Pagpapakahulugan sa Qur’an at mga Tagapagsalin/14 Isang Pagpapakahulugan na Pananaliksik sa Retorikal na Himala ng Qur’an
Ang “Talkhis al-Bayan fi Majazat al-Quran” ay isang Shia Qur’an na pagpapakahulugan na may bagong pamamaraan sa pagpapakahulugan ng Qur’an. Sa gawaing ito, ginamit ni Sayed Radhi ang kanyang henyo at malawak na kaalaman upang isulat ang unang aklat sa mga metapora ng Qur’an. Ang isang-tomo na aklat ay tungkol sa pagpapakahulugan ng mga talata, mga salita, mga termino at metaporikal na mga pagpapahayag sa Banal na Aklat.
Iyon ay itinuturing na isa sa pangunahing mga gawaing pang-agham na isinulat noong ika-4 na siglo ng Hijri. Binanggit nito ang mga metapora at mga kabalintunaan sa mga talata at nag-aalok ng mga halimbawa mula sa mga tula na Arabiko.
Itinatampok ng aklat ang iba't ibang mga aspeto ng retorika na himala at kahusayan sa pagsasalita ng Qur’an. Ang mahusay na pagsasalita ay nangangahulugan ng pagiging matatas at mapanghikayat sa pagsasalita o pagsusulat at isinasaalang-alang ang katayuan ng kausap.
Sino si Sayyid Radhi?
Si Mohammad Ibn Hussein ibn Musa, na kilala bilang Sayyed Radhi (969-1015) ay isang iskolar ng Shia at kapatid ni Sayyed Mortadha. Naghawak siya ng ilang malalaking mga posisyon, kabilang ang paghatol at pinuno ng misyon ng Hajj noong panahon ng pamumuno ng dinastiyang Buyid. Sumulat siya ng mga libro sa teolohiya at pagpapakahulugan ng Qur’an pati na rin ang isang libro ng tula. Ang kanyang pangunahing gawain ay ang pagtitipon ng Nahj al-Balagha. Nagtatag din siya ng isang paaralan na alin sinasabi ng ilan na ang unang paaralan para sa pagtuturo ng mga agham pangrelihiyon.
Nag-aral siya kay Muhammad Tabari Maliki, Abu Abdullah Jurjani, Faqih Hanafi, Qadhi Abdul Jabbar, at Akfani Qadhi.
Sa kanyang Talkhis al-Bayan fi Majazat al-Qur’an, binanggit ni Sayyed Radhi ang iba't ibang mga pananaw batay sa pitong Qara'at, pagkatapos ay tinalakay ang mga kahulugan ng mga salita at nag-aalok ng kanyang mga pananaw tungkol sa mga isyu sa moral. Binanggit din niya ang Hadith sa pakikipag-usap tungkol sa mga aspeto ng retorika ng Qur’an.
Ang unang paksa na binanggit sa aklat ay tungkol sa talata 7 ng Surah Al-Baqarah: “Si Allah ay naglagay ng tatak sa kanilang mga puso at tainga; ang kanilang paningin ay lumabo at para sa kanila ay isang malaking kaparusahan,” ang pagsasabi ng isang ‘pagsira’ ay isang metapora dahil ang mapagkunwari ay gumagalaw sa kanilang mga mata at nakikita ang mga bagay ngunit hindi natututo ng mga kasapi mula rito.
Ang huling paksa ay tungkol sa mga talata 1 hanggang 3 ng Surah Al-Inshirah "Hindi ba Namin pinalawak ang iyong dibdib para sa iyo (Propeta Muhammad), at pinaginhawa kayo sa iyong pasanin na nagpapabigat sa iyong likod?"
Sinabi ni Sayyid RAdhi na ang pariralang pasanin na nagpabigat sa iyong likod ay isang metapora para sa mga paghihirap at mga kahirapan na pinagdaanan ng Banal na Propeta (SKNK) sa panahon ng kanyang misyon.
Ang aklat ay itinuturing na isang mapagkukunan ng kahalagahan ng mga tagapagsalin ng Qur’an pagkatapos ni Sayyed Radhi at ginamit nila ang nilalaman nito sa kanilang mga gawa.
