Paaralan sa Mason, Ohio, Itinuturo sa mga Mag-aaral ang Pagsasaulo ng Quran
Si Keith BieryGolick, isang mamamahayag na nanalo ng Pulitzer Prize, ay bumisita sa paaralan — ang ICM Learning Academy — at nag-ulat tungkol sa mga aktibidad nito sa pagsasaulo ng Quran: “Ayoko talagang gawin ito noong una,” sabi ni Aadam Zindani habang tumatawa.
Ang tinutukoy niya ay ang Quran. Hindi lang basta pagbasa, kundi pagsasaulo nito — 600 na mga pahina mula simula hanggang katapusan.
“Ang pagsasaulo mismo ay madali,” sabi ni Zindani. “Ang pinakamahirap ay kung paano mapanatili sa isip ang lahat ng iyong naisalo.”
Inabot siya ng hindi bababa sa tatlong mga taon.
“Para sa iba, umaabot pa ito ng mga dekada,” sabi ni Fawzan Hansbhai, ang imam sa moske na katabi ng paaralan.
Ngayon, tinutulungan ni Zindani ang iba pang mga estudyante na gawin din iyon. Nakatayo ako sa likod-bahay ng bagong paaralan sa Mason kasama siya. Ang kanyang ina ang isa sa mga nagtatag nito, malaking bahagi dahil sa kanya. Katabi si Anila Zindani, sapagkat halos palagi siyang naroon. “Diyos ko, napakahalaga nito para sa akin,” sabi ni Anila. “Ang paaralang ito ay tunay na espesyal.” Isinalaysay niya na nagsimula ang ideya ng paaralan nang maghanap siya ng lugar kung saan matuturuan ng Quran ang kanyang anak.
Ngunit, sabi niya, walang institusyon sa Tri-State na nag-aalok nito. Kaya nagsimula si Anila sa pagsasaulo ng Quran sa isang trailer sa downtown Mason.
Ngayon, mayroon na silang ICM Learning Academy — isang umupa na paaralan na hindi lamang nagtuturo ng matematika at araling panlipunan. Dumating ako 30 minuto bago uwian, at matapos ang klase sa matematika, nanatili ang ilang mga estudyante upang magbasa ng Quran.
Sa kabilang silid, tumawa si Yahya Hansbhai. Ang katulong na imam na ito ay bumibisita sa mga bilangguan sa Warren County upang magbigay ng espiritwal na paggabay sa mga nakakulong. Ngunit noong bumisita ako, nagtuturo siya ng Quran sa paaralan. Sinabi niya na ang pagsasaulo ng Quran ay bahagi ng isang mahabang tradisyon sa kanilang relihiyon. “Nananatili ito sa puso ng tao,” sabi ni Hansbhai. “Sa ganitong paraan, pinangangalagaan nila ito — bawat titik at bawat salita.”
May mga plano na ang mga opisyal ng paaralan na palawakin pa ito. Ipinakita nila sa akin sa labas kung saan nagsimula na ang pagtatayo ng bagong moske na nagkakahalaga ng $12 milyon, na magkakaroon ng mas malaking bulwagan ng dasalan at mga bagong silid-aralan para sa paaralan.
Kailangan pa nilang makalikom ng milyon-milyong mga dolyar upang makumpleto ang tinatawag nilang sentro ng pamayanan. “Isa ito sa pinakamahirap na bagay na ginawa ko sa buong buhay ko,” sabi ni Anila. Nakatayo sa pasilyo ng paaralan, nakangiti pa rin siya. Ipinatong niya ang kamay sa kanyang dibdib habang nagsisiksikan ang mga estudyante sa paligid ng aking kamera, kumakaway at nagbibigay ng mga hinlalaki pataas. “Isa itong napakalaking pangarap,” sabi ni Anila. “At kapag nakikita ko ang mga estudyante at mga guro, parang natupad ang isang panaginip.”
