Pakikipagtulungan sa Banal na Quran/12 Prinsipyo ng Pakikipagtulungan sa mga Larangang Pang-Ekonomiya
Naglalatag ang Quran ng isang batayan na maaaring magamit sa iba’t ibang mga larangan, kabilang ang ekonomiya. Maaaring talakayin ang mga kooperatiba sa dalawang mga anyo: kooperatibang mga kumpanya at kooperatibong ekonomiya.
Ang kooperatibang mga kumpanya ay napapaloob sa mga kabuuang kahulugan ng Talata 1 ng Surah Al-Ma’idah: “Kayong mga mananampalataya, tuparin ninyo ang inyong mga tungkulin.”
At gayundin sa marangal na Hadith: “Ang mga mananampalataya ay tumutupad sa kanilang mga kasunduan at mga kontrata.”
Nabuo ang kooperatibong ekonomiya o kilusan noong unang bahagi ng ika-19 na siglo kasunod ng paglaganap ng katiwalian na dulot ng pagtatatag ng liberal na sistemang kapitalista, sapagkat ang sistemang ito, batay sa mga prinsipyong ontolohikal at antropolohikal, ay nagpatupad ng kalakarang ang lahat ng sobrang produksyon ay napupunta sa kapital habang ang mga manggagawa ay tumatanggap lamang ng nakatakdang sahod. Ang ganitong paraan ay nagpalawak ng pagitan ng mga uri at nagpalala ng kahirapan. Naghahanap ang mga kaisipang tagapayo noon ng kooperatibong ekonomiya upang iligtas ang mga manggagawa at maalis ang laganap na kahirapan.
Ang ekonomiyang kooperatiba ay isang ekonomikong nakabatay sa mga halaga at etika, at naiiba ito mula sa mapangarapin at halagang mga pundasyon ng sistemang kapitalista.
Halimbawa, hindi maisasakatuparan ang ekonomiyang kooperatiba kung wala ang mga prinsipyo at mga kahalagahan kagaya ng sakripisyo, kawanggawa, katarungan, madamdamin, panlipunang responsibilidad, at katapatan, at ang mga halagang ito ang dapat pumalit sa sistemang nakatuon sa matinding paghahangad ng kita at kumpetisyon.
Dahil dito, bagaman nagsikap nang husto ang Unyong Kooperatibang Pandaigdigan, kasama ang mga tagapag-isip ng sistemang kooperatiba, upang ipaliwanag ang iba’t ibang mga modelo at palawakin ang sistemang ito, hindi umunlad ang kooperatibang sistema gaya ng inaasahan sapagkat hindi naibigay ang kinakailangang mga garantiya para sa pagpapalawak nito.
Sa kasalukuyan, humaharap ang mundo sa maraming mga suliranin sa ilalim ng kontrol ng makasarili at sakim na mga tagasuporta ng sistemang kapitalista, ngunit sa pamamagitan ng mga aral na Islamiko, maaaring hubugin at ipagtanggol ang mga pundasyong may pananaw at halaga para nito.
Kung ang mga nagnanais ng Ta’avon (pagtutulungan) at ang Unyon ng Kooperatibang Pandaigdigan ay mapalawak ang pananaw ng mga tao tungkol sa pansariling interes sa paraan na pinalawak ito ng Islam, makakamit nila ang kanilang malalaking mga layuning pang-ekonomiya, panlipunan, pangkultura, at pampolitika sa pinakamababang halaga.
Hindi tulad ng sistemang kapitalista, sa kosmolohiyang Islamiko, ang taong sino kumikilos ayon sa mga aral ng pakikipagtulungan ay hindi kailanman makadarama na siya ay nawalan ng anumang bagay, kundi masisiguro niyang ang gayong mga kilos ay isang uri ng pamumuhunan na may sagana at pangmatagalang mga pakinabang sa buhay.
Ito ay sapagkat naniniwala siyang pagkatapos ng buhay na ito, may naghihintay na isa pang buhay na walang hanggan at walang katapusan.
Kaya, bagaman hindi magkatugma ang sistemang ekonomika na kapitalista at ang sistemang Islamiko sa marami nitong ideolohikal, etikal, at mga pundasyong may prinsipyo, ang sistemang ekonomiya na kooperatibo, kapag naisaayos ang ilang mga prinsipyo at mga pag-uugali, ay maaaring tanggapin at gamitin bilang bahagi ng sistemang ekonomiyang Islamiko.
