Kilalang mga Tao ng Qur’an/16 Ismail; Anak ni Ibrahim at Ama ng mga Arabo
Si Ismail (AS) ay isang banal na propeta na ang kapatid ay si Ishaq (Isaac). Ang isinulong ni Ismail (AS) ay naaayon sa monoteistikong tawag ng kanyang ama, na laban sa Shirk (politiyesmo) at idolatriya.
Ipinanganak si Ismail (AS) noong panahong si Ibrahim (AS) at ang kanyang unang asawang si Sareh (Sarah) ay nawalan ng pag-asa na magkaanak. Sa mungkahi ni Sareh, pinakasalan ni Ibrahim si Hajar (Hagar) at ipinanganak si Ismail.
Nang maglaon, nagsilang din si Sareh ng isang bata, si Ishaq (AS), ngunit nanatili siyang naninibugho kina Hajar at Ismail (AS) at hiniling kay Ibrahim (AS) na paalisin sila. Ayon sa mga salaysay, dinala ni Ibrahim (AS) sina Hajar at Ismail (AS) sa isang tuyong lupain na pinangalanang Mekka. Iniwan sila ni Ibrahim (AS) doon at bumalik.
Ang lupaing iyon ay umunlad at naging panahanan matapos ang balon ng Zamzam ay tumalsik sa ilalim ng mga paa ni Ismail (AS).
Ang Tribo ng Jarham na dumaraan ay nanirahan sa Mekka matapos malaman na ang tubig ay natagpuan sa lupaing iyon. Ang Jarham ay isang tribong Arabo at natutunan ni Ismail ang Arabiko mula sa kanila. Nagpakasal siya sa isang babae mula sa tribong iyon.
Ayon sa makasaysayang mga pagsasalaysay, si Ismail ay nagkaroon ng 12 na mga anak na lalaki, mula sa kanila si Shuaib (AS) ay pinili bilang isang propeta ng Diyos.
Si Ismail ay kilala bilang isa sa mga ninuno ng mga Arabo. Siya ay tinawag na Abu Al-Arab (ama ng mga Arabo). Gayundin, si Propeta Muhammad (SKNK) ay kabilang sa tribong Quraysh, na nagmula sa Propeta Ismail (AS).
Kabilang sa mahahalagang pangyayari sa buhay ni Ismail (AS) ay ang pagsama sa kanyang ama sa pagtatayo ng Banal na Ka'aba. Gayunman, ang ilang mga ulat sa kasaysayan ay nagsasabi na ang Ka'aba ay itinayo ni Propeta Adam (AS) at si Ibrahim (AS) at ang kanyang anak ang nag-ayos nito. Pagkatapos sina Ibrahim (AS) at Ismail (AS) ay naging tagapag-alaga ng banal na lugar.
Ang kuwento ng pag-alay ay isa pang mahalagang kasaysayan sa buhay ni Ismail. Sa ilang mga mapagkukunan, lalo na sa mga Hudyo, ito ay si Ishaq, ang isa pang anak ni Ibrahim, sino inialay bilang sakripisyo ngunit ayon sa mga mapagkukunan ng Islam, inutusan ng Diyos si Abraham na isakripisyo si Ismail sa pamamagitan ng pagpatay sa kanya gamit ang isang kutsilyo. Nang malaman ni Ismail ang tungkol sa banal na utos, tinanggap niya na isakripisyo sa landas ng Diyos, Gayunpaman, nang ilagay ni Ibrahim ang kutsilyo sa lalamunan ni Ismail, isang tupa ang ibinigay ng Diyos at ito ay isinakripisyo sa halip.
Ang pangalan ni Ismail ay binanggit sa Qur’an ng 11 na mga beses, kasama sa talata 85 ng Surah Al-Anbiya kung saan si Ismail, kasama ng iba pang mga propeta katulad nina Dhu Al-Kafal at Idris, ay pinuri dahil sa pagiging kabilang sa mga Sabireen (sa mga matitiyaga).
Ayon sa mga salaysay, nabuhay si Ismail ng 130 na mga taon o higit pa. Bago ang kamatayan, ibinigay niya ang pagiging propeta sa kanyang kapatid na si Ishaq. Si Ismail ay inilibing sa Mekka sa tabi ng kanyang ina na si Hajar.
