به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، تعلیم و تربیت در دین مبین اسلام از جایگاهی والا برخوردار است که در این راستا، قرآن کریم «قلم» را به عنوان نماد تعلیم و تربیت مورد قسم قرار داده و در آیات نورانیش، مکتب تعلیم و تربیت اسلامی را به زیبایی هر چه تمام ترسیم کرده است؛ قرآن «خداوند» را به عنوان نخستین معلم بشر معرفی کرده که به پیامبرش در آغاز بعثت فرمود: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ، خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ، اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ، الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ».
این چنین شد که مکتب تعلیم و تربیت اسلامی به عنوان مکتبی ممتاز، مستقل و با مبانی و اصول مشخص پدیدار شد که در این مکتب علم و دانش، معلم و متعلم (شاگرد و مربی) و مدرسه و مکتبخانه از جایگاه بسیار ارزشمند و رفیعی برخوردار شدند.
اولین معلم، «خداوند» و دومین معلم، «پیامبر(ص)»
در این میان، معلمی وظیفهای بس گرانقدر و ارزشمند است؛ اولین معلم «خداوند»، دومین معلم نیز «پیامبر اکرم(ص)» است و ائمه اطهار(ع) و بزرگان دین نیز هر یک معلمانی برجسته و راهنمایانی بس شایسته بودهاند؛ از این رو معلمی که آن را شغل انبیاء میدانند، نورش از منبع اصلی نور، یعنی خدا دریافت میشود؛ معلم راهبر دلها به قلههای کمال و سعادت است؛ معلم به مثابه باغبانی دلسوز است که بذر ایمان میافشاند و گل تقوا میپروراند.
در عظمت منزلت و مقام معلم همین بس است که پیامبر اکرم(ص) به عنوان بزرگ معلم جهان، در کلامی به امام علی(ع) فرمودهاند: «یا علی اگر یک فرد به وسیله تو و به مدد الهی، طریق هدایت را باز یابد و به حق رهنمون شود، پرارزشتر و بهتر از آن است که مالک شتران سرخ موی فراوان باشی»؛ همچنین امیرالمومنین(ع) فرمودهاند: «دانشمندان تا پایان جهان زندهاند، شخص آنها در میان نیست، اما آثارشان در قلبها موجود است و چنین است که علما به مقام شفاعیت میرسند».
«نقش معلم در جامعه، نقش انبیاء است»
امام خمینی(ره) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، نیز نقش معلم در جامعه را نقش انبیاء میدانند و میفرمایند: «نقش معلم در جامعه، نقش انبیاست؛ انبیاء هم معلم بشر هستند» و در جای دیگری میفرمایند: «نقش معلم، بسیار حساس و مهم است و مسئولیت بسیار زیادی دارد»؛ همچنین اهمیت و جایگاه معلم، بارها و بارها در کلام مقام معظم رهبری نیز نمایان شده است تا جایی که ایشان فرمودهاند: «شما معلمها در سر کلاس، نه فقط درسی که میدهید، بلکه نگاهی که میکنید، اشارهای که میکنید، لبخندی که میزنید، اخمی که میکنید، حرکتی که انجام میدهید و لباسی که میپوشید، بر روی دانشآموز اثر میگذارد».
با توجه به اهمیت و جایگاه معلم در قرآن و اسلام، شهادت استاد مرتضی مطهری در سال 1358 بهانهای برای تکریم و بزرگداشت مقام معلم شده؛ معلم شهیدی که پاسخگویی به شبهات زمانه و مقابله با انحرافات فکری و عقیدتی را وجهه همت خویش ساخت، تا جایی که در قبال این مجاهدت عظیم علمی، جان خویش را فدای آرمان خود ساخت.
بر این اساس، 12 اردیبهشتماه، سالروز شهادت استاد مرتضی مطهری «روز معلم» نامگذاری شده که این روز به منظور تکریم و گرامیداشت جایگاه والای معلم در تقویم جمهوری اسلامی ایران نیز به ثبت رسیده است؛ همه ساله علاوه بر اینکه 12 اردیبهشتماه با نام معلم گرامی داشته میشود، هفتهای به منظور گرامیداشت مقام معلم نیز در نظر گرفته میشود.
روز و هفته معلم فرصت مغتنمی برای تکریم و گرامیداشت تمامی معلمان و اساتید به شمار میآید؛ در این هفته، معلمان آموزش و پرورش و اساتید در دانشگاهها توسط شاگردان خود تکریم و تجلیل میشوند؛ با این حال به نظر میرسد در طول این هفته هر چند که به جایگاه معلمی که شغل انبیاء است، توجه ویژهای صورت میگیرد؛ اما نامی از معلمان قرآن کمتر به میان میآید؛ معلمانی که سالهای متمادی عمر خود را در محضر قرآن بوده و به تعلیم قرآن پرداختهاند، بدون آنکه چشمداشتی داشته و یا انتظاری از متعلمان و متولیان امر داشته باشند.
