کد خبر: 3353936
تاریخ انتشار : ۰۸ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۸
حافظ کل قرآن:

تثبیت ‌محفوظات مهم‌ترین دغدغه‌‌ام بعد از حفظ قرآن است

گروه مؤسسات قرآنی مردم‌نهاد: مهدی سطوتی، حافظ کل قرآن با اشاره به این‌که قرآن «شراب المؤمنین» است، تثبیت حفظ قرآن را مهم‌ترین دغدغه‌اش بعد ‌از فارغ‌التحفیظ شدن از مدرسه شبانه‌روزی نهج‌البلاغه کاشان دانست.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، مهدی سطوتی، حافظ کل قرآن از شهر همدان که با حضور در مدرسه شبانه‌روزی حفظ یکساله قرآن و نهج‌البلاغه مؤسسه امیرالمؤمنین‌‌(ع) کاشان در سال تحفیظی 94 – 93 در مدت یکسال کل قرآن را حفظ کرده است، گفت: حضور در مدرسه شبانه‌روزی حفظ یکساله قرآن به معنای انس با قرآن است.

وی که سال 1375 در شهر همدان متولد شده و از این شهر در مؤسسه امیرالمؤمنین‌(ع) کاشان حضور یافته، تصریح کرد: حفظ قرآن و آشنایی با معارف آن، هدف و انگیزه من از ثبت نام در مدرسه شبانه‌روزی حفظ یکساله قرآن بود.
             
این حافظ کل قرآن که مشغول به تحصیلات حوزوی است، با بیان اینکه اصل حفظ قرآن براساس تلاش خود آدمی است در مواجهه با این سؤال که لازمه یک دوره حفظ خوب چیست، گفت: «‌وان لیس للانسان الا ما سعی».

‌سطوتی با اشاره به اینکه برنامه‌های جانبی این یکسال از جمله برنامه‌های فرهنگی، مناجات، اردوهای زیارتی ـ سیاحتی و حضور در مراسم‌ مذهبی همگی خوب بود‌، افزود: از بین کلاس‌های جانبی این یکسال از جمله اخلاق، امام‌شناسی، صوت و لحن و ترجمه و تفسیر؛ تجوید برای من بهتر بود.

وی با بیان اینکه حفظ قرآن بالاخره تأثیر خودش را در نگاه افراد پیرامونی چون خانواده، فامیل و جمع دوستان نسبت به مسائل دینی ایجاد می‌کند، گفت: اینکه یک حافظ قرآن چه نقشی را می‌تواند در اطرافیان و به تبع آن در جامعه ایفا کند باید بدانیم که صرف حفظ برای تأثیر گذاشتن کافی نیست.   

این حافظ کل قرآن با اشاره به این‌که قرآن «شراب المؤمنین» است، تثبیت حفظ قرآن را مهم‌ترین دغدغه‌اش بعد از این یکسال دانست و گفت: مسئولین و سازمان‌های دولتی، مؤسسات و مراکز قرآنی، مردم و رسانه‌ها همگی در ترویج معارف قرآن و نهج‌البلاغه و اهل بیت‌(ع) نقش دارند.

‌سطوتی با بیان اینکه خانواده مهم‌ترین مشوقین وی در این راه بودند، در پایان گفت: با این فراز از قرآن کریم انس بیشتری دارم که خداوند متعال در آیه 18 از سوره حج می‌فرماید: «‌ومن یهن الله فماله من مکرم» به این معنا که «و هرکه را خدا وند‌، خوار و ذلیل گرداند؛ دیگر کسی او را عزیز و گرامی نتواند کرد».

captcha