به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) آیتاللهالعظمی عبدالله جوادی آملی امروز 19 بهمن در درس تفسیر خود در مسجد اعظم قم گفت: لذت گاهی لذت عاقله و گاهی نفسانی و جسمی و مادی است؛ اگر فیلسوف و طبیبی کار علمی انجام داد یعنی دارویی کشف کرد و یا فیلسوف مسئلهای را حل کرد لذت عقلی میبرد ولی خوردن و نوشیدن و ... لذت مادی دارد. وی افزود: انسان مومن از ذکر خدا، نماز شب خواندن و عبادت و قرآن خواندن لذت میبرد و در آخرت نیز این لذت عقلانی همراه اوست؛ لذا لذت درجاتی دارد؛ در کتب عقلی گفتهاند که بهترین لذت و بهجت برای خداست.
صاحب تفسیر تسنیم گفت: گاهی لذت بدنی است و عقلی نیست مانند کسی که شربت خوبی میخورد ولی چیزی نفهمیده است ولی گاهی در کنار نوشیدن یک شربت گوارا مطلبی علمی را کشف میکند.
این مفسر قرآن تصریح کرد: در سوره قمر فرمود که مومنین این دو لذت را در کنار هم دارند، زیرا از طرفی عندالله و از طرف دیگر نیز در بهشت هستند و از نعمات بهشتی لذت میبرند.
صاحب تفسیر تسنیم عنوان کرد: انسان خیالزده لذت علمی و عقلی ندارد و از دایره وهم و خیال بالا نرفته است، ولی کسی که لذت عبادت و نماز را میچشد، عاقل است وگرنه کسی که لذتهای مادی را تنها هدف قرار داده مختال است و قرآن تلاشش این است که ما را از خیال بالا ببرد و به چیزی بیندیشیم که اندیشه ما رهبری آن را عهدهدار است.
وی افزود: در دنیا اعمال متوقف بر عیون است ولی در قیامت اعیان تابع اعمال هستند؛ بهشت سرزمینی است که بهشتیان سازندگان آن هستند و همه نعمات بهشتی به عقیده و ایمان و عمل بهشتی میچرخد لذا مومن هر چه بخواهد در آن دنیا دارد.
استاد برجسته حوزه گفت: سبک زندگی اسلامی را باید از خودمان شروع کنیم ولی میبینیم که همه از کنار هم رد میشوند بدون اینکه به یکدیگر سلام کنند در حالی که در بهشت تماما تحیت و سلام مطرح است.
وی افزود: یکی از بارزترین لذات عقلی و معنوی اطعام اسیر و یتیم و مسکین از سوی 5 تن است که در سوره انسان مطرح شده است، این موضوع خارج از فهم ما است زیرا 5 تن انسان کافر را اطعام کردند و وقتی در دنیا اینچنین هستند در آخرت نیز گرداننده بهشت هستند.
آیتالله جوادی آملی اظهار کرد: به تعبیر امام علی(ع) بدن انسان رهن قبر است و باید روزی آن را تحویل بدهیم؛ امام در دفن حضرت زهرا(س) فرمود «لقد استرجعت الودیعة و ... یعنی بدن رهن قبر است چه معصوم و چه غیر معصوم باشد؛ لذا فرمودند قبل از اینکه قبر، رهن خود را بخواهد و مرگ فرا رسد رهن خود را بپردازید و با توبه از روح خود فک رهن کنید زیرا وقتی انسان برده نفس شد اختیار انسان در دست او میافتد.