به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از خبرگزاری آوا افغانستان، هزینه ۴۵ تا ۱۰۰ میلیون دلاری این مرکز را که دارای بخشهای مختلفی از جمله یک دانشگاه بزرگ، خوابگاهی با گنجایش ۵۰۰۰ نفر، بیمارستان، ورزشگاه، مسجدی با گنجایش ۱۵۰۰۰ نمازگزار و یک سالن بزرگ کنفرانس میباشد، عربستان توسط یک چک سفید امضاء پرداخت کرده است.
ایجاد این مرکز اسلامی در نگاه اول بسیار مفید و جالب به نظر میرسد اما مطلب، آنجا جالبتر میشود که سفیر عربستان سعودی در کابل، هنگام امضای قرارداد، هدف از ساخت این مرکز را تلاش برای برنامهریزی و ارائه آموزشهایی برای معرفی اسلام معتدل و آموزش افرادی برای مبارزه با آنچه که افراطیگری و تروریسم عنوان کرد، دانست.
هر چند مقامات کشور افغانستان بر تقویت مدارس دینی در داخل تأکید دارند و از گسترش آنها حمایت میکنند، اما متوجه باشند که نام عربستان سعودی با تروریسم و افراطگرایی عجین شده و هریک نام دیگری را در ذهن ما تداعی میکند.
سازمان فریدوم هاوس در گزارشی که در سایت خود منتشر کرد، نوشته است «حمایت مالی و لجستیکی سعودی از جنبشها، شخصیتها و جمعیتهای وهابی در جهان، نقش قطعی در گسترش گروههای تروریستی داشته که هدف آنها نشر فرهنگ تکفیر و تنفر از هر کسی است که معتقد به تفکّر وهابی نباشد».
وهابیت در حقیقت یک جریان سیاسی است که میخواهد با پوشش مذهبی و انتساب خویش به مذهب تسنن از وحدت مذاهب اسلامی جلوگیری نموده و خط تفرقه بین دو فرقه عمده خاصه و عامه را تشدید کند و زمینه سلطه استعمار بر ملل اسلامی را فراهم نماید.
متاسفانه وهابیت امروزه با در دست داشتن سرزمین نفت خیز و ثروتمند عربستان و تکیه بر ثروت عظیم خدادادی توانسته است به جریان نیرومندی تبدیل شود و سازمانهای بیشماری را در جهان برای تبلیغ مرام خویش بنیان نهد که از آن جمله میتوان به سپاه صحابه و جمعیت العلمای پاکستان، القاعده و داعش اشاره کرد.
البته افغانستان در سالهای نه چندان دور از افکار وهابیون آسیب دیده است و آن زمان حاکمیت گروه طالبان بود.
هر چند طالبان، مدعی استقرار شریعت اسلامی هستند و خود را حنفی مذهب و صوفی مسلک قلمداد میکنند؛ ولی اعمال و باورها و سنتهایشان شباهت زیادی با عملکرد وهابیان دارد، بهطوریکه شواهد موجود نشان حمایت کامل سیاسی، فکری و اقتصادی عربستان از آنها است.
با توجه به روحیه و عقاید وهابیون احداث مرکزی از سوی عربستان در کشوری مانند افغانستان که مردمش اعم از شیعه سنی سمبل واقعی وحدت اسلامی را به جهانیان عرضه کردهاند، جای کمی تأمل دارد و نباید نسبت به پیامدهای آن بی توجه بود.
در سالهای اخیر نیز افغانستان شاهد تلاشهای وهابیت برای جذب نیرو و تحریک احساسات مذهبی در خاک خود با انجام عملیات تروریستی و حمله به مراسمهای عزاداری و نمازگزاران بود،
اما خوشبختانه با هوشیاری علای دینی کشور به این هدف شوم خود نرسیدهاند.
پر واضح است که ناکامی طرحهای دشمنان وحدت مردم افغانستان نیازمند هوشیاری و دوراندیشی مسئولین است تا باوجود رفع نیازهای مقطعی کشور با تاسیس و احداث مراکز فکری و آموزشی نسبت به پیامدهای آن حساس باشند.