وظیفه حوزه در تبیین رسالت جهانی آموزه‌های وحیانی خطیر است
گروه حوزه‌های علمیه: رئیس جامعه المصطفی العالمیه در پیامی به مناسبت آغاز سال تحصیلی جامعه المصطفی(ص)، تاکید کرد: وظیفه حوزه در تبیین رسالت جهانی آموزه‌های وحیانی خطیر است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا اعرافی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و رئیس جامعه المصطفی(ص) در این پیام با اشاره به همزمانی سال تحصیلی جدید با ایام حج تصریح کرده است: طلاب، فضلا و دانش‌پژوهان عزیز می‌بایست با بهره‌گیری از فرصت ماه حج اکبر، خود را برای انجام رسالت جهانی آماده سازند؛ تحولات جامعه جهانی نشان می‌دهد که جامعه بشری در پیچ عظیم تاریخی قرار دارد و هر یک از ما در این شرایط حساس و تحولات جریان کلی تاریخ بشریت باید نقش اساسی و کلیدی را ایفا کنیم؛ بنابراین، درک ظرفیت‌ها و موقعیت‌ها لازم و ضروری است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی عنوان کرده است: رسالت مراکز علمی و حوزه‌های علمیه در این شرایط، بسیار راهبردی و سترگ است و باید به مثابه «اتاق فکر» مهندسی جهانی جدید مبتنی بر معنویت و عدالت و عقلانیت، درآیند و مبشر گفتمان نوین تمدن اسلامی و اسلام ناب محمدی(ص) باشند.
وی افزوده است: با توجه به این واقعیت‌ها و حقایق دیگر، لازم است در آغاز سال تحصیلی امسال، که با شعار «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» از سوی مقام معظم رهبری نام‌گذاری شده است، نکاتی را به عرض مدیران، استادان و طلاب محترم برسانم:
1. «تعلیم بدون تزکیه» همانند نقش بر آب است که هیچ ماندگاری ندارد. آنچه نقش تعلیم را ماندگار و موجبات ثبات و بقای آن در جان و جهان و جامعه و در دنیا و آخرت می‌شود، تزکیه و خودسازی است. هر انسانی باید در تزکیة مثبت خویش بکوشد و نواقص را برطرف کرده، با «تخلیة نفس» از رذایل اخلاقی و «تحلیه» آن به فضایل اخلاقی، فرصت حیات طیبه را برای خویش فراهم آورد. آموزش در حوزه‌های علمیه، هماره، اخلاق‌محور بوده، آنچه مهم است، دست‌یابی به «تقوا» و خوی نیک و نیکوکاری و رسیدن به مقام محسنان است. تعلیم، چون مقدمه‌ای، برای پرواز لازم است و نباید سدی در برابر سیر و سلوک معنوی و عبودیت انسان باشد و متعلمان گمان نبرند که با علم تنها می‌توانند به شهود و حضور برسند، زیرا علم دور از تقوا، حجاب است و انسان را به سقوط می‌کشاند چنان که بعلم باعورا و سامری‌ها را به سقوط کشانید. این قلم، در سالیان ممتد، متواضعانه و شورمندانه، همواره، این توصیه را در صدر توصیه به طلاب عزیز و امیدهای آیندة اسلام قرار داده و امید است تکرار آن سودمند باشد.
2. مدیران، استادان و کارگزاران المصطفی به عنوان امانت‌داران، موظف هستند جان‌های طلاب را، که به امانت در نزدشان به ودیعت گذاشته شده است، به انوار نفس رحمانی خود پرورش دهند. امواج نفس رحمانی، از دریای اخلاص برمی‌خیزد و اگر امور مادی و مطامع و مناصب دنیوی و رقابت‌ها و وسوسه‌های شیطانی و اغراض اهریمنی، دنیاطلبی، رفاه‌زدگی، آسایش‌خواهی، ظاهرگرایی و تشریفات‌زدگی جایگزین اخلاص شود، آن گاه هم خود فاسد شده‌ایم و هم راه اصلاح را به روی دیگران بسته‌ایم. اهتمام به زهد و پارسایی در مدیران و استادان، فرایندی است که به طور طبیعی کشش طلاب مشتاق به خوبی‌ها و زیبایی‌ها را به سمت و سوی پارسایی را به دنبال خواهد داشت و الگوی عملی جلو روی آنان قرار خواهد گرفت. امروز المصطفی به این گونه الگوهای علمی و معنوی نیازمند است.
