حفظ قرآن، زمینه عمل به قرآن است

علی بختیاری، حافظ کل قرآن کریم که هم‌اکنون ۱۲ سال بیشتر ندارد از کودکی به حفظ قرآن اهتمام ورزیده و با توفیقات الهی توانسته است در سن 9 سالگی آیات قرآن را به‌صورت ترتیبی و موضوعی همراه با ترجمه به خاطر بسپارد. وی همچنین با تفسیر آیات این کتاب آسمانی آشنایی دارد.

مادر علی در این رابطه در گفت‌وگو با خبرنگار کانون خبرنگاران نبأ، اظهار کرد: حفظ قرآن را از طریق اذکار و دعاهای کوچک در قالب بازی با کلمات و حروف از سه سالگی به علی یاد دادیم اما تعلیم جدی از هفت سالگی شروع شد. علی قرآن را به‌صورت ترتیبی و موضوعی حفظ کرده و هر آیه را با مشخصات آن از قبیل شماره صفحه به خاطر سپرده است، ضمن آنکه به ترجمه و مفاهیم کلام الهی نیز تسلط داشته و حکمت‌های نهج‌البلاغه را هم حفظ بوده و توانایی ترجمه دیگر متون عربی را نیز دارد.

این حافظ کل نیز در ادامه گفت: در کودکی پدر و مادرم به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم حفظ قرآن را به‌وسیله آموزش سوره‌های کوچک به من آغاز کردند اما از هفت سالگی حفظ قرآن را با جدیت دنبال کرده و اکنون توانستم با زحمات پدر و مادرم قرآن را حفظ کنم.

علی بختیاری، عامل موفقیت خود را در حفظ کل قرآن کریم، توکل به خداوند و تشویق پدر و مادر خود می‌داند و ادامه می‌دهد: مادرم به عبارتی استاد حفظ من بوده، و پدرم هر چند که حافظ کل قرآن نبود اما بیشتر در جهت حافظ‌‌ پروری من تلاش می‌کرد. پدر و مادرم کمک‌های زیادی به من داشتند و همین که من را با قرآن کریم مأنوس کردند، بزرگ‌ترین کمک به من بود و از زحمات آنان تشکر و قدردانی می‌کنم.

حافظ کل قرآن کریم در پاسخ به اینکه از کدام آیه از قرآن کریم بیشترین لذت را می‌برد، عنوان کرد: بیشترین لذت را از آیه 282 سوره بقره می‌برم به این دلیل که بزرگ‌ترین آیه قرآن، این آیه است که به مسائل حقوقى و نحوه تنظیم اسناد تجارى می‌پردازد. این آیه نشانه دقّت نظر و جامعیت اسلام است که در دوره جاهلیت و در میان مردمى عقب‌افتاده، دقیق‌ترین مسائل حقوقى را مطرح کرده است.

وی درباره سرگرمی‌ها و ساعات اوقات فراغت خود گفت: زمان‌هایی که برنامه‌ای برای دوره محفوظات خود ندارم مثل تمام بچه‌های هم سن و سال‌های خودم، اوقات فراغتم را با دوستانم هستم و به بازی‌های کامپیوتری می‌پردازم.

این حافظ قرآن، اظهار کرد: قرآن کلید نجات و برنامه زندگی مسلمانان است. ترجمه، درک مفاهیم، حفظ و قرائت قرآن مقدمه‌ای برای قرآنی شدن ماست تا نگاه و زندگی ما با این کتاب الهی عجین شود. هرکس به فراخور سن خود و در هر سطحی می‌تواند از قرآن استفاده کرده و از قرائت روزانه آیات آن بهره‌مند شود.

وی یادآور شد: حفظ قرآن، زمینه عمل به قرآن است. کسی که حافظ قرآن شده بیشتر با کلام خدا مأنوس شده و در واقع کتاب هدایت بشر را از حفظ است؛ در نتیجه باید بیش از دیگران عامل به آن باشد، البته وظیفه همه مسلمانان عمل به قرآن است و خداوند در قرآن کریم فرموده در قرآن تدبر و به آن عمل کنید. یکی از اعمالی که خداوند از ما خواسته احسان و نیکی به پدر و مادر است تا جایی که خداوند فرموده‌اند «فَلا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ» به آنها حتی «اف» هم نگویید، یعنی اجازه کوچک‌ترین اهانتی را نیز به والدین خود نداریم.