کد خبر: 1377223
تاریخ انتشار : ۳۰ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۲:۴۸
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا/

خاطرات پیشکسوت قرآنی در گذر از بحران بیماری

گروه فعالیت‌های قرآنی: مسعود داوری، پیشکسوت قرآنی چهارمحال و بختیاری از خاطرات قرآنی و تحولات شگرف بعد از ابتلایش به بیماری می‌گوید، بیماری سختی که به یکباره همه چیز را دگرگون کرد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از چهارمحال و بختیاری، معرفی چهره‌های قرآنی و بررسی حضور قرآن در لحظه‌ به لحظه زندگی حافظان و قاریان قرآن کریم می‌تواند ذره‌ای از تجلی قرآن در زندگی آن‌ها را به منصه ظهور بگذارد؛ از این رو میهمان یکی از پیشکسوتان قرآنی که انس با قرآن را از کودکی آغاز کرده است، شدیم.

قرآن را روی زانوها و آغوش پدر فراگرفتم

مسعود داوری که اکنون دبیر بازنشسته آموزش و پرورش است 23 تیر سال 1343 شمسی در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. به لحاظ مؤانست والدین به‌ویژه پدرش که شیفتگی خاصی به قرآن داشت هر روز بعد از نماز صبح چند صفحه‌ای از کلام الهی را تلاوت می‌کرد؛ لذا وابستگی و علاقه‌مندیش به قرآن از همان اوان کودکی شروع شد و شیرین‌ترین خاطرات زندگیش رقم خورد؛ چرا که پدرش روی زانوهایش قرارش می‌داد و با گرفتن و حرکت دادن دستش روی آیات نورانی قرآن آن‌ها را با صوت زیبا به زبان می‌راند. چون در آغوش او بودن با گرمی محبتش نیر همراه بود، اشتیاقش به استماع و سپس آشنایی به صحیح‌خوانی قرآن روز به روز بیشتر شد.

بزرگتر که شد با صدای عبدالباسط رفاقتی پیدا کرد، تا آنجا که قبل از ورود به مدرسه مشکل خاصی از لحاظ روخوانی قرآن نداشت، تا سال پنجم ابتدایی چند مقام اولی و دومی شهرستانی و استانی در مقطع دانش‌آموزی کسب کرد، اما در زمستان سال 1355 در مسابقات اوقاف و امور خیریهشرکت کرد و به مقام اول استانی رسید.

رتبه‌های بهتر از قبل نیاورد، اما بازهم تلاش کرد

پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز تا سال 1363 که زمان ورودش به عرصه خدمت به نوجوانان در سیستم آموزش و پرورش بود دو مرتبه دیگر به مسابقات کشوری راه پیدا کرد ولی به خاطر محرومیت‌های فرهنگی استان در بحث‌های تخصصی قرائت قران  و بی‌بهره‌گی از جلسات قوی، رتبه‌ای بهتر ازمقام هفتمی نیاورد، اما تلاش کرد با آن اشتیاق فراوانی که در وجودش شعله می‌کشید. نسل نوجوان و علاقه‌مند به قرآن را در فضایی که به برکت وجود نظام مقدس جمهوری اسلامی ایجاد شده بود، با قرآن آشنا کند، در آموزش و پرورش با عنوان معلم دینی و قرآن در مقطع راهنمایی مشغول خدمت شد.

آن دوران خواندن آیات و تعلیم قرآن، غذای روح و جسمش بود؛ در روز چندین مرتبه قرآن می‌خواند، این ارتباط تنگاتنگ روی شخصیتش اثری مضاعف گذاشته بود که به لطف خدا از بسیاری دغدغه‌ها و مشکلات فردی، اجتماعی، خانوادگی و غیره از او دور شد و همین فضای روحانی حاکم بر وجودش سرعت او را در نزدیکی به قرآن و حق‌پذیری نسبت به دستورات دینی و تعالی روح بیشتر می‌کرد.

