Pagkabayani sa Quran/4 Ang mga Napatay sa Landas ng Pagtupad sa Banal na mga Tungkulin ay mga Bayani Din
Sa Islam, ang pagiging bayani ay may dalawang kahulugan: Ang tiyak na kahulugan ng pagiging bayani ay ang pagpatay sa larangan ng digmaan sa landas ng Diyos. Sa kasong ito, may espesyal na mga pasya tungkol sa mga bayani sa Fiqh (Islamikong hurisprudensiya). Halimbawa, ang katawan ng isang bayani ay hindi nangangailangan ng Ghusl at Kafan (paghuhugas at pagbabalot) at maaaring ilibing sa parehong damit kung saan siya pinatay.
Ang mas pangkalahatang kahulugan ay ang pagpatay o pagkamatay sa landas ng pagtupad sa banal na mga tungkulin. Ang mga napatay o namamatay sa ganitong paraan ay itinuturing na mga bayani at bibigyan ng gantimpala ng pagkabayani.
Ang Banal na Propeta (SKNK) ay nagsabi na mayroong ilang mga grupo ng mga tao sino namamatay bilang bayani: Una, ang isa na namatay sa landas ng paghahangad ng kaalaman. Pangalawa, ang isang namatay sa kama ngunit may pananampalataya at mahusay na pang-unawa tungkol sa Diyos at sa Kanyang mensahero. Pangatlo, isa na pinatay dahil sa paninindigan laban sa mga mananalakay.
Kaya't kapag ang mga may tunay na pananampalataya sa Diyos at lumalakad sa landas ng katotohanan ay namatay, sila ay kabilang sa mga bayani, batay sa mga talata ng Quran at mga Hadith.
Sinabi ng Diyos tungkol sa gayong mga tao, "Ang mga naniniwala kay Allah at sa Kanyang mga Sugo ay ang mga tapat at mga bayani sa harapan ng kanilang Panginoon, sila ay magkakaroon ng kanilang gantimpala at kanilang liwanag." (Talata 19 ng Surah Al-Hadid)
Magbasa pa:
Mataas na Katayuan ng Pagkabayani sa Islam
Ang gayong mga tao ay magiging mga kasamahan ng banal na mga sugo at mga banal sa Paraiso: “Ang sumusunod sa Diyos at sa Sugo ay kaibigan ng mga Propeta, mga banal, mga bayani, at mga matuwid na pinagkalooban ng Diyos ng Kanyang mga pabor. Sila ang pinakamatalik na kaibigan na maaaring magkaroon ng isa.” (Talata 69 ng Surah An-Nisa)
