مجید باوردی بیان کرد:
تعادل بین مجلسی‌خوانی و فنی‌خوانی در صحن مسابقات
داور مرحله نهایی چهل و هفتمین دوره مسابقات سراسری قرآن سازمان اوقاف گفت: تفاوت میان تلاوت محفلی و مسابقه‌ای وجود دارد؛ در تلاوت محفلی از آنجا که مستمعان مخاطبان عام هستند، لذا باید تأکید بر شورانگیز بودن تلاوت باشد، اما در تلاوت مسابقه‌ای، منظر دومی وجود دارد که آن نگاه کارشناسی و داوری است و قاری باید با قرائات معنامحور نسبت به ادای درست واژگان و ترکیب‌بندی عبارات توجه داشته باشد.
مجید باوردی؛ داور مرحله نهایی چهل و هفتمین دوره مسابقات سراسری قرآن سازمان اوقاف (آذرماه 1403/ تبریز) در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: به طور معمول قاریان در جریان تلاوت در محافل و مجالس بر شور و حرارت موجود در میان مخاطبان می‌افزایند و همراهی که به واسطه شعف مخاطب ایجاد می‌شود، به ایجاد انگیزه بیشتر در قاری منجر می‌شود. وی ادامه داد: در این شیوه از اجرا، رغبت میان مخاطبان برای همراهی بیشتر با قاری و در نتیجه شکوه یک مجلس تلاوت حرف نخست را می‌زند. بیشترین کارکرد این گونه محافل نیز انس مخاطب عام با قرآن است و از آنجا که اغلب مخاطبان تسلط کافی بر روی قواعد زبان عربی و فنون تلاوت ندارند، لذا چندان توقع نمی‌رود که قاری بر این اصول پافشاری داشته و آن را رعایت کند.
استاد راهنمای قرائت چهل و هفتمین دوره مسابقات سراسری قرآن تصریح کرد: در جریان یک رقابت رسمی، علاوه بر اینکه اجرای این قاری در محضر مخاطبان از طیف‌های مختلف و غالباً عام رخ می‌دهد اما منظر ثانویه‌ای نیز وجود دارد که به نکات فنی و قواعد موجود در نحوه درست تلاوت توجه دارد و لذا بیشتر از اجرای شورانگیز که موجب وجد مخاطبان شود، نقطه نظرات کارشناسی و داوری در این امر از اهمیت بیشتری برخوردار است.
باوردی ادامه داد: در ترکیب هیئت داوران یک مسابقه، اساتید کارشناس در رشته‌های گوناگون از وقف و ابتدا و تجوید گرفته تا صوت و لحن بر روی ظرایف اجرای یک قاری متسابق دقیق می‌شوند و در صورت بروز کوچکترین خطا، قطعاً امتیاز منفی برای آنها منظور خواهد شد؛ این در حالی است که شاید به ظاهر اجرای تلاوت آن قاری با شور و حرارت زیادی در سالن مسابقات همراه باشد و با تحسین مخاطبان همراه باشد.
این کارشناس قرآن تأکید کرد: در چنین وضعیتی قاری باید به سمت قرائت معنامحور در عرصه‌های رقابتی سوق پیدا کند، یعنی علاوه بر تسلط بر اسلوب فنی که در فراز و فرودهای تلاوت خود آنها را به کار می‌برد، نسبت به مفهوم و ترجمه آیاتی که تلاوت می‌کند و اینکه قرار است آن آیات چه منظوری را به مخاطب منتقل کند، اشراف داشته باشد.
باوردی افزود: در چنین حالتی قاری با درک، نسبت به ترجمه و مفهوم آیه، قادر خواهد بود بر آکسان‌گذاری‌های درست خود بر روی واژگان ادا شده، لحن خبری، استفهامی، تبشیری و تنذیری متمرکز شده و آنها را به شیوه درستی اجرا کرده تا نظر داوران را نیز تأمین کند.
وی در پایان گفت: با وجود رشد قابل توجهی که در جریان مسابقات اخیر سراسری قرآن در زمینه قرائات متسابقان شاهد آن بودیم، در این دوره، متسابقان بیشتر از اینکه با تسلط خود بر روی معانی و ترجمه قرآن و سوق یافتن به معنا‌محوری همچون شیوه‌ای که قاریان متقدم به آن قائل بودند و علاوه بر اجرای تلاوتی شورانگیز و مخاطب‌پسند، بر اصول و قواعد فنی تلاوت نیز تأکید داشتند، بیشتر بر اجرای تلاوتی شورانگیز که در آن مخاطبان با تشویق‌های خود آنها را همراه می‌کردند، توجه داشتند.
سمیه عیادی
مطالب مرتبط
