حجتالاسلام و المسلمین محمدعلی اسدینسب، مدیر گروه قرآنپژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) به بیان نکاتی در باب پژوهشهای قرآنی پرداخت.
اسدینسب با تأکید بر نقش محوری حوزههای علمیه در پژوهشهای قرآنی گفت: حوزه و دانشگاه باید پژوهشهای اجتهادی و کاربردی و عملی را در دستور کار خود قرار دهند. مهم این است که ما بدانیم که باید از کجا شروع کنیم و دنبال حل مشکلات و معضلات برویم و کارهای تکراری را کنار بگذاریم و ببینیم که واقعاً مشکلات جامعه ما چیست و مشکلات را رصد کنیم و بر اساس مشکلات تحقیقاتمان را نظاممند کنیم.
وی در مورد اینکه چه اولویتهایی در تحقیقات دانشگاهی و چه معیاری در تعیین موضوع برای پایاننامههای دانشجویی باید در نظر گرفته شود، بیان کرد: ما یک سری مشکلات داریم، یک سری سؤالات داریم، یک سری شبهات داریم و یک سری مسائلی داریم که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد. اولویتها و معیارها بستگی به این موارد دارد و اینها یک کار کارشناسی میخواهد و نیاز به رصد دارد تا در پژوهشهای دانشگاهی مورد توجه قرار گیرد.
اسدینسب میدان رصد این مسائل و موارد را جامعه دانست و بیان کرد: ما هر زمانی که میخواهیم اولویت یک چیزی را پیدا کنیم، باید ببینیم که چه مشکلاتی داریم. ما هم اکنون در جامعه بحرانهای زیادی داریم؛ مخصوصاً در عرصه خانواده بحرانهای زیادی داریم و متأسفانه کسی به آن صورت به دنبال این مسئله نیست. ما باید پژوهشهایمان را در این راستا قرار بدهیم که معضلات خانوادگی را، معضلات ازدواج، معضلات طلاق، معضلات بچهدار شدن، اختلافات و اینها را در جامعه حل کنیم.
وی افزود: بر اساس خانواده سالم است که میشود جامعه را اصلاح کرد و در غیر این صورت، کاری از پیش نمیرود. اگر خانوادهها از جهت فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی درست نباشد، ما نمیتوانیم در عرصههای دیگر کاری انجام بدهیم. پس به نظر من اولویتی که الان وجود دارد، مباحث مربوط به خانواده است؛ هم در عرصه پژوهش، هم در عرصه عملکردها و هم در عرصه آسیبشناسی و در عرصههای مختلف.
مدیر گروه قرآنپژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در مورد این که چه موانعی را در این راه میبیند، اظهار کرد: مانع اصلی این است که مسئولین متأسفانه یا جرئت نمیکنند در بعضی عرصهها وارد بشوند یا اهمیت این مسئله را قائل نیستند؛ چه مسئولین حوزوی و چه مسئولین کشوری.
اسدینسب در مورد لوازم پیشرفت و برطرف شدن مشکلات در این عرصه نیز بیان کرد: باید این مسئله را تبدیل به فرهنگی عمومی کرد و باید اهمیت آن را برای همه تبیین کرد. باید مراجع دخالت کنند، خود رهبری دخالت کند و همه این مجموعه باید دخالت کنند تا بلکه این مسئله حل بشود.
وی افزود: ما پس از بیش از سه دهه که از انقلاب میگذرد متأسفانه با این مسئله مواجه هستیم که 800 هزار زن به صورت مجرد در تهران زندگی میکنند و این یک بلای بسیار بسیار وحشتناکی است که دامنگیر ما شده است و مسئولین باید نسبت به این مسئله اهمیت دهند و فکر شبانهروزی برای آن داشته باشند و برنامهریزی کنند.
اسدینسب با تأکید مکرر بر اهیمت این مسلئه بیان کرد: ما اگر هر کاری بکنیم اما مشکلات خانوادگی این چنین دست و پای ما را ببندد، توفیقات چندانی نخواهیم داشت؛ چون یک مشکل خانوادگی در واقع مشکل پدر هست، مشکل مادر هست، مشکل برادر هست، مشکل خواهر هست، مشکل فامیل هست و یک گروه و جماعت بزرگی را دچار خود میکند.
وی در مورد اینکه پژوهشهای دانشگاهی قرآنی چه کمکی میتوانند به این اولویت داشته باشند، بیان کرد: اینها فی الجمله میتوانند کمک کنند، اما باید این را تبدیل به یک فرهنگ عمومی کرد؛ چون مشکل مشکل جزئی نیست و همه مملکت را تحت تأثیر خودش قرار داده است و باید همه وارد عرصه شوند تا اینکه اثر کند. مثل این است که یک لشکر وقتی که حمله میکند، اگر که یک دسته در مقابل این لشکر بایستد، خب این لشکر آن دسته را نابود میکند و این فایدهای نخواهد داشت، اما اگر در مقابل یک لشکر، دو لشکر فرستادید خب مناسب خواهد بود. برای مقابله با مشکلاتی که برای خانوادهها ایجاد شده نیز چنین باید عمل شود.