Ҳоҷӣ Қосим мисдоқи барҷастаи ояти "وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ" аст
Фахруссодти Ҳусайнӣ, коршиноси фарҳангӣ, дар ёддоште, ки ба муносибати панҷумин солгарди шаҳодати Сардор Сулаймонӣ бо унвони "Ҳоҷӣ Қосим, мисдоқи барҷастаи "وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ" аст ба ихтиёри ИКНА қарор дод, чунин навиштааст:
Панҷ сол аз шаҳодати бузургони пирӯзӣ, "Ҳоҷӣ Қосими Сулаймонӣ" ва "Ҳоҷӣ Абумаҳдии Муҳандис" (раҳ) гузаштааст ва ёд ва хотираи онҳо ҳанӯз дар зеҳну қалби ироқиён зинда аст. Мо ҳамеша шаҳидонро ба ёд меорем ва аз фидокориҳои бузурги онҳо дар роҳи Ироқ ва минтақа сипосгузорем. Онҳо ҳамроҳи мо ҳастанд, дар қалби мо зиндаанд ва дар ҳар ҳаракату сукуни мо ҳузур доранд.
Ғаму андӯҳи таҷассумёфта дар чашмони дӯстдорони Ҳоҷӣ Қосим, бозтобе аз эҳсосоти гуногун аст: ғам, хоҳиши интиқом, сабр, ризо ба тақдири илоҳӣ ва хушнудӣ аз ифтихори шаҳодат, ки насиби сардори азизи мо шуд ва танҳо барои бандагони махсуси Худо рух медиҳад.
Шаҳид Сулаймонӣ бо шаҳодаташ ҷаҳониёнро такон дод. Чуноне ки раҳбари муаззами Инқилоби исломии Эрон фармуданд: "Шаҳодати шаҳид Сулаймонӣ зинда будани Инқилобро ба ҷаҳониён нишон дод." Ҳамчунин, сенатори амрикоӣ Крис Мурфӣ дар бораи бузургии ин шахсият мегӯяд: "Сулаймонӣ ҳамчун шаҳид метавонад ба маротиб барои Амрико хатарноктар бошад."
Ӯ ҳамчун Молики Аштар барои Сайид Алӣ ва ҳомии миллати Эрон буд. Фирдавсӣ қаҳрамоне бо номи Орашро муаррифӣ кард, ва мо пас аз 1000 сол Ораши воқеиро дар симои Ҳоҷӣ Қосими Сулаймонӣ дидем, ки бо фидои ҷонаш аз марзҳои Эрон ҳимоят кард.
Сардор Сулаймонӣ як далери миллӣ буд, ки миллати Эрон бо доштани ӯ ва қаҳрамониҳояш ифтихор мекунад. Ин эҳсосоти Ҳусайнӣ, ки бо шаҳодати сардори дилҳо барангехта шуд, на танҳо миллати Эрон, балки тамоми озодихоҳони ҷаҳонро муттаҳид сохт.
Ҳоҷӣ Қосими Сулаймонӣ як аломат ва як роҳнамо аст, ки роҳи дурустро нишон медиҳад. Ӯ чеҳраи байналмилалии муқовимат ва симои воқеии як мусулмон дар ҷаҳон аст. Ӯ мисдоқи барҷастаи ояти "وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ" “Ва инки барои инсон ҳеҷ чиз ҷуз талошаш нест" (ояти 39 сураи муборакаи Наҷм) мебошад.
Шаҳид Сулаймонӣ бояд аз ҷанбаҳои гуногун дида ва дар абъоди мухталиф шинохта шавад. Мо бештар шахсияти низомии ӯро баён мекунем, дар ҳоле ки шахсияти фарҳангӣ, иҷтимоӣ ва ҷанбаҳои дигар низ бояд мавриди омӯзиш қарор гиранд.
Шаҳодати Сардор Сулаймонӣ, Абумаҳдии Муҳандис ва ҳамразмонашон охири кор набуд, балки нуқтаи атфе буд, ки муодилаҳои минтақавӣ ва байналмилалиро тағйир дод.
Дар поён ёдоварии ин нукта қобили таваҷҷуҳ аст: бо итминон гуфтанд, ки ДИИШ то се моҳи дигар нобуд хоҳад шуд, ва ҳамин тавр ҳам шуд. Ҳамчуноне ки раҳбарашон фармуданд: "Исроил 25 соли дигарро нахоҳад дид," ки Иншоаллоҳ ҳамин тавр хоҳад шуд.
