarların ve salih insanların durumu anlatılmıştır. Surenin sonunda dinin üç esası Allah’ın birliği, Peygamberilik ve âhiret günü hakkında bir özet sunularak deliller getirilmiştir.
Bu surede, kendilerini Allah’a ibadet etmeye davet etmek için bir şehre giren üç elçinin hikayesini anlatır. Fakat oradakiler bu üç elçilerin davetini kabul etmediler. Kaynaklar onların Allah’ın veya Hz İsa’nın (a.s) gönderdiği elçiler olduğunu söyler. Bu arada bir adam bu elçilerin davetini inanır ve diğer insanlarıda inanmaları için davet eder. Ancak şehir halkı onu öldürür bu olaydan sonra İlâhi azapla cezalandırılırlar. Bu şahsın adı Kur’an’da geçemez ancak hadis ve tefsir kaynaklarında ismi ‘Habib Neccar’ olarak anılmıştır. Mezarı Türkiye’nin Antakya şehrindedir.
En çok konuşulan başlıklar 