Muling Ipinapakita ang Libong Taong Gulang na Manuskripto ng Quran sa Pandaigdigang Piyesta ng Aklat
Nagkakaroon ang mga bisita sa Ika-44 na Sharjah International Book Fair (SIBF) ng isang pambihirang pagkakataon na makita ang isang bahagi ng kasaysayan ng sining Islamiko — isang paksimile na edisyon ng manuskripto ng Quran na isinulat mahigit isang libong taon na ang nakalipas ng bantog na kaligrapiyo na si Abu al-Hasan Ali Ibn Hilal, kilala bilang Ibn al-Bawwab.
Ang magandang pagkakagawa ng manuskripto ay ipinakita sa Safir Ardehal kiosk mula sa Tehran, kung saan maaaring masaksihan ng mga bisita ang katumpakan at kagandahan ng maagang kaligrapiya sa Arabik.
“Ito ay isa sa pinakamatandang kumpletong manuskripto ng Quran na isinulat ng kilalang kamay,” sabi ni Hamed Dehdashti mula sa Safir Ardehal. “Ito ay paksimile ng Quran na orihinal na isinulat ni Ibn al-Bawwab noong 391 AH, mga taong 1000 CE. Ang orihinal na kopya ay ligtas na iniingatan sa Chester Beatty Library sa Dublin, Ireland. Ang espesyal dito ay hindi lamang kaligrapiyo si Ibn al-Bawwab — ginawa niyang sining ang pagsusulat sa Arabik na may perpektong proporsyon at espiritwal na kagandahan.”
Ipinaliwanag ni Dehdashti na ang Quran ay isinulat sa iskrip na naskh, isang estilo na pinahusay at pinabuti ni Ibn al-Bawwab. Bawat pahina ay may 16 na mga linya ng maayos at balanseng teksto, na may malalambot na mga letra, pantay na espasyo, at matatag na mga hagod. “Sa Quran na ito, makikita mo kung paano humihinga ang bawat letra sa sariling espasyo nito,” sabi niya. “Naniniwala si Ibn al-Bawwab na ang kagandahan ay nasa balanse — bawat kurba, bawat tuldok ay sumusunod sa pagkakasundo at ritmo.”
Hindi tulad ng naunang mga iskript ng Quran na parisukat at matulis, kagaya ng Kufiko, ang istilo ng naskh ni Ibn al-Bawwab ay nagpakilala ng daloy at madaling basahin. “Ang kanyang mga linya ay dumadaloy parang tula. Kaya ang kaligrapiya sa Arabik ngayon, mula sa pag-imprenta hanggang sa disenyo, ay sumusunod pa rin sa mga patakarang kanyang nilikha
mahigit isang libong taon na ang nakalipas.”
Idinagdag ni Dehdashti na malamang isinulat at pinalamutian mismo ni Ibn al-Bawwab ang Chester Beatty Quran. Hindi lamang niya kinopya ang mga talata kundi dinisenyo rin niya ang mga palamuti sa ginto at pamagat ng kabanata. “Perpeksiyonista siya. Ang pagsusulat, ang dahon ng ginto, ang mabulaklakin na hangganan — lahat ay tila galing sa parehong kamay,” sabi niya.
Gumamit ang kaligrapiyo ng natural na tinta mula sa uling at pandikit arabik at isang panulat na tambo (qalam) na ginupit sa tiyak na anggulo, na nagpapahintulot sa kanya na magsulat at lumikha ng manipis at makakapal na linya sa isang paghagod. Ang teksto ay isinulat sa papel na belyum — isang makinis na ibabaw na gawa sa balat ng hayop, na tumulong sa pagpapanatili ng manuskripto sa loob ng maraming mga siglo.
“Para sa mga bisita, ang paksimile na ito ay higit pa sa isang lumang libro. Ito ay bintana sa kasaysayan at sining. Ang nakikita ninyo rito ay purong kakayahan ng tao, walang makina ang makakagawa muli ng pagkakasundo sa pagitan ng tinta, linya, at pananampalataya,” sabi ni Dehdashti.
Ang orihinal na Quran ni Ibn al-Bawwab ay nananatiling isa sa pinakamahalagang kayamanan ng sibilisasyong Islamiko, na iniingatan nang mahigpit sa Chester Beatty Library. “Ngunit ang pagkakaroon ng kopya nito dito sa Sharjah ay pantay na mahalaga. Pinapaalala nito sa atin ang galing ng mga Muslim na sanay at kung paano patuloy na nagbibigay-inspirasyon ang kanilang sining sa mundo,” sabi ni Dehdashti.
