معرفی بقعه متبركه امامزاده سيدمحمد(ع) سرآبيز

به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، روستای سرآبيز از شمال به شهر باشت، از جنوب به كوه چالی، از مغرب به كوه خامی و از مشرق به روستای كوپن ممسنی محدود می‌شود.
بنای قديم امامزاده در ابعاد 5 در 8 متر بوده كه دارای يك ايوان 3 در 5/2 متر و گنبد خانه‌ای 4 در 3 متر كه در جانب شرقی آن درب ورودی و در وسط هر ضلع داخلی طاق‌نمايی با قوس جناغی ايجاد شده، كه به وسيله دو ستون ساقی در فواصل دو طرف ورودی گنبدخانه اجرا شده است.
قبر مطهر در وسط گنبدخانه قرار گرفته كه به وسيله ضريح چوبی مشبك كهنه در ابعاد يك در يك و يك در 90 متر محافظت می‌شود. قدمت اين بنا با عنايت به تركيب كلی و نوع طاقنماها به نظر می‌رسد از معماری دوران صفويه بوده باشد؛ اما زائرسرايی كه متصل به ايوان بنا الحاق شده به احتمال جديد آن توسط سازمان اوقاف و امور خيريه و سادات امامزاده ساخته شد.
در رابطه با شجره طيبه امامزاده سيد محمد(ع) آنچه اولاد و احفاد آن اعتقاد دارند ايشان را منتسب به نوادگان حضرت امام سجاد(ع) می‌دانند.
نسب‌نامه‌ای مشترك با تاريخ تحرير 1203 ه.ق ممهور به مهر پنج تن از علمای بزرگ دوره زنديه از جمله آقا سيداسماعيل و جمعی ديگر كه ايشان را فرزند عبدالله‌بن امام محمد باقر(ع) نام می‌برد.
در همين رابطه وقفنامه‌ای ديگر با تاريخ تحرير من شهر محرم الحرام سال 1317 ه.ق ممهور به مهر و تأييد هفت تن از علمای دوره قاجاريه (مظفرالدين شاه) كه نسب امامزاده سيدمحمد(ع) را به حضرت امام سيدالساجدين زين‌العابدين(ع) ذكر می‌كند كه در همين رابطه چندين سند ديگر در رابطه با نسب‌نامه امامزاده در كتب مختلف وجود دارد كه خلاصه آن به اختصار در كتاب ستارگان پراكنده اسلام زمين تحقيق و تأليف سيدعلی موسوی‌نژاد سوق نگاشته شده است.
در وضعيت كلی اين امامزاده، محل زيارتگاه پاكدلان و عاشقان بسياری است كه از گوشه و كنار اين مناطق (گچساران، نورآد، باشت، ياسوج، دهدشت و ...) به زيارت مرقد مطهرش می‌آيند و گاه شبانه روز را دراين مكان مقدس بيتوته می‌كنند.
امامزاده سيدمحمد(ع) سرآبيز دارای اولاد و اعقاب زيادی است كه به سادات سيدمحمد شهرت دارند كه در مجموع دارای چهار اولاد به نام‌های، ميرعلی رضايی، ميربهزاد، ميرمحمد و ميرجعفر كه در شهرها و آبادی‌های سرآبيز، چنارستان، باباميدان، ياسوج، شيراز و ... اسكان دارند.