Шавқи зиёрати хонаи маъбуд дар Макка + акс ва филм
Ба гузориши хабарнигори эъзомии ИКНА ба сарзамини ваҳй, орзуи ҳар мусулмоне зиёрати Каъба ва хонаи маъбуд дар Маккаи мукаррама аст ва дар остонаи ҳаҷҷи тамматуъ 1403, ҳарами амни илоҳӣ ин рӯзҳо шоҳиди ҳузури зоироне аз кишварҳои мухталифи ҷаҳон аз кишварҳои осиёӣ, африқоӣ, аврупоӣ, амрикоӣ ва австралияӣ аст, ки худро ба ин водии муқаддас расондаанд то барои анҷоми маносики ҳаҷҷи тамматтуъ омода шаванд.
Хонаи Каъба, ки пок аз ҳар ширк ва олудагӣ аст, дар ин айём меъодгоҳи ошиқоне дар саросари ҷаҳон аст, ки пой дар ин водии муқаддас ниҳодаанд то гирдогири ҳарами ҳақ бичарханд ва аз тавофи ҳарими он дарси таҳорат ва бандагӣ биёмӯзанд.
Мавсими маънавии ҳаҷҷи тамматтуъ, ки ҳама сола дар айёми моҳи зилҳаҷҷа баргузор мешавад, табаллвуре аз шукӯҳ ва таҷаллии қудрати уммати Ислом ва таҷассуме аз ваҳдат ва баробарӣ аст ва ин маросим аз шукӯҳмандтарин шаоири Ислом аст, ки ҳеҷ ибодате баробар бо он нест.
Дар ин макони муқаддас, ҳоҷиён тааллуқоти динии умам аз пуст ва мақом, сарват, хона ва кошонаро тарк карда ва бо пӯшидани либосе, ки онҳоро ба ёди марг меандозад, дар даргоҳи ҳақтаоло ҳозир шуда ва азамат ва шукӯҳи хонаи маъбудро ба тамошо менишинанд.
Зоирони хонаи Худо пас аз анҷоми тавоф ва хондани намоз пушти мақоми ҳазрати Иброҳим (а) ба маҳалли кӯҳи Сафо мераванд то ҳафт давр саъйи Сафо ва Марва, ки имрӯза ба сурати солуни сохта шуда ва канори Масҷидулҳаром қарор дорад бипаймоянд ва дар ҳақиқат саъй байни Сафо ва Марва дарёи азиме аз маърифатро ба ҳамроҳ дорад.
Бинобар оёти қуръонӣ ва ривоёти исломӣ, ҳазрати Иброҳим (а) ва фарзандаш Исмоил (а) ба амри Худо Каъбаро бино ниҳоданд, гарчи дар баъзе нақлҳои таърих сохти онро ба замони ҳазрати Одам (а) ва ё ҳатто пеш аз он низ боз мегардонанд ва бар асоси бархе ривоёт, Каъба ҳудуди ду ҳазор сол қабл аз офариниши инсон, ба дастури Худои Мутаол ва тавассути малоика ва Ҷабраил (а) сохта шуд то марказе барои ибодат ва парастиши малоикаи рӯи замин бошад.
Он чи аҳамият дорад ин аст, ки зоирон пас аз поёни ин сафари маънавӣ бояд дастовардҳои тавҳидӣ ва Иброҳимии онро ҳифз кунанд ва ба марҳалаи таҳзиб ва худсозӣ бирсанд ва тавре пок ва в мутаҳҳар шаванд, ки гуё тоза мутаваллид шудаанд.