جایگاه والای معلم قرآن از منظر امام حسین(ع)
در بیان اهمیت جایگاه معلم قرآن همین بس که «عبدالرحمن سُلـّمی» در مدینه معلم قرآن بود و به کودکان قرآن میآموخت، امام حسین(ع) فرزندان خویش را پیش او فرستاد تا قرآن بیاموزند؛ معلم، قرائت سوره «حمد» را به کودک آموخت، هنگامی که کودک به نزد سیدالشهدا(ع) آمد و سوره «حمد» را که آموخته بود برای پدر قرائت کرد، امام حسین(ع) معلم را احضار کرد و دستور داد تا در حضور جمعیت، هزار دینار(سکه طلا) و هزار حُـلـّه (پارچه گرانبها) به عنوان جایزه به او دادند، اما امام حسین(ع) به این دو جایزه کلان اکتفا نکرد و آنگونه که نقل شده است، دستور داد تا دهان معلم را پر از دُرّ و جواهر کردند؛ بدین طریق امام حسین(ع) خواست تا به مردم بیاموزد این دهان و زبانی که تعلیم قرآن کرده است، سزاوار آن است که پر از در و جواهر شود، به هر حال، این سه رقم جایزه گرانبهای امام حسین(ع) به معلم قرآن برای تعلیم یک سوره «حمد»، در مدینه مورد توجه همگان قرار گرفت، مردم با تعجب میپرسیدند که آیا تعلیم یک سوره «حمد»، این همه جایزه دارد؟ امام حسین(ع) در پاسخ این ابهام، کلامی فرموده است که اهمیت و ارزش آن برای معلمان قرآن از آن سه جایزه به مراتب بیشتر است. امام (ع) فرموند: «این چیزی که من به او دادم کجا و آن چیزی که او به طفل من عطا کرده کجا».
جایگاه معلم قرآن و تعیین روزی برای بزرگداشت مقام معلم قرآن در حالی کمتر مورد توجه قرار میگیرد که شاگردان بسیاری از جانب این معلمان به جامعه قرآنی کشور معرفی شدهاند؛ با نفسهای گرم این معلمان و اساتید در جلسات قرآنی، مساجد و... بوده که حالا نوجوانان و جوانان قرآنی کشورمان میتوانند در محافل قرآنی کشور و محافل بینالمللی خوش بدرخشند و افتخارات بینالمللی را از آن نظام جمهوری اسلامی ایران کنند.
ثبت روزی در تقویم برای معلمانی که سالها در محضر قرآن بودهاند
در حالی که هر ساله 12 اردیبهشت را روز «معلم» میخوانند و در این روز جایگاه معلمان را گرامی میدارند، چرا روزی برای «معلم قرآن» که کلام خدا را در دل و جان دوستداران قرآن حک میکند، در تقویم رسمی کشور نداشته باشیم تا در این روز جایگاه و منزلت معلمان قرآن را قدر بدانیم و گرامی بداریم.
حال که در آستانه فرارسیدن هفته معلم هستیم، چه پیشنهادی از این بهتر که «شورای فرهنگ عمومی» به عنوان متولی ثبت مناسبتهای ملی و مذهبی در تقویم رسمی کشور، در جهت گرامیداشت معلمان و اساتید قرآن کریم، یک روز از هفته بزرگداشت مقام معلم را با نام «معلم قرآن» در تقویم رسمی کشور به ثبت برساند، تا همان گونه که معلمان عزیز کشورمان در 12 اردیبهشتماه(روز معلم) تکریم میشوند، معلمان قرآن که شاید استخدام آموزش و پرورش یا مراکز آموزش عالی نباشند و خدمت به قرآن را از طریق جلسات قرآنی در مساجد و محافل قرآنی انجام میدهند نیز در روز «معلم قرآن» پاس داشته شوند و بدانند، همان گونه که جایگاه معلم در قرآن و اسلام مورد تأکید و سفارش است، جایگاه آنان به عنوان «معلم قرآن» نیز در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ارزشمند و ستودنی است.
خبرگزاری ایکنا از مخاطبان محترم به ویژه فعالان قرآنی خواهشمند است نظرات و دیدگاههای خود را درباره این پیشنهاد ارائه کرده تا در روند پیگیری مورد استفاده قرار گیرد.
لطفا پیگیری کنید