Истиғфор ва риояти ҳаққуннос; Муқаддимаи дарёфти раҳмати илоҳӣ дар моҳи Рамазон
Ҳуҷҷатулислом валмуслимин Аббоси Шафиъинажод, пажӯҳишгари маркази фиқҳи Аиммаи Атҳор(а), дар гуфтугӯ бо хабарнигори ИКНА, ба баёни нукоте дар бораи омодагиҳои лозим барои вуруд ба моҳи мубораки рамазон пардохт.
Муқаддамоти вуруд ба моҳи мубораки Рамазон
Вай гуфт: истиғфор дорои шароит аст ва бояд бубинем муъминине, ки интизори ин мағфирати Худовандро доранд махсусан дар моҳҳои ҳамонанди моҳи Рамазон, ки мағфирати Худованд чанд баробар мешавад, чӣ иқдомоте бояд анҷом диҳанд. Яке аз муқаддамоти вуруд ба моҳ мубораки Рамазон ва баҳрамандӣ аз он, ин аст, ки инсон шароити дарёфти раҳмати илоҳиро ба даст биёварад. Ин маворид дар Қуръони Карим ва дар сураи Муъминун, ишора шуда ва аз ҷумла инки Худованди Мутаол фармудааст барои ба даст овардани раҳмати илоҳӣ бояд аз корҳои беҳуда дӯрӣ карда ва аз афроди ниёзманд дастгирӣ кунед.
Заминаҳои иҷтимоии баҳрамандӣ аз раҳмати илоҳӣ
Шафиъинажод бо ишора ба мавориде, ки дарёфти раҳмати илоҳиро барои инсон тасҳил мекунад, баён кард: таъкид шуда, ки гӯш додан ва тадаббур дар Қуръони Карим, заминаҳои дарёфти раҳмати илоҳиро фароҳам мекунанд. Аз сӯи дигар фақат рафторҳои фардӣ ҳамонанди намоз хондан, дуо кардан ва хондани Қуръони Карим дар ин моҳ нестанд, ки заминаро барои дарёфти раҳмати илоҳӣ фароҳам мекунанд, аммо бархе аз маворид ҳастанд, ки заминаи иҷтимоӣ доранд ва боиси раҳмати илоҳӣ мешаванд лизо дар ояти 96 сураи Аъроф омадааст: وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ; "Ва чунон чи мардуми шаҳр ва диёрҳо ҳама имон оварда ва парҳезкор мешуданд ҳамоно мо дарҳои баракоте аз осмон ва заминро бар рӯи онҳо мегушудем ва локин (чун оёт ва пайғамбарони моро) такзиб карданд мо ҳам ононро сахт ба кайфари кирдори зишташон расонидем". дар инҷо бо сароҳат эълом шуда, ки бароянди рафтори ҷамъии як ҷомеа, нақши арзандае дар раҳмати илоҳӣ дорад ва агар масалан гуноҳе дар ҷомеа дар ҳоли такрор ва ривоҷ пайдо кардан аст мо муваззаф ба бархурд бо он ва тарвиҷи маорифи илоҳӣ ҳастем. Махсусан дар моҳи мубораки Рамазон, ки раҳмати илоҳӣ афзоиш пайдо мекунад мавориде ҳамонанди тақвои фардӣ ва ҷамъӣ, аҳамияти музоафе пайдо мекунад.
Ин пажӯҳишгари фиқҳ дар бораи аҳамияти таваҷҷуҳ ба ҳаққуннос дар ин моҳ ёдовар шуд: албатта масъалаи ҳаққуннос сирфан мухтаси ин моҳ нест балки марбут ба ҳамаи ҷомеа дар ҳамаи моҳҳо аст.
Пажӯҳишгари маркази фиқҳи Аиммаи Атҳор(а), дар посух ба ин савол, ки унси бо адъияи моҳи Рамазон ва мутолиаи онҳо қабл аз Рамазон чӣ кумаке ба дарки беҳтари ин матолиб мекунад, идома дод: тавсияҳои зиёде ҳам дар ин маврид шуда, ки моҳи Раҷаб ва Шаъбон, заминаҳои вуруд ба моҳи мубораки Рамазон ҳастанд ва масалан мавориде ҳамонанди ибодат ва садақа додан дар ин моҳҳо, аз ҷумла хондани дуоҳои ҳамонанди муноҷоти шаъбония аз лиҳози рӯҳӣ ва фикрӣ, моро барои баҳрамандии бештар аз моҳи мубораки Рамазон ва махсусан дуо дар шабҳои қадр омода мекунанд.
