Mga Surah ng Qur’an/59 Paglabag sa Pangako ng mga Hudyo Gaya ng Ipinaliwanag sa Surah Al-Hashr
Gayunpaman, ang mga grupong Hudyo ay lumabag sa kanilang pangako at tumulong sa mga kaaway ng mga Muslim at ito ay humantong sa kanilang pagpapalayas sa Medina. Ito ay nabanggit sa Surah Al-Hashr.
Ang Al-Hashr ay ang ika-59 na kabanata ng Qur’an na alin mayroong 24 na mga talata at nasa ika-28 Juz. Ito ay Madani at ang ika-101 na Surah na ipinahayag sa Banal na Propeta (SKNK).
Ang Hashr sa Arabik ay nangangahulugang pagpapaalis ng isang grupo sa kanilang tahanan upang makilahok sa digmaan, atbp. Ang talata 2 ng Surah ay tungkol sa pagpapaalis sa mga Hudyo ng Bani Nadhir sa Medina.
Sila ay isang tribong Arabong Hudyo na nanirahan sa hilagang Arabia sa oasis (ilog) ng Medina hanggang sa ika-7 siglo. Nang ang Banal na Propeta (SKNK) at mga Muslim ay pumunta sa Medina (kilala bilang Hijra), ang tribo ng Bani Nadhir ay nangako na susuportahan ang mga Muslim at ipagtanggol ang lungsod kasama nila kung sakaling salakayin ng kaaway.
Ngunit nilabag nila ang kanilang pangako at, samakatuwid, nagkaroon ng digmaan sa pagitan nila at ng mga Muslim kung saan sila ay natalo at pinalayas mula sa Medina.
Ang nilalaman ng Surah Al-Hashr ay higit sa lahat ay tungkol sa pagpapakilala ng mga pangalan at mga katangian ng Diyos, mga tuntunin ng digmaan, ang panganib ng mga Hudyo at mga mapagkunwari at ang kanilang magkasanib na pagsasabwatan laban sa Islam, ang mga kahihinatnan ng paglimot sa Diyos, ang Tasbeeh (pagluwalhati) sa Diyos ng lahat ng nilalang, at ang papel na ginagampanan ng Qur’an sa paglilinis ng kaluluwa ng isang tao.
Ang Surah ay nagsisimula sa Tasbeeh at pagluwalhati sa Diyos: “Ang lahat ng nasa langit at lupa ay lumuluwalhati sa Diyos. Siya ang Maharlika at Marunong sa Lahat.”
Pagkatapos ay binanggit ang labanan sa pagitan ng mga Muslim ng Medina at ng mga Hudyo sino lumabag sa kanilang pangako. Ayon sa mga talata, walang sinuman ang nag-isip na ang mga Muslim ay may kapangyarihang talunin ang mga Hudyo ngunit ang Diyos ay "naghagis ng takot sa kanilang mga puso upang ang kanilang mga tahanan ay nawasak ng kanilang sariling mga kamay".
Pagkatapos ay tinatalakay ng kabanata ang mga tuntunin tungkol sa pamamahagi ng mga samsam sa digmaan.
Pinupuna din nito ang mga mapagkunwari at inilalantad ang kanilang mga taksil na pag-uugali laban sa mga Muslim.
Gayundin sa isang maikling bahagi, ang mga talata ay nag-aalok ng isang paglalarawan ng Banal na Qur’an at ang mga epekto nito sa paglilinis ng kaluluwa. Ang Surah pagkatapos ay nagsasaad ng ilang mga katangian ng Diyos at ng Kanyang Asma al-Husna (magandang mga pangalan).
