خدیجه(س) نمونه بارز زن مسلمان بود که برای عقیده و رسالتش پیکار کرد

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، حجت‌الاسلام عبدالمقیم ناصحی، رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران، به مناسبت دهم رمضان، وفات حضرت خدیجه(س)، یاداشتی را تنظیم و منتشر کرده است.

متن این یادداشت به شرح زیر است:

حضرت خدیجه 68 سال پیش از هجرت متولد شد، پدر او خویلد بن عبدالعزی بن‌قصی‌بن کلاب و مادر او فاطمه دختر زائده‌بن اصم است.

لقب طاهره برای شرف و افتخار او کافی است

فرزندان او قاسم، عبدالله، زینب، ام کلثوم، فاطمه، و رقیه می‌باشد. خداوند حاضر و ناظر چنین می‌خواست که خدیجه دارای سیره‌ای  باشد که بواسطه آن از همه زنان منحصر به فرد باشد، به همین جهت در دوره جاهلیت به "طاهره" معروف بود و همین لقب برای شرف و افتخار او کافی است.

و سپس در ماه رمضان سال دهم بعثت و پس از سه روز بعد از وفات ابوطالب وفات یافت. پیغمبر(ص) او را در حجون دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت و سال وفات او عام الحزن (سال اندوه) نامیده شده است و خدیجه به هنگام وفات 65 سال داشت.

ثروتی که پایه‌های تشکیل دهنده دعوت اسلامی است

در هنگام ازدواج با پیغمبر(ص) عمر شریف آن حضرت 25 سال و عمر خدیجه 40 سال بود. ثروتش از همه قریش بیشتر بود و اهالی مکه با اموال او پیش از آنکه با پیغمبر(ص) ازدواج کند تجارت می‌کردند و خدیجه پس از ازدواج با پیغمبر هرچه داشت به وی بخشید و این ثروت هنگفت از پایه‌های تشکیل دهنده دعوت اسلامی به شمار می‌رود.

سخن از اسلام آوردن خدیجه در واقع سخن از اسلام در روز نخستین است. همه امت اتفاق نظر دارند که خدیجه اولین بانویی است که اسلام آورده است. در همان زمانی که پیامبر گرامی از اذیت و آزار و دشواری‌ها رنج می‌برد، آنجا کسی بود که از بار اندوه و غم‌های او می کاست و موجب می‌شد که غم‌ها و اندوه‌های خویش را به فراموشی سپارد؛ او تنها خدیجه، همان زن با ایمان بود. همان زن گرانقدری که یاور و شریک محمد(ص) بود.

ایمان خدیجه پیغمبر را از یک آینده درخشان خبر می‌داد

تبسم خدیجه کوله باراندوه ‌و دردها را از محمد(ص) سبک می‌کرد و دوستی نمایان بر چهره‌اش  موجب می‌شد که پیغمبر دردها و رنج‌های خود را از یاد ببرد. ایمان خدیجه پیغمبر را از یک آینده درخشان و با شکوه برای دعوت خبر می‌داد و استواری عقیده‌اش دلیلی بر آغاز پیروزی بود.

اموال خدیجه در واقع کلید شکست محاصره پیامبر بود

اموال خدیجه در واقع کلید شکست محاصره پیامبر بود. او مواد مصرفی را چندین برابر قیمت واقعیش از برای غذای کسانی که میان امت بودند می‌خرید تا اینکه سال‌های محاصره اقتصادی با سلامت و رهایی امت سپری شد و حیله قریش با شکست و ناکامی مواجه ‌گردید.

ابن عباس گفته است: رسول خدا(ص) بر روی زمین چهار خط کشید و گفت: آیا می‌دانید این چیست؟

گفتند: خدا و رسولش داناترند.

پس رسول خدا(ص) گفت: "بهترین زنان اهل بهشت چهار تن هستند: خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد(ص)، مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم زن فرعون."

او خردمند، بزرگوار و اهل بهشت بود

مناقب خدیجه فراوان است و او از میان زنان کسی است که به مرحله کمال رسیده است. او خردمند و با جلال، متدین، پاکدامن، بزرگوار و اهل بهشت بود. پیغمبر(ص) او را ستایش می‌کرد و بر دیگر زنان مومن برتری می‌داد و او را بسیار بزرگ می‌داشت تا جائی که عایشه می‌گفت: به زنی رشک نبردم آنچنان که به خدیجه حسد ورزیدم زیرا که پیامبر(ص) بسیار زیاد از او یاد می‌کرد.

پیامبر(ص) او را بسیار بزرگ می‌داشت

بدین‌گونه او در تاریخ حیات رسول اکرم(ص) زنی عادی نبود. به سبب فداکاری شگفت‌انگیز این بانوی پارسا، پیامبر(ص) او را بسیار بزرگ می‌داشت. سه سال پیش از هجرت، در تلاطم وقایع و تند باد مصائبی که از سوی قریش و سایرین بر پیامبر (ص) وارد می‌شد.

شعله فروزان خدیجه به خاموشی می‌گرائید. رسول اکرم(ص) به سادگی نمی‌توانست این خبر دلخراش را بپذیرد. او بدین ترتیب انسانی را از کف می‌داد که عالی‌ترین نمونه وفا و فداکاری و جامع‌ترین بیانگر راستی بود.

خدیجه، به هنگامی که بر بستر مرگ خفته بود، به پیامبر چنین می‌گوید: «ای رسول خدا... من در حق تو کوتاهی کردم و آنچه شایسته تو بود، انجام ندادم از من درگذر و اگر اکنون، دل در طلب چیزی داشته باشم، خشنودی توست» کلمات بر لبان پاکش می‌لغزد وآخرین نفس‌هایش را با خشوع و ایمان برمی‌آورد.

خداوند خدیجه را مشمول عنایت و رحمت واسعه خود قرار خواهد داد چرا که او نمونه بارز زن مسلمان بود و برای عقیده و رسالتش پیکار کرد.