Edukasyon sa Pamamagitan ng Paglalarawan ng Kinalabasan ng Pagkilos
Sa mundo ngayon kapag ang pag-unlad ng teknolohiya ay nakaapekto sa pag-uugali at ugali ng mga tao, ang pag-aaral tungkol sa mga pamamaraang pang-edukasyon na maaaring humantong sa pagpapabuti ng mga pag-uugali sa indibidwal at panlipunang antas ay napakahalaga.
Ang isang paraan ng edukasyon na karaniwang ginagamit ng mga magulang at mga guro ay ang pagpapaalam sa mga bata ng resulta ng kanilang mga aksyon. Ito ay ipinatupad sa dalawang paraan:
Sa una, ang guro ay nagsasabi sa bata tungkol sa kung ano ang mangyayari bilang isang resulta ng kung ano ang kanyang ginagawa nang hindi sinisira ang kanyang pagpapahalaga sa sarili o ginagawa siyang bigo.
Sa pangalawa, pinagbabawalan ng guro ang bata na gumawa ng isang bagay at pagkatapos ay hayaan siyang harapin ang kinalabasan ng kanyang mga aksyon.
Ginagamit ng Diyos, ang Makapangyarihan, ang pamamaraang ito upang turuan ang mga tao. Kapag ang isang tao ay nahaharap sa isang trahedya, nagtataka siya kung bakit siya nagkamali ngunit ang katotohanan ay ito ay bunga ng kanyang sariling mga aksyon. "Anumang kabutihan ang dumating sa iyo, ito ay mula sa Allah, at anumang kasamaan ang dumating sa iyo, ito ay mula sa iyong sarili." (Talata 79 ng Surah An-Nisa)
Kaya naman sinabi ng Diyos sa talata 33 ng Surah An-Nahl: “Hindi sila ginawa ng Diyos ng kawalang-katarungan, ngunit sila ay nagkasala sa kanilang mga sarili.”
Si Propeta Abraham (AS) ay isang Ulul Azm na Sugo ng Diyos na ang pangalan ay binanggit sa