به گزارش کانون خبرنگاران نبأ، مهدی فیض، معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی در جلسه هفتگی تفسیر قرآن کریم با عنوان «مبانی تدبر در قرآن و ادعیه» که روز چهارشنبه، ۱۸ تیرماه در سالن جلسات جهاد دانشگاهی برگزار شد، اظهار کرد: تعقل در قرآن کار قلب است که همان قلب باطنی است، هر مثال قرآن در واقع توصیف یک پدیده مربوط به عالم باطن است.
وی با اشاره به آیه 45 سوره اسراء که میفرماید «وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً»، گفت: چرا آنها این آیات گویا و رساى قرآن را میشنوند و بیدار نمیشوند؟ در این آیه میفرماید «اى پیامبر! هنگامى که قرآن میخوانى میان تو و آنها که ایمان به آخرت ندارند، حجاب و پوششى نامرئى قرار مىدهیم».
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی با اشاره به اینکه حجاب و پرده در این آیه همان لجاجت، تعصب، خودخواهى، غرور، جهل و نادانى است، گفت: حقایق قرآن را از دیدگاه فکر و عقل آنها مکتوم مىداشت و به آنها اجازه نمیداد حقایق روشنى همچون توحید، معاد، صدق دعوت پیامبر(ص) و مانند آن را درک کنند.
وی افزود: اگر کسى بخواهد صراط مستقیم حق را بپوید و از انحراف و گمراهى در امان بماند باید قبل از هر چیز در اصلاح خویشتن بکوشد.
فیض در ادامه با اشاره به آیات 46 و 47 سوره مبارک اسراء، بیان کرد: در حقیقت آنها به منظور درک حقیقت به سراغ تو نمیآیند و سخنانت را با گوش جان نمىشنوند، بلکه هدفشان آن است که بیایند و اخلال کنند، وصله بچسبانند و مؤمنان را- اگر بتوانند- از راه به در برند.
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی در ادامه عنوان کرد: حیات آخرتی به غیب و غیب به وحدانیت خدا متصل میشود و این راه فقط با خواندن قرآن و تدبر در آن میسر میشود.
وی عنوان کرد: برای عبور از یک رود به پل نیاز داریم، باطن عالم هم پل نیاز دارد و این پل همان آیههای قرآنی است. آیات قرآن از ظاهر عالم ما را به باطن عالم هدایت میکنند تا یگانگی خدا و وحدانیت را در آن حالت احساس کنیم.
فیض ادامه داد: آیه و عبرت و مثال یک منظومه مفهومی هستند، شناخت این منظومهها و کلیدواژهها نقش عبرتی دارد.
هیچ آیهای در قرآن نیست مگر این که ظاهر و باطنی دارد
وی با اشاره به آیه 7 سوره آلعمران، بیان کرد: آیات محکم آیات مرجع هستند و بقیه آیات قرآن متشابه نامیده میشوند. در واقع متشابه به معنی اشتباه است یعنی آیاتی که انسان را به اشتباه میاندازد. آنهایی که در قلبشان یک بیماری و یا مرضی دارند و به دنبال آن هستند و از آن پیروی میکنند. منظور همان منافقینی که با بهرهگیری از آیات قرآن و تطبیق دادن آن با صحبتهای خودشان موضع خود را موجه و در راستای قرآن قرار میدهند.
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی گفت: منافقین برای اینکه فتنهای به پا کنند آیههایی را بیان میکنند و برای تأویل کتاب میروند سراغ آیات متشابه، در حالی که تأویل کتاب را کسی جز خدا نمیداند.
فیض با اشاره به آیه «وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ»، یادآور شد: در این قسمت از آیه اشاره شده به «وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» یعنی کسانی که به همه اعماق علم دست پیدا کردهاند که آنها موضعشان این است که ما میفهمیم ولی همه آن را نمیفهمیم و جز خردمندان کسی متذکر نمیشود.