جدیدترین شماره «مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی» منتشر شد

به گزارش ایکنا؛ هفتاد و هشتمین شماره فصلنامه علمی پژوهشی «مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی» ویژه بهار 98 به صاحب‌امتیازی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی و مدیرمسئولی حجت‌الاسلام ‌حبیب محمدنژاد منتشر شد.
عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «نیازسنجی آموزشی دانشجویان در اندیشه اسلامی یک (مورد مطالعه: دانشگاه اصفهان)»، «تأثیر آموزش درس تفسیر موضوعی قرآن کریم به شیوه نیازمحور بر تفکر انتقادی دانشجویان دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان»، «جایگاه تساهل و تسامح در اندیشه سیاسی آیت‌الله سیدعلی حسینی خامنه‌ای»، «اعتکاف و اثرات روان‌شناختی آن در دانشجویان»، «بررسی رابطه ولایتمداری و سبک زندگی سیاسی اسلامی در آموزه‌های نهج‌البلاغه»، «نقش آموزه‌های امامت شیعه در تقویت هنجارهای سرمایه اجتماعی»، «تحلیل و بررسی رابطه عقل و نقل در اندیشه کلامی شیخ صدوق»، «اقتضائات بهره‌‌گیری از معنا‌شناسی ایزوتسویی در مطالعات قرآنی»، «پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سرآغاز دوران جدیدی برای فقه شیعه»، «فرصت‌ها و تهدیدهای پیوستن جمهوری اسلامی به کنوانسیون‌های صلح‌آمیز بین‌المللی از منظر اسلام».

اقتضائات بهره‌‌گیری از معنا‌شناسی ایزوتسویی در مطالعات قرآنی

در چکیده مقاله «اقتضائات بهره‌‌گیری از معنا‌شناسی ایزوتسویی در مطالعات قرآنی» می‌خوانیم: «هدف: محققان در این مقاله بر آن بودند تا با مطالعه مبانی نظری روش معناشناسی، نسبت آن را با مبانی اسلامی سنجیده و اقتضائات بهره‌گیری از آن را در مطالعات قرآنی کشف کنند. روش: روش تحقیق در این مقاله، تحلیلی- استدلالی- کلامی است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اولاً، روش معناشناسی برای استفاده در متون مذهبی ایجاد نشده و نوعی از تحمیل نابجای آن توسط ایزوتسو بر قرآن صورت گرفته است. ثانیاً، نظیر این روش با عنوان علم مناسبات، برآمده از اندیشه‌های اسلامی باحثین حوزۀ قرآن در ادبیات علوم قرآنی وجود داشته است، بی‌آنکه نیازی به بهره‌گیری از روشهای دخیل باشد. ثالثاً، اگر اصراری بر بهره‌گیری از روش معناشناسی- به دلایلی نظیر بین‌المللی بودن این روش یا هر دلیل دیگر- وجود دارد، پژوهشگر می‌بایست متوجه مبانی نظری آن باشد و صرفاً به عنوان یک روش و ابزار با آن برخورد کند. رابعاً، روش معناشناسی برای فهم کلام قرآن، ضعفهایی دارد که استفاده از روشهای معین نظیر تفسیر موضوعی در کنار آن ضرورت دارد.»

پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سرآغاز دوران جدیدی برای فقه شیعه

در چکیده مقاله «پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سرآغاز دوران جدیدی برای فقه شیعه» آمده است: «هدف: علم فقه در تاریخ بیش از 1400 ساله خود، مثل سایر علوم، با توجه به علل و عوامل زیادی فراز و نشیبهایی داشته و با عنایت به ویژگی‌های چندی، به دوران مختلفی تقسیم شده است. صاحب‌نظران در تعداد و چگونگی ادوار فقه هم‌رای نیستند و نویسندگان کمی تصریح کرده‌اند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، دوران جدیدی برای فقه شروع شده است و حتی اینها نیز ویژگی‌های فقه در این دوره را(مثل سایر ادوار فقه) برنشمرده‌اند. هدف این مقاله اثبات شروع این دوره بود. روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی به روش کتابخانه‌ای است. یافته‌ها: محقق ضمن اشاره‌ای گذرا به ادوار مختلف فقه از دیدگاه صاحب‌نظران این عرصه، دریافت که با توجه به ویژگی‌های ذیل، پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران سرآغاز دوران جدیدی برای فقه تشیّع محسوب می‌شود: 1. طرح مباحث بسیار زیاد جدید فقهی، به ویژه ولایت مطلقه فقیه؛ 2. ورود فقه به همه عرصه‌های اجرایی کشور؛ 3. ظهور فقیهان برجسته و در رأس همه امام خمینی(ره)؛ 4. تحولات همه‌جانبۀ کمّی و کیفی حوزه‌های علمیه و ورود فقه و فقها به دنیای مجازی و صدا و سیما؛ 5. ازدیاد تألیفات فقهی منتشره، به ویژه به صورت مجله و نرم‌افزار. نتیجه‌گیری: ثابت شد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، دوران جدیدی برای فقه شروع شده است.»

انتهای پیام