حاجی اسماعیلی عنوان کرد:
ناهمخوانی مباحث رشته‌های علوم قرآنی با نیازهای جامعه
گروه دانشگاه: عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان با اشاره به ناهماهنگی بین رشته علوم قرآن و حدیث با نیازهای جامعه، گفت: نیازهایی که جامعه با آن‌ها روبه‌روست با مباحث رشته‌های علوم قرآنی خیلی همخوانی ندارند.
محمدرضا حاجی اسماعیلی حسین آبادی، عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، با بیان اینکه در رشته علوم قرآن و حدیث با مشکل سازماندهی روبه‌رو هستیم، اظهار کرد: یکی از بزرگترین مشکلاتی که در حال حاضر با آن روبه‌رو هستیم، بحث هماهنگی بین رشته علوم قرآن و حدیث با نیازهای جامعه به‌ویژه بحث مشاغل برای کسانی است که عمدتاً در این رشته تحصیل می‌کنند.
وی افزود: نیازهایی که جامعه امروز در واقعیت با آن‌ها روبه‌رو است با مباحث علوم قرآنی ما خیلی همخوانی ندارند.
حاجی اسماعیلی عنوان کرد: عمدتاً چیزی را دنبال می‌کنیم که بیشتر در وادی ذهنیات و معلومات گنجانده می‌شود و ضرورت اصلی آن را در جامعه آن طور که باید و شاید نشان نمی‌دهد.
نقص در پژوهش‌ها
وی با بیان اینکه در زمینه‌های زیادی می‌تواند ضعف وجود داشته باشد، گفت: عمده ضعف‌ها به بحث پژوهش‌ها برمی‌گردد، پژوهش کاری است که قبلاً باید انجام می‌گرفت و بر مبنای آن بقیه برنامه‌ریزی‌ها صورت می‌گرفت. متأسفانه تاکنون ما در بحث پژوهش‌ها نقص داشته‌ایم و آن طور که باید و شاید جدی کار نشده و متأسفانه کاربردی هم عمل نشده است.
در آموزش ارتباط مسائل با جامعه برقرار نمی‌شود
عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان ادامه داد: بخشی از نقص‌ها مربوط به سرفصل‌ها و بخشی هم مربوط به آموزش می‌شود، به این معنی که متأسفانه با نوع آموزشمان مشکل داریم، در مسئله آموزش عمدتآً نمی‌توانیم ارتباط مسائل را با جامعه برقرار کنیم و در ایجاد انگیزه و تمایلی که دانشجو را به این سمت و سو بکشاند متأسفانه ضعف داریم.
وی در مقایسه بین آموزش و پژوهش و اینکه آیا در حال حاضر این دو مکمل یکدیگر محسوب می‌شوند؟ گفت: به نظرم عملاً و به‌صورت واقعی اگر بخواهیم به آن نگاه کنیم ما در هر دو وادی مشکل داریم؛ هم در امر آموزش و هم در پژوهش و هر دو هم وابسته به هم هستند. حتماً باید هر دو در کنار هم برنامه‌ریزی و سازماندهی درست شوند تا ما به نتیجه‌ای مطلوب برسیم.
وی افزود: نیازهایی که جامعه امروز در واقعیت با آن‌ها روبه‌رو است با مباحث علوم قرآنی ما خیلی همخوانی ندارند.
حاجی اسماعیلی عنوان کرد: عمدتاً چیزی را دنبال می‌کنیم که بیشتر در وادی ذهنیات و معلومات گنجانده می‌شود و ضرورت اصلی آن را در جامعه آن طور که باید و شاید نشان نمی‌دهد.
نقص در پژوهش‌ها
وی با بیان اینکه در زمینه‌های زیادی می‌تواند ضعف وجود داشته باشد، گفت: عمده ضعف‌ها به بحث پژوهش‌ها برمی‌گردد، پژوهش کاری است که قبلاً باید انجام می‌گرفت و بر مبنای آن بقیه برنامه‌ریزی‌ها صورت می‌گرفت. متأسفانه تاکنون ما در بحث پژوهش‌ها نقص داشته‌ایم و آن طور که باید و شاید جدی کار نشده و متأسفانه کاربردی هم عمل نشده است.
در آموزش ارتباط مسائل با جامعه برقرار نمی‌شود
عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان ادامه داد: بخشی از نقص‌ها مربوط به سرفصل‌ها و بخشی هم مربوط به آموزش می‌شود، به این معنی که متأسفانه با نوع آموزشمان مشکل داریم، در مسئله آموزش عمدتآً نمی‌توانیم ارتباط مسائل را با جامعه برقرار کنیم و در ایجاد انگیزه و تمایلی که دانشجو را به این سمت و سو بکشاند متأسفانه ضعف داریم.
وی در مقایسه بین آموزش و پژوهش و اینکه آیا در حال حاضر این دو مکمل یکدیگر محسوب می‌شوند؟ گفت: به نظرم عملاً و به‌صورت واقعی اگر بخواهیم به آن نگاه کنیم ما در هر دو وادی مشکل داریم؛ هم در امر آموزش و هم در پژوهش و هر دو هم وابسته به هم هستند. حتماً باید هر دو در کنار هم برنامه‌ریزی و سازماندهی درست شوند تا ما به نتیجه‌ای مطلوب برسیم.
