Kahit na ang kanyang pangalan ay hindi tahasang binanggit sa Quran, siya ay binanggit sa mga pagpapakahulugan at salaysay na mga pinagmumulan na may kaugnayan sa ilang mga talata.
Sa Islamikong mga pinagmulan, kilala siya bilang Armaya o Ermia. Naniniwala ang ilan na siya ang propeta sino nabuhay na mag-uli pagkatapos ng isang daang mga taon ng kamatayan.
Ayon sa isang salaysay, si Jeremias ang propeta noong panahon ni Goliath, at hiniling ng mga tao sa kanya na magtalaga ng isang hari, na humahantong sa pagpili kay Talut sa pamamagitan ng utos ng Diyos.
Sinasabi rin na si Zoroaster ay isang alagad o lingkod ng isa sa mga alagad ni Jeremiah.
Si Jeremias ay ipinanganak noong mga 645 BC sa isang lungsod sa hilagang-silangan ng al-Quds, sa isang eskribyente na pamilya. Ang kanyang ama ay isang piniling pari noong panahon ni David. Si Jeremias ay pinatay ng mga Hudyo sa lungsod noong mga 590 BC.
Ang isa sa kapansin-pansing mga kontribusyon ni Jeremias ay ang rehabilitasyon ng Ehipto pagkatapos nitong wasakin ni Nebuchadnezzar.
Ipinadala ng Diyos si Jeremias upang gabayan ang hari at ang mga Israelita. Noong una, nadama niyang hindi niya magampanan ang responsibilidad na ito at humingi ng tulong sa Diyos. Tiniyak ng Diyos sa kanya ang Kanyang walang hanggang kapangyarihan at suporta.
Dahil sa katiwalian sa moral ng mga tao, paniniil at kawalang-interes ng mga pinuno, at kahinaan sa pampulitika, ginamit ni Jeremias ang bawat pagkakataon upang payuhan ang mga tao.
Binalaan din niya sila tungkol sa pagsalakay ni Nebuchadnezzar at ang nalalapit na pagkawasak ng al-Quds. Ito ay humantong sa mga akusasyon ng pagiging isang Babyloniano na mersenaryo at pagtataksil, na nagresulta sa pag-uusig ng bulaang mga pari at mga propeta, at maging ng mga banta sa kanyang buhay.