به گزارش ایکنا؛ دهمین شماره فصلنامه علمی پژوهشی «الهیات تطبیقی» به صاحبامتیازی دانشگاه اصفهان منتشر شد.
عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «نگرش دینی و تأثیر آن بر اندیشههای سیاسی سنت آگوستین و امام خمینی»، «رابطه معنویت و الاهیات از دیدگاه مکگراث و شهید مطهری»، «بررسی یکسانپنداری «شعیب» در قرآن و «اشعیاء» در کتاب مقدس»، «نقدی بر دینیسازی قانون جذب»، «تحلیل تطبیقی عناصر هنری داستان طوفان نوح(ع) در سورۀ هود و سِفر پیدایش».
تأثیر نگرش دینی بر اندیشههای سیاسی آگوستین و امام خمینی
در چکیده مقاله «نگرش دینی و تأثیر آن بر اندیشههای سیاسی سنت آگوستین و امام خمینی» میخوانیم: «اهمیت امام خمینی(ره) و سنت آگوستین در حوزۀ تمدن اسلام و غرب، به دلیل آن است که افکار و آثار هر دو منشأ تحولات عمیقی بوده است؛ از این رو مقایسۀ اندیشههای سیاسی این دو شخصیت اهمیت زیادی دارد. این مقایسه براساس سه محورِ «ماهیتِ سیاست»، «ارتباط دین و سیاست» و «وظیفة شهروندان»، با توجه به تأثیرپذیری محورهای مذکور از نگرش دینی آن دو شخصیت، صورت گرفته است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ نگرش دینی امام خمینی و آگوستین و تأثیر آن بر اندیشههای این دو شخصیت است. بر اساس این، پژوهش حاضر از نوع توصیفیتحلیلی با ماهیّت کیفی و رویکرد مقایسهای است. جمعآوری دادهها نیز به شیوۀ کتابخانهای انجام شد. یافتههای پژوهش نشان میدهند گرچه دغدغۀ اصلی امام خمینی و آگوستین توجه به دین و برکشیدن آن بر فراز سیاست یا دینیکردن سیاست و درنهایت هدایت انسان به سوی حقیقت آسمانی و وحی و دستیابی او به رستگاری اخروی بوده است، نگرش و برداشت متفاوت آن دو متفکر از دین، باعث ایجاد تفاوت در باورهای سیاسی آنها شده است. آگوستین به جدایی بین امر سیاسی و امر دینی قائل است و سیاست را شرّ ضروری میداند که نتیجة آن، سلطة انسان بر انسان است؛ در حالی که امام خمینی معتقد است بین سیاست و دین پیوندی ناگسستنی وجود دارد و سیاست را تا حد قدسی ارتقا میدهد که وظیفة مهم هدایت انسانها به سوی کمال را به عهده دارد.»
عناصر هنری داستان طوفان نوح(ع)
در طلیعه مقاله «تحلیل تطبیقی عناصر هنری داستان طوفان نوح(ع) در سوره هود و سِفر پیدایش» آمده است: «شیواترین ابزار بیان و انتقال مفاهیم و انگارههای مدنظر، روایت و به تصویر کشیدن وقایع در قالب «قصه» است که اهداف متعددی را با خود به همراه دارد. داستان طوفان نوح(ع) یکی از داستانهای مشترک در میان دو کتاب مقدس تورات و قرآن است. این پژوهش در راستای تحلیل عناصر داستان طوفان نوح(ع)، با روش تحلیل تطبیقی خرد، سامان یافته و با استفاده از روشهای جزئی دانش نشانهشناختی، واکاوی شده است. تاکنون پژوهش مشابهی صورت نگرفته است. نتیجۀ بهدستآمده نشان میدهد هرچند اشتراکهایی بین دو روایت در عناصری همچون بیان نزول عذاب بهسبب نافرمانی، تبیین شخصیت نقش اصلی داستان، کوهستانیبودن مکان داستان، محوریت زمانی خطی و منسجم وجود دارد، دربارۀ پیرنگ داستان، زاویۀ دید، شخصیتها، کشمکش، گفتوگو و صحنهپردازی تفاوتهای چشمگیری به چشم میخورد. نکتۀ مهم دیگر اینکه روایت تورات از طوفان نوح(ع) با پرداختن بیش از حد به جزئیات زمانی و مکانی، بیشتر شبیه روایتی تاریخی است؛ اما روایت قرآن از ماجرای طوفان در ورای بیان داستان، بیشتر اهداف هدایتی و انذاری و عبرتانگیز را دنبال میکند که این موضوع سبب جذابیت و اثرگذاری بیشتر روایت قرآنی شده است.»
انتهای پیام