Pag-aalay ng Sarili: Isang Landas Tungo sa Kaligtasan
Ang ibig sabihin ng Isar ay mas pinipili ang iba kaysa sa sarili at kasama ang pagbibigay sa iba kung ano ang kailangan ng isa sa kanyang sarili. Ang pag-aalay ng buhay, mga ari-arian, mga katayuan, atbp, sa landas ng Diyos ay isang uri ng Isar.
Ito ay kabilang sa pinakamagandang mga palatandaan ng sangkatauhan. Itinuro ng Banal na Qur’an ang mga halimbawa ni Isar at pinuri ito. Halimbawa, ang Ansar (Mga Katulong) ay ang mga tao ng Medina sino, sa kabila ng kanilang sariling pangangailangan, ay nagbigay ng kanilang mga ari-arian at mga bahay sa mga nagmula sa Mekka na kasama ng Banal na Propeta (SKNK).
“At ang mga nauna sa kanila na gumawa ng kanilang paninirahan sa tahanan (ang Lungsod ng Medina), at dahil sa kanilang paniniwala ay nagmamahal sa mga nangibang-bayan sa kanila; hindi sila nakatagpo ng anumang (inggit) sa kanilang mga dibdib para sa kung ano ang ibinigay sa kanila at mas pinili sila kaysa sa kanilang sarili, kahit na sila mismo ay may pangangailangan. Sinuman ang naligtas mula sa kasakiman ng kanyang sariling kaluluwa, sila ang mananalo." (Surah Al-Hashr, Verse 9)
Ang pinakamahalagang bagay sa Isar ay kadalisayan ng hangarin at pag-iwas sa pagkukunwari o pagpaparamdam sa iba na obligado.
Alinsunod sa Banal na Qur’an: “Mga mananampalataya, huwag ninyong gawing walang bunga ang inyong mga kawanggawa sa pamamagitan ng panunuyang pagpapaalala sa tumatanggap ng inyong pabor o pagpaparamdam sa kanila na iniinsulto, katulad ng isang taong gumugugol ng kanyang ari-arian upang ipakita at walang pananampalataya sa Panginoon o paniniwala sa Araw ng Paghuhukom. Ang halimbawa ng kanyang gawa ay parang ang ilang lupa ay natipon sa isang bato at pagkatapos ng ulan ay nagiging matigas at tigang. Ang ganitong mga tao ay hindi makikinabang sa kanilang kinita. Hindi pinapatnubayan ng Diyos ang mga hindi naniniwala." (Surah Al-Baqarah, Talata 264)
