در هفتههای اخیر موج هزاران نفری از مهاجران سوری روانه اروپا شدهاند و کشورهای اروپایی درباره نحوه مقابله با موج گسترده انسانی به تکاپو افتادهاند. این مهاجران بیشتر از طریق قایق از شهرهای ساحلی ترکیه در دریای اژه راهی جزایر یونان میشوند تا از آنجا و از طریق بالکان به کشورهای آلمان و اتریش رفته و درخواست پناهندگی کنند.
این در حالی است که ویکتور اوربان که در دیداری با رهبران اتحادیه اروپا در بروکسل این اظهارات نژادپرستانه خود را بیان میکرد با دفاع از رویکرد خشن خود در کنترل مرزهای کشورش به روی مهاجران، خطاب به پناهندگان مسلمان که عمدتاً از سوریه هستند، اعلام کرد که به هیچ وجه وارد مجارستان نشوند و تأکید کرد «اگر ما چنین برداشتی به وجود آوردهایم که آماده پذیرش مهاجران هستیم باید بگویم که این برداشت ناکامی اخلاقی برای ماست».
جالب آنکه دونالد توسک رئیس شورای اروپا نیز در اظهاراتی ضمن استقبال از نخست وزیر مجارستان در گفتگویی با یک روزنامه آلمانی تصریح کرد که اکثر پناهجویان مسلمان هستند و این در حالی است که فرهنگ مسیحی اروپا در دوران ضعف خود قرار دارد. امروز در نتیجه همان اعتقادات و افکار در کنار تمام تصاویر دردناک مربوط به پناهجویانی که به دنبال امنیت قصد رفتن به اروپا را دارند، بیشک تصویر جنازه بیجان کودک سوری در سواحل ترکیه که چند روز پیش در رسانهها منتشر شد بیش از همه تأثیرگذار و تلخ بوده است؛ کودکی به نام «آیلان» پسر بچه 3 ساله که از شهر جنگزده «کوبانی» در ساحل بدروم ترکیه به خواب ابدی فرو رفته است.
پدر آیلان تنها عضو این خانواده 4 نفره است که توانسته از این حادثه جان سالم به در ببرد.
در آن حادثه 12 پناهجو که گفته میشود همگیشان سوری بودند جان خود را از دست دادند، آیلان 3 ساله، گالیپ برادر 5 سالهاش و مادرش ریحان جزو قربانیان بحران اخیر مهاجرانی در مرزهای اروپا هستند.
اوج تراژدی انسانی است و شرمآورترین حادثه برای سیاستمدارن کل دنیا از گونه شرقی و غربیاش است. جنگهای نیابتی کشورهای اسلامی، تکبر روسیه در برابرحریف غربی، پست فطرتی و ریاکاری آمریکا و اروپا، ناکار آمدی سازمانهای بینالمللی و در مجموع فاصله گرفتن جامعه جهانی از اخلاق انسانی عواملی هستند که در بهوجود آمدن چنین حوادث دلخراشی سهیم هستند. اگر دنیا وجدان داشته باشد باید همین امروز تمام حکام کشورهای جهان از کار برکنار شوند و یا خودشان استعفا بدهند تا این شرمساری بزرگ از پیشانی بشریت زدوده شود.
این تراژدی انسانی همه جهان حتی ورزشکاران را هم تحت تأثیر قرار داد. (کریستین رونالدو) بهتر بازیکن فوتبال جهان با انتشار پیامی ابراز همدردی کرد و نوشت: «هیچ کس در تیمهای فوتبال بیتفاوت نسبت به بحران پناهجویان در اروپا و گسترش تصاویر تکاندهنده در رسانهها نیست همه فکر ما به این پناهجویان است».
کرک دی، مدیر کمیته نجات بینالمللی در جزیره لسباس یونان، با هشدار درباره اینکه ممکن است مهاجران بیشتری این راه را انتخاب کنند میگوید: «قایقهای فرسوده که برای چنین مسافرتهایی استفاده میشود به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند. علاوه بر این بسیاری از مسافران این قایقها نیز از جلیقه نجات استفاده نمیکنند که همین موضوع خطر را چند برابر میکند».
مرگ خیلی بزرگتر از دستهای کوچک بیپناه نشسته در ساحل است، مرگ خیلی بزرگتر از کودکی است که همه کودکیاش و یا بهتر است بگویم همه زندگیاش را در پناه یک ساحل جا داده و پشت دریاها تنها تصویر جنگ و هراس و درد است. دستهای کوچکش نباید اینقدر بیپناه روی شنهای خیس مینشست و دریا آغوشش را برای هراس و مرگ او باز میکرد.
به جستجوی تو بر درگاه کوه میگریم، در آستانه دریا و علف به جستجوی تو در معبر بادها میگریم، در چار راه فصول، در چارچوب شکسته پنجرهای که آسمان ابر آلوده را قابی کهنه میگیرد.
طاهره میرزایی