3. جهانی شدن اسلام و شکل‌گیری بین‌الملل اسلامی و بازسازی تمدن نوین اسلامی، آرمان، برنامه و طرحی است که نیازمند توجه و اهتمام مدیران و استاد و کارگزاران و طلاب عزیز است. المصطفی می‌بایست به گونه‌ای آموزه‌های وحیانی را ارائه دهد که قابلیت جهانی شدن آن آشکار گردد و قدرت پاسخگویی به همة مشکلات مادی و معنوی قشرهای مختلف مردم در سراسر جهان را به نمایش بگذارد.
4. جریان‌های تکفیری و تندرو در مذاهب اسلامی، امروز، نقش بازوی استکبار و ستون پنجم دشمنان اسلام را بازی می‌کنند. کارکردهای چندسویة آنان موجب می‌شود که فرصت‌ها در جهان اسلام بر باد رود و هزینه‌های مادی و معنوی سنگینی بر جامعة اسلامی و امت اسلام تحمیل شود و شرایط را نیز برای اسلام‌هراسی در جهان و ناکارآمدی دین در ایجاد صلح و آرامش و آسایش را به نمایش گذارند. نقش مخرب جریان‌های تکفیری، محدود به این امور نیست؛ بنابراین، لازم است با جهادی علمی و عملی فراگیر، بستر و زمینه‌های رشد این غدة سرطانی در جهان اسلام را از میان برد و مانع از جنگ داخلی و انحراف افکار از مسائل اصلی جهان اسلام و وحدت اسلامی شد.
5. پژوهش و توسعه در هر نهاد علمی، نقش کلیدی را ایفا می‌کند. توجه و اهتمام همگان به حوزة پژوهش در راستای نظریه‌پردازی و پاسخگویی به نیازهای گستردة مخاطبان، ضرورت دارد. باید مطالعات و پژوهش‌ها در المصطفی مبتنی بر درک نیازهای مردم جهان و پاسخگویی علمی و عملی به آن باشد.
6. تدوین، تألیف، ترجمه و نشر به عنوان خروجی مراکز علمی، هماره، در صدر توجهات قرار داشته است. المصطفی نیز به نوبه خود می‌بایست در نهضت تولید، تألیف، تدوین و ترجمه به زبا‌ن‌های گوناگون جهان سرآمد باشد و نقش خود را به عنوان نهاد بین‌المللی آموزشی و تربیتی و پژوهشی نشان دهد. مراکز پژوهشی المصطفی در داخل و خارج از کشور می‌بایست اهتمام جدی به تدوین و تألیف داشته باشند و با بازخوانی و بازآفرینی منابع و متون اصیل اسلامی، نظریات بدیع و مفاهیم جدید ابداع و به جامعة جهانی ارائه دهند و در قالب‌های مختلف علوم و معارف اسلامی را در بهترین شکل و زبان تبیین و به گوش و نظر جهانیان برسانند.
7. پایان‌نامه و رساله‌نویسی در المصطفی، حرکتی بسیار مبارک است. این نهضت می‌بایست با جهت‌گیری مناسب جهانی همراه شود و در دام رونویسی و تکرار مکررات و دیگر آسیب‌ها گرفتار نشود. ابداع نظریات و اظهار افکار در قالب پایان‌نامه می‌تواند نهضت علمی را تقویت کرده، بر رشد و تقویت نهضت نرم‌افزاری بیفزاید. هم‌اکنون، طلاب و فضلای المصطفی از ظرفیت زبانی و اندیشه‌ای بسیار بالایی برخوردار هستند و می‌توانند سد محکمی در برابر تهاجمات علمی و فرهنگی باشند و به جریان و حماسة علمی در سراسر جهان تبدیل شوند.
در ادامه این پیام می‌خوانیم: از میان ده‌ها سند و طرح و نظام‌نامه‌های مهم و راهبردی المصطفی، دو طرح «تحول و بازنگری نظام آموزشی» و «بازسازی نظام‌نامة تربیتی» از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. انتظار می‌رود همة صاحب‌نظران، استادان و اعضای هیئت علمی در طرح بازنگری مورد توجه و مراجعه قرار گیرند و همگان در آسیب‌شناسی وضع موجود و اتخاذ و تدابیر لازم برای اصلاح و ارتقای نظام آموزشی، با نگاه جامع و با رویکرد حوزه‌ای، تربیتی و پژوهشی مشارکت نمایند. این دو طرح راهبردی، در کنار طرح‌ها و برنامه‌های مهم دیگر، باید سرآغاز فصل جدیدی در بالندگی، سرآمدی و مرجعیت علمی و معرفتی المصطفی باشد و البته نقش طلاب، فضلا و انجمن‌های علمی و فرهنگی در این میدان نیز مهم است و باید مورد عنایت قرار گیرد.