علاقه وافر به تدریس آن هم تدریس قرآن و نداشتن وقت لازم برای کسب آمادگی برای شرکت در مسابقات که آن زمان چندین روز متوالی به‌طول می‌انجامید کم کم از شرکت در مسابقات دورش کرد، اما ورودش را در عرصه قضاوت و داوری مسابقات هموار ساخت و از آن به بعد بیش از آنی که به‌عنوان قاری در مسابقات شرکت کند به‌عنوان داور مسابقات شناخته شد.

توفیقاتی در این مسیر پیدا کرد و توانست به داوری در مسابقات اوقاف و امور خیریه استانی که بالاترین و مهم‌ترین سطح مسابقات استان بود وارد شود سپس در سال‌های 1370 تا 1389 به‌عنوان داور مسابقات قرآن در رشته صوت رده دانش‌آموزان منطقه‌ای  کشور در همدان و داور لحن در مسابقات آموزشکده‌های فنی و حرفه‌ای کشور، داور تجوید در مسابقات سراسری هلال احمر، داور صوت در مسابقات کشوری خانواده کارکنان اداره گاز در شهرکرد و ده‌ها مسابقه دیگر توفیق خدمت پیدا کرد.

به مرور در کنار کسب تجربه‌های بیشتر، توفیق تدریس روخوانی و روان خوانی قران کریم در دانشگاه آزاد و تدریس تجوید و صوت و لحن در دانشگاه شهرکرد و دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد را پیدا کرد. تا حدود سال 1382 غالب کلاس‌های آموزشی و آزادی که در مراکز قرآنی برگزار می‌کرد در حیطه آموزش‌های روخوانی، تجوید مقدماتی و تکمیلی و آموزش صوت، لحن، تواشیح، حفظ قرآن بود.

به یکباره بیماری همه چیزش را گرفت، اما ...

اما اتفاقی تلخ و شیرین زمینه شد تا فضای جدیدی از انس با قرآن ایجاد شود و پایش را به بحث مفاهیم و تفسیر قرآن باز کند و این را جزء الطاف خفیه خداوند می‌دانست که این مطالعات جدید و وسیع، خود غنای بیشتری به فکر و روحش داد و نگاهش را به محیط زندگی و جامعه بسیار دقیق‌تر، حساس‌تر و ظریف‌تر کرد.

در این فضا، حوادث و اتفاقات زندگی رنگ و بوی بیشتری از تدبیر الهی می‌داد و آن گاه که فرصتی دست می‌داد و در خود فرو می‌رفت احساس می‌کرد بیشتر از قبل خدا را در وجودش می‌یابد، اما آن جنبه تلخی که باعث این شیرینی شد طلوع بیماری سخت و طاقت‌فرسای تنفسی بود که در ظاهر همه چیزش را گرفت چون نفسی نبود تا فعالیتی داشته باشد، خودش می‌گوید: نمی‌دانستم به شغلم برسم و یا حتی قرآنی بخوانم، حتی در مواردی نمی‌توانستم چند قدم پیاده راه بروم و یا تکه‌ای از نان را برای غذا خوردن پاره کنم.

می‌گوید زندگی برایم بسیار سخت و نامفهوم شده بود و نمی‌توانستم تحلیل درستی از شرایط پیش آمده داشته باشم که چگونه از آن شرایط تدریس خوب، معلم موفق و کلاس‌های پر طرفدار و شلوغ یک مرتبه به جایی برسم که همه چیزم را از دست بدهم و به یک دقیقه دیگر خود هم امید نداشته باشم و یا توان سخن گفتن از بیماری را هم نداشته باشم و مجبور به خانه‌نشینی شوم.

ولی باز عنایت خدا به کمکش آمد و بعد از یکی دو سال دست و پنجه نرم کردن با این بیماری فرسایشی و سختِ کمبود نفس و به انزوا کشیده شدن، بالاخره به‌گونه‌ای با بیماری کنار آمد و گفت: چه بسا خیر الهی در این است و یا یک مدل از ابتلای خداوند است برای بیشتر رشد دادنم و بارها به خود می‌گفت:

           خدا گر ز حکمت ببندد دری   ز رحمت گشاید در دیگری 

مکرر بخشی از آیه 216 سوره بقره بذهنش می‌آمد که: «عَسَى أَن تَکْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ ؛ بسا چیزى را خوش نمى‌‏دارید و آن براى شما خوب است»، گویا به شکلی منتظر نتیجه آن ابتلا یا آن لطف پنهان بود تا اینکه متوجه شد به مصداق آیه 6 سوره شرح که می‌فرماید: «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا؛ آرى با دشوارى آسانى است»، همان زمان که به یک سختی وارد می‌شویم همان موقع آسانی آن بر ما لبخند خود را زده است؛  همان بیماری‌ای که باعث شده بود از توجه به بعد هنری آموزش قرآن از جمله آموزش صوت و لحن فاصله بگیرد حالا مسبب توجهش به بعدی معنوی و مفهومی قرآن شد که خود سرمنشأ تحولات شگرف دیگری در وجودش بود و باعث شد انتخاب‌های شایسته‌تری در زندگیش داشته باشد.

از آن به بعد بیماری برایش سختی قبل را نداشت و در لحظات شدت گرفتن درد بیشتر به یاد خداوند بود و یکجور احساس رضایت توأم با تسلیم داشت، تا اینکه بعد از چندسال توفیقی مهم‌تر دست داد و در یک آزمون کشوری تدبر در قرآن که از طرف وزارت ارشاد اسلامی برگزار شد شرکت کرد و قبول شد و بعد از گذراندن دوره‌های لازم مجوز تدریس تدبر در قرآن کریم را از مرکز هماهنگی، توسعه و ترویج فعالیت‌های قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی(معاونت قرآن کنونی) دریافت کرد.

در این زمان بود که به لطف خدا و تلاش پزشکان شرایط جسمی و  روحیش بهتر شده و با انرژی بالایی که برای  تدریس تدبر در وجودش می‌دید، به تعلیم علاقه‌مندان و مشتاقان مفاهیم قرآن پرداخت و از این بابت خدا را هزاران بار شکر می‌گفت و مکرر توفیقِ بیش از پیشِ عمل به کلام وحی را می‌طلبید.

برگزاری کلاس‌های تدبر در قرآن توسط استاد داوری در استان چهارمحال و بختیاری زبانزد خاص و عام است؛ چرا که تاکنون کمتر مؤسسه ای  در این سطح خدمت‌رسانی در استان، مبادرت به برگزاری کلاسهای آموزش قرآن و بحث‌های  تدبری را داشته است و این اتفاق بزرگ و ارزشمند برای اولین بار آغاز شده و نتایج بسیار خوبی را به همراه داشته است.

مسعود داوری برگزاری کلاس‌های تدبر در آیات قرآن در استان را یکی از الطاف خفیه الهی و افتخاری بزرگ می‌داند و می‌گوید: خوشبختانه با شکل‌گیری انقلاب اسلامی ایران ، فعالیت‌های قرآنی در کشور رونق چشمگیری داشته است و شاهد برگزاری کلاس‌های متفاوت قرآنی همچون  قرائت، حفظ، تحوید، صوت و لحن و مفاهیم در جای جای کشور حتی در مناقط دور دست بودیم اما کلاس‌های تدبر در آیات قرآن یک سبک جدید و نوین در راستای معرفی دقیق آیات قرآن و کابردهای آن برای حل مشکلات جامعه است.

وی با بیان اینکه نگاه تدبری در آیات قرآن یک تحول و غوغای عظیم در فضای جامعه ایجاد خواهد کرد به بیان تفاوت‌های تدبر با تفسیر قرآن اشاره و اظهار کرد: در کلاس‌های تفسیر، عموما آیات قرآن به‌صورت موردی و موضوعی مورد بحث قرار می‌گیرد؛ در حالی که در کلاس‌های تدبر آیات و سوره های قرآن به‌صورت انسجامی ومصداقی و کابردی بحث و بررسی می‌شود و بر اساس نیاز روز جامعه و مشکلات موجود، آیات و سور قرآن بیان و راهکار حل مشکلات طرح می‌شود.

داوری با اشاره به دغدغه‌های فراوان اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در جامعه، راه درمان این دردها و مشکلات را تدبر در آیات قرآن و عمل به دستورت آن دانست و گفت: با تدبر در آیات نگاه جامعه به قرآن یک نگاه هدایت‌محورانه خواهد شد و از قرآن به‌عنوان یک داروی شفابخش برای حل مشکلات روزمره استفاده خواهد شد که کلاس‌های تدبری بنده به‌دنبال تحقق این امر مهم است و خوشبختانه توانسته جایگاه و ارزش خود را میان دوستاران قرآنی و آحاد مختلف جامعه پیدا کند.

وی با بیان اینکه مشابه مشکلات و شرایط گوناگونی که امروزه درزندگی‌های فردی و اجتماعی مشاهده می‌شود،  آیات قرآن هم راهکار و شیوه های درمان خود را مطرح نموده که با  تدبرو عمل به این دستورات و پیاده‌سازی نسخه الهی در جامعه، این هدایتگری قران محقق می‌شود. در نگاه تدبری تلاش می‌شود شرایط و مدل فعلی را بر اساس دستورات قرآنی و نحوی برخورد خداوند با آن قوم و گروه مطابقت بدهیم و از آن در راستای حل مشکلات و بهبود شرایط و اوضاع پیش آمده استفاده کنیم؛ این یکی از رسالت مهم کلاس‌های تدبری قرآن محسوب می‌شود.

داوری تک‌تک سوره‌های قرآن کریم را یک نسخه شفابخش و استفاده درست و به موقع آن‌ها را یک داروی اثربخش، درمان‌کننده و سالم‌کننده دانست و گفت: اگر یک نگاه تدبری در آیات الهی حاکم شود به یقین برطرف کننده تمام نقص‌ها، دردها و کمبودها در وجود انسان خواهد شد و هدایت جامعه به سمت کمال و شکوفایی خواهد رفت.

اما ناگفته نماند استاد داوری خود پرورش یافته مکتب قرآن و دستورات الهی است و قبل از آنکه یک چیز را بگوید و در زبان عامیانه ما را به آن پند و موعظه بدهد، خودش در ابتدا عامل به آن دستورات بوده است و به گفته خود وی هدایت‌های قرآن به‌واسطه تدبر در آیات نقش بسزایی در پیشرفت بیش از پیش او داشته است و اکنون با نگاهی عمیق تر روش درمان و اصلاح بیماریهای روحی و جسمی افراد را در کنارمراجعه به تعالیم قرآنی می‌داند و اذعان می‌کند که این از توجهات و عنایت‌های الهی بوده است.

وی اثرگذاری تدبر آیات قرآن در وجود خودش را بسیار بالا دانست و با تأکید بر اینکه این‌ها تنها عنایت‌های الهی است، گفت: این سبک تدبر در آیات روی خودم بسیار اثرگذار و مفید بوده است؛ چرا که به‌واسطه آن توانستم سرعت هدایت‌بخشی به جامعه را افزایش بدهم و حضور پرشور اقشار مختلف مردم از همه سطوح بیان‌گر این امر مهم است.

داوری با تأکید بر اینکه 114 سوره قرآن، 114 نسخه شفابخش برای درمان و حل مشکلات و  فضای انحرافی و نواقص است، اشتیاق جامعه برای شنیدن بحث‌های تدبری را فوق‌العاده دانست و گفت: در طول دو سال شکل‌گیری کلاس‌های تدبر شاهد استقبال گسترده مردم از این کلاس‌ها بودم به شکلی که حتی حاضر نبودند مباحث در حد یک جزء خاصی از قرآن متوقف بماند و این مسئله خود موجب اشتیاق و علاقه بیشتر به گسترش این کلاس‌ها به مناطق دیگر استان شد.

اکنون داوری با حضور در شهرستان‌های استان و برگزاری کلاس‌های تدبری سبک جدید آموزش کاربردی قرآنی را که در مهجوریت و مظلومیت قرار گرفته بود زنده کرد و یک تحول عظیم در عرصه قرآنی به‌وجود آورده است که آیندگان به یقیین از آن به نیکی یاد خواهند کرد.

کلاس‌های تدبر به گفته وی به قدری شلوغ و پرجمعیت است که با کمبود مکان و امکانات مواجه می‌شوند اما باز هم مباحث تدبری را از جزء 30 به جزء 26 قرآن رسانده است و در سال آینده برنامه‌های گسترده‌ای برای تحقق منویات رهبر انقلاب در راستای توجه به موضوع تدبری خواهد داشت.

وی تدبر را یک امر فطری و باطنی می‌داند که با فطرت، سیرت و باطن آدمی سر و کار دارد، بر همین اساس افراد تشنه و طالب شنیدن این معارف در جامعه فراوان و گسترده هستند و تدبر در آیات به‌عنوان یک علم الهی و ماندگار مطلوب و مورد قبول همه اقشار جامعه است.

سلایق فردی و گروهی همچنان مظلومیت قرآن را نشان می‌دهد

وقتی که سخن ما حسابی گل گرفت و پای درد دل این پیشکسوت قرآنی نشستیم، دیدیم که دل پردرد و پرگلایه‌ای دارد؛ از گذر عمر 35 ساله انقلاب و اما عقب‌ماندگی و مهجوریت بسیار چشمگیر و ملموس معارف قرآن و زمین ماندن مطالبه اصلی نظام که همان توجه دادن جامعه به مفاهیم قرآن بود، اما سلایق فردی و گروهی همچنان مظلومیت قرآن و قرآنیان را نشان می‌دهد.

وی به سیاستگذاری‌های کلان، اثرگذار و شگرف رهبری انقلاب در ترویج معارف قرآن در جامعه اشاره کرد و گفت: رهبری در مقاطع مختلف تاریخ انقلاب یک سیر و خط مشی مشخصی برای ترویج قرآن و معارف الهی به‌کار گرفتند که ایجاد یک انس و ارتباط جامعه با قرآن را می‌توان اصلی‌ترین و محوری‌ترین سیاست‌های ایشان در معرفی قرآن برشمرد.

داوری به برنامه‌های گام به گام رهبری در حوزه قرآنی اشاره کرد و با بیان اینکه این سیر از ظاهر قرآن به باطن آن کمال و رشد پیدا کرد، افزود: ایجاد انس و ارتباط مستمر با قرآن به‌واسطه تلاوت و روخوانی، ایجاد جذابیت و علاقه به قرآن به‌واسطه حضور قاریان مصری و توجه دادن جامعه قرآنی به امر تجوید، صوت و لحن و در مرحله بعدی حفظ آیات و تربیت حافظ و در ادامه برقراری ارتباط قلبی با قرآن به‌واسطه تدبر و تأمل در آیات، سیاست‌های کلان رهبری در ترویج قرآن در جامعه محسوب می‌شود.

وی با تأکید بر الگو قرار دادن قرآن گفت: تمام تظاهرات‌ رفتاری، اخلاقی، گفتاری و عملی فرد مسلمان باید بر اساس کلام قرآن و معارف الهی باشد و هر چه غیر از آن، ضربه به پیکره اسلام و قرآن است.

استاد داوری در ادامه از بی‌توجهی و کم‌کاری بعضی از مسئولان در حوزه قرآنی انتقاد کرد و گفت: آخر تا کی و تا چه وقت باید شیوه آزمون و خطا را در برنامه‌ها و طرح‌های قرآنی در پیش بگیریم که مثلاً گاهی همه توجهات و سرمایه‌های کشور در بحث خاصی تخصیص و نسبت به جنبه‌های دیگر قرانی بی‌توجه و در زمانی دیگربحث دیگری؟ آیا در 36 سالگی انقلاب این آزمون‌ها و خطاها توجیه شدنی است؟ چرا در عرصه قرآنی سلایق فردی را بر کارهای کارشناسی و تخصصی ترجیح می‌دهیم؟ چرا به زیرساخت‌های کشور و توانایی‌ها توجه نمی‌شود؟

وی گفت: متأسفانه در گذشته برنامه‌های مدون، دقیق، عالمانه، کارشناسی شده و شایسته به‌صورت خاص در حوزه قرآنی کمتر انجام شده که در حال حاضر شرایط خیلی بهتر شده اما تا شرایط مطلوب هنوز فاصله زیادی است.

وی گفت: یک حافظ قرآن باید علاوه بر حفظ آیات، توجه خاصی به روش صحیح قرائت، استفاده مناسب از صدا و نغمات درکنار توجه به مباحث تفسیری و تدبری را نیز به‌خوبی بشناسد؛ چرا که او به‌عنوان یک هدایتگر حقیقی و گویی همچون ائمه جامعه وظیفه هدایتگری و ارشاد را بر عهده دارد.

به گفته خانواده اش، وی از همان کودکی اشتیاق فراوانی به قرآن و روخوانی آیات داشت و این جدیت و پشتکار بالا او را برای اولین بار در سن 12 سالگی به مسابقات کشوری قرآن رساند و توانست در رتبه هفتم این مسابقات قرار بگیرد.

وی آموزش و یاددهی قرآن را از همان دوران نوجوانی و در مقطع تحصیلی دبیرستان میان هم‌کلاسی‌ها و هم‌مدرسه‌ای‌های خودش آغاز کرد و سپس با حضور در مدارس دیگر استان آموزش‌هایش فراگیر و منسجم شد.

وی با بیان اینکه مشوق‌های من در عرصه قرآن ظاهر و باطنی بودند،  پدر و مادرش را مشوق‌های اصلی خودش در بعد ظاهری عنوان کرد و گفت: پدر و مادر من همیشه حامی و پشتیبان من بودند و این پیشرفت‌ها و ترقی‌ها را مدیون آنان هستم.

این پیشکسوت قرآنی از وجود اساتید برجسته‌و جلیل القدری همچون استاد علی صبوحی تسوجی، مدیر مسئول موسسه تدبر در کلام وحی و استاد مجدزاده بهره‌مند شده است و خود را مدیون آن‌ها می‌داند.

داوری با توجه به مشغله‌های کاری فراوان و برگزاری کلاس‌های مستمر آموزش قرآن و تدبر فرصت حفظ قرآن را به‌صورت کلاسیک و امروزی نداشت اما به دلیل انس و الفت پیوسته و همیشگی خود با قرآن چیزی از یک حافظ کمتر نداشت؛ چرا که با خواندن آیاتی از قرآن نه تنها سوره را متوجه می‌شود بلکه معنا، مفهوم و ویژگی‌های هدایتگری آیات را نیز بیان می‌کند.

آسیب‌های حفظ قرآن با برخی شیوه‌های جدید

وی حفظ قرآن به سبک جدید و رایج را یک آسیب و ضعف بزرگ میان حفاظ دانست و تصریح کرد: وقت برای انسان بسیار ارزشمند و مفید است اما متأسفانه برخی حافظان وقت عزیز و گرانبهای خود را برای حفظ کردن شماره صفحات قرآن و یا از چپ به راست و یا ضربدری خواندن آیات و یا معکوس خوانی  به کار می‌گیرند و این آثار خوبی را در پی نخواهد داشت.

داوری یکی از حربه‌های شیطان و دشمن را تضعیف و زمین زدن دین به دست خود دین بیان کرد و با بیان اینکه کربلا را هم با خرافات مورد هجمه قرار دادند، گفت: حافظان و قاریان ما با هدر دادن وقت و هزینه خود برای حفظ کردن صفحات و سطرها و انواع و اقسام نوآوری‌های دیگر از حقیقت و باطن قرآن غافل می‌شوند و این همان خواسته شیطان است که اصل و حقیقت قران به حاشیه رانده شود و مسائل تفننی و هنری قرآن جلوه بیشتری پیدا نماید.

این پیشکسوت قرآنی یکی از عیوب زندگی‌اش را دوری از علایقش به ورزش‌های فوتبال و تنیس روی میز و همچنین سیاحت می‌داند.

وی مدیر مسئول موسسه نسیم وحی می‌باشد که راه‌اندازی این مؤسسه را یکی از توفیقات الهی دانست و گفت: این مؤسسه با هدف هدایتگری جامعه و تدبر در آیات در استان راه‌اندازی شده و درمباحث تدبری و آموزش تخصصی قرائت  نیزتاکنون بسیار خوب عمل کرده است .

داوری با بیان اینکه تاکنون در طول یک سال اخیر بیش از یک هزار نفر بحث‌های شیرین تدبری را فراگرفتند، افزود: کثرت جمعیتی برخی از کلاس‌های به حدی است که مجبور می‌شویم از سالن‌های  اجتماعات مدارس و یا ارگانها استفاده کنیم که این بیان‌گر اثرگذاری و ویژگی‌های منحصر به فرد مباحث تدبری نسبت به دیگر کلاس‌ها است.

وی از برگزاری کلاس‌های حفظ به‌صورت تخصصی و کابردی در سال آینده خبر داد و گفت: برنامه‌ریزی شده ان شاء الله سال آینده درکنار مباحث تفسیر وتدبر و قرائت قران درزمینه حفظ قرآن هم گامهای بزرگی برداریم .

به گزارش خبرنگار ایکنا، بیش از 45 سال انس با قرآن، 29 سال خدمت در وزارت آموزش و پرورش، بیش از 35 سال تدریس موضوعات قرآنی و دینی، بیش از 10 سال داور مسابقات قران سازمان تبلیغات اسلامی، 22 سال داور مسابقات اوقاف و امور خیریه  در مرحله شهرستانی و یا استانی، 25 سال داور مسابقات دانش‌آموزی در سطح شهرستانی و استان از سوابق قرآنی مسعود داوری است.

داوری پنجمین دوره مسابقات سراسری حفظ و قرائت قران کریم و شناخت نهج‌البلاغه دانشجویان آموزشکده فنی کشور،  داور لحن مدارس عالی فنی و حرفه‌ای کشور در شهرکرد، داور مسابقات فرهنگی و هنری دانش‌آموزان منطقه‌ای کشور در همدان، داور مسابقات منطقه‌ای رقابت مهر جمعیت هلال احمر کشور در شهرکرد، داور مسابقات کشوری قرآن خانواده‌های کارکنان اداره گاز گشور در شهرکرد، بیش از 15 سال مدرس روخوانی قران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، چندین دوره تدریس قرآن در دانشگاه‌های شهرکرد و علوم پزشکی، بیش از 10 سال مدرس قران فوق‌برنامه مراکز تربیت معلم  و آموزشکده‌های فنی  و یا کشاورزی، پنج سال مدرس دارالقرآن امام علی(ع)، دو سال مدرس دارالقرآن الرحمان شهرکرد از افتخارات این پیشکسوت قرآنی است.

این فعال قرآنی در بخش آموزش از طرف وزارت ارشاد، و نیز با عنوان قاری رزمنده و مدرس منتخب قرآن در مرحله استانی، وهمچنین به‌عنوان پیشکسوت و خادم عرصه فرهنگ و هنر در امر آموزش قرآن و مفاهیم آن و نیز به‌عنوان خادم قرآن کریم در امر تقویت و پویایی مراکز دارالقرآن مورد تقدیر قرار گرفته است.

به گزارش ایکنا، درهشتمین همایش تکریم چهره‌های قرآنی کشور که عصر روز جمعه، دوم اسفندماه با حضور مسئولان فرهنگی و قرآنی کشور برگزار می‌شود، از مسعود داوری پیشکسوت قرآنی چهارمحال و بختیاری تجلیل می شود .

قاسم فیاضی
|
-
|
۱۳۹۲/۱۲/۰۱ - ۱۹:۱۸
0
0
سلام
واقعا عالی و تاثیرگذار است
باید به بچه های استان چهارمحال و بختیاری خدا قوت و خسته نباشید جانانه گفت
سپیدار
|
-
|
۱۳۹۲/۱۲/۰۳ - ۱۳:۵۶
0
0
اون قسمت که یاد گرفتن قرآن همراه با محبت پدر بود واقعاً زیبا و تأثیرگذار بود، بعضی خانواده ها با زور و اجبار می خواهند کودک را مؤمن و نماز خوان کنند اما نمی شود، با محبت همه چیز خیلی خوب پیش می رود، وقتی دعای پدر و محبتش باشد، هیچ مانعی وجود ندارد
captcha