جلد اول تفسیر «نسیم وحی» روانه بازار نشر شد

به گزارش ایکنا؛ تألیف تفسیر نسیم وحی با مقدمات از سال ۱۳۷۸ شروع شده و تا به امروز تا جزء ۲۲ به صورت دستنویس مرقوم شده است.

در تمام مراحل تألیف تفسیر نسیم وحی از سوی آیت‌الله میرصانعی و تعلیق و ویرایش دانشمند فرهیخته محمداسماعیل صالحی مقدم، همه تلاش بر این بوده تا به سبکی نو و با قلمی روان علاوه بر آگاه کردن خوانندگان ازسرشت آیه‌های الهی ، تا اندازه‌ای به تبیین اندیشه‌های اندیشمندان مسلمان در حوزه‌های علوم قرآن و حدیث، شریعت محمدی (صلی الله علیه و آله وسلم)، فلسفه، کلام، عرفان، اخلاق و .... پرداخته شود.

اکنون جلد اول(جزء اول) این اثر ارزشمند در ۷۲۰صفحه چاپ شده و جزء های بعدی هم در حال ویرایش و آماده سازی جهت انتشار می باشند تا به یاری حضرت حق ۳۰ جزء قرآن کریم در ۳۰ جلد منتشر گردد.

مؤلف در مقدمه این تفسیر آورده است: «قرآن؛ یعنی خواندنی، چیزی که باید پیوسته خوانده شود و در آن تدبّر گردد و تنها خواندن نباشد و آیه‌ها و روایت‌های زیاد در این زمینه است که بیان همه آن‌ها از حوصله این مقدمه کوتاه خارج است. برای تبرّک و تیمّن، مطلع کلام را با سخنانی از آن ذوات مقدّسه آغاز می‌نمایم. امیرالمؤمنین(ع) در توصیف قرآن چنین می‌فرمایند: «در قرآن؛ علوم آینده و اخبار گذشته آمده، دوای درد‌ها و نظم امور در قرآن است». «قرآن دریایی است که قعر آن دست‌یافتنی نیست، بنایی است که پایه‌هایش سُست نمی‌گردد و داروی شفابخشی است که بیماری در پی ندارد، قرآن عزّتی است که شکست ندارد و حقّی است که خوار نمی‌شود». «قرآن بهترین موعظه، ریسمان محکم الهی، بهار دل‌ها، چشمه‌های علم و عنصری است که دل جز با آن صیقل نمی‌گردد. کسی با قرآن ننشست مگر آنکه از انحرافش کاسته و به هدایتش افزوده شد». «قرآن نوری روشن، شفایی سودمند، سیراب کننده تشنگی‌های معنوی و وسیله حفظ و نجات است». «در قرآن سرگذشت پیشینیان، اخبار آیندگان و تکالیف حاضران است». «قرآن بزرگترین بیماری‌ها را که کفر، نفاق، انحراف و گمراهی است درمان می‌نماید، انسان بدون قرآن غنایی و بعد از آن فقری ندارد». «قرآن هرگز کهنه نمی‌شود». «شما را به خدا نگذارید در عمل به قرآن، دیگران به شما سبقت بگیرند».

در حدیثی می‌خوانیم که برتری قرآن بر کُتب دیگر همانند برتری خداوند بر خلق است و نیز می‌فرماید: «به هنگامی که امور مثل پاره‌های شب تاریک بر شما مشتبه گشت به قرآن رو آورید». چون قرآن برخی از آیه‌هایش به صورت محکم و متشابه، عام و خاص، مطلق و مقیّد، مجمل و مبیّن، حقیقت و مجاز، کنایه و تصریح و ... نازل شده، لذا باید تفسیر و شرح داده شود و خداوند در قرآن کریم رسول خدا(ص) را مورد خطاب قرار داده و می‌فرماید: «و قرآن را بر تو نازل نمودیم، تا برای مردم هر آنچه را به سوی ایشان نازل شده است توضیح دهی، امید که آنان بیندیشند».

از زمان حیات نورانی رسول خدا(ص) پدیده تفسیر آیه‌های قرآن به وجود آمد، آن بزرگوار گاه برخی معانی را بیان می‌فرمودند و به یاران خود آموزش می‌دادند، و گاه برای بعضی‌ها تردید‌ها و ابهاماتی به وجود می‌آمد و از حضرت رسالت سؤال می‌کردند، تعابیر و معانی قرآن را تفسیر می‌کردند و امیرالمؤمنین امام علی(ع) از برترین مفسران قرآن کریم پس از رسول خدا (ص) بوده‌اند. ابن عباس می‌گوید: دانش من و دانش تمامی صحابه حضرت محمد(ص) در مقایسه با دانش حضرت علی(ع) مانند قطره‌ای است در برابر آب هفت دریا. خود آن حضرت فرمودند: «درباره قرآن از من بپرسید تا شما را آگاه سازم که آیه‌های آن درباره‌ی چه کسی و کجا نازل گردیده است». شیخ طوسی می‌گوید: اصحاب ما «شیعیان» بر این باورند که تفسیر قرآن هرگز امکان نمی‌یابد، مگر با ذکر اثر «روایت» صحیح از پیامبر و امامان معصوم که قولشان حجّت است و مانند قول رسول الله است.

پس نمی‌توان هرگز از روایت‌های اهل‌بیت(ع) در تفسیر قرآن بی‌نیاز بود، چگونه می‌توان محکمات را از متشابهات، عموم را از خصوص و ... را بدون سخن آشکار و رازگشایی امامان معصوم(ع) به کاوش گرفت و به معانی آن‌ها پی برد؟ و از همه مهم‌تر بطون و چندلایه بودن قرآن که در روایت‌ها با عنوان بطون آمده است و معنای ظاهری آیه‌ها، بطن و لایه برونی و اوّلی آن است که، اما برای فهم بیش‌تر معانی بایستی بطون و لایه‌های دیگر آن را بررسی کرد که این فهم مستلزم اتصال به اهل‌بیت(ع) است که قرآن ناطقند و حجج بالغه الهی.

در روایت‌ها تا هفتاد بطن ذکر شده است و بدون اتصال به این شجره طیّبه، تفسیر به رأی می‌شود که مفسّر، در تفسیر رازگشایی از آیه‌های قرآنی به رأی و دیدگاه شخصی خود مراجعه و به توجیه و تأویل اقدام می‌کند و از طُرق عامّه نقل شده که رسول خدا(ص) فرمودند: «هرکس قرآن را به رأی خودش بیان کند، حتی اگر سخن به درستی گفته باشد. باز هم خطا کرده است». در حدیثی می‌خوانیم هر کس قرآن را به رأی خودش تفسیر کند نشیمنگاهش آتش است، خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «آیا به قرآن نمی‌اندیشید یا «مگر» به دل‌هایشان قفل‌هایی نهاده شده است». قرآن کتاب است آسمانی و «وحیانی» که پایان بخش تمامی صحف آسمانی است و بزرگترین معجزه‌ پیامبر اسلام حضرت محمّد(ص) است و برای تمامی دوران‌ها، اعصار و برای تمامی انسان‌ها تا روز رستاخیز است، نه دورانی خاص و محدود، لذا بجاست که حداقل در هر پنج سال تفسیری جامع به اسلام تقدیم شود که جدّیت بیش‌تر حوزه‌های علمیه و علمای شیعه را می‌طلبد تا قرآن از مهجوریت به درآید.

خلاصه اینکه اثر حاضر تفسیر جزء اوّل از قرآن کریم است که در جهت مهجوریت‌زدایی از قرآن کریم و در ارائه‌ پیام‌های انسان‌ساز وحیانی نگاشته شده است تا این بنده کمترین بتواند دِین خود را نسبت به اسلام و قرآن و عترت اَدا و ثواب آن را نثار ارواح مطهّر چهارده معصوم(ع) و کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه(س) و والدین گرانقدرم کنم. همچنین بر خود لازم می‌دانم از حضرات آیات مرحوم حاج شیخ غلامعلی حاج شریفی خوانساری، حاج سیّداحمد حسینی اشکوری و مرحوم حاج سیّدباقر موسوی همدانی، که همواره مشوّق حقیر در این راه مقدّس بوده‌اند، تشکر و قدردانی نمایم.

یادآور می‌شود، آیت‌الله حاج سیدرضا میرصانعی در ۱۳۳۱ ش مصادف با ۱۳۷۲ ق در شهرستان خوانسار دیده به جهان گشود. سلسله انساب اجدادی، به حضرت امام موسی بن جعفر(ع) می‌رسد و اجداد پدری و مادری ایشان همگی اهل ورع و تقوی و فضل و دانش بوده‌اند. ایشان بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی و همچنین فراگیری قرآن کریم، در سال ۱۳۴۸ برای فراگیری علوم دینی وارد شهر مقدس قم شدند و تحصیلات حوزوی را در جوار حرم نورانی حضرت فاطمه معصومه(س) در مدرسه حضرت آیت‌الله گلپایگانی آغاز کردند. صرف و نحو، معانی و بیان و منطق را در این مدرسه آموختند. پس از آن در حوزه، رسائل، مکاسب، کفایه، شرح لمعه، شرایع و نیز فلسفه را در محضر اساتید بزرگی همچون حجج اسلام ستوده، اعتمادی، پایانی، فشارکی، محقق داماد، واصف گیلانی، موسوی همدانی، شیرازی و صدر به پایان رساندند.

سپس، دروس خارج فقه و اصول را در محضر آیات عظام مرعشی نجفی، شریعتمداری، گلپایگانی، حاج سیدمحمد روحانی، حاج سیدمحمد شیرازی، وحید خراسانی، حاج سیدرضا صدر در حدود دو دهه در قم گذراندند. در عرض تحصیلات سطح و خارج حوزه، ایام تبلیغی و حتی شب‌های پنج‌شنبه و جمعه را در تهران و شهر‌های مختلف کشور به منبر و وعظ و خطابه مشغول بودند. در ایام تعطیل و ماه مبارک رمضان و نیز در دهه اول محرم، در مسجد حضرت آیت‌الله سیدعلی‌اکبر موسوی محله سنگ‌شیر خوانسار (محله پدری)، با الهام گرفتن از آیه شریفه‌ی نفر و توصیه حضرات آیات معظّم آقای حاج سیداحمد خوانساری و حاج سیدفضل‌الله موسوی مشغول انجام وظایف تبلیغی بوده و هستند. در طول حیات علمی خود از تألیف و تحقیقات در زمینه امور دینی نیز بی‌بهره نبودند و کتاب روایی کلام نور که به طبع رسیده است و نیز تفسیر جامع قرآن کریم، که تا کنون ۲۲ جزء آن را به اتمام رسانده‌اند، بخشی از تلاش‌های علمی ایشان محسوب می‌شود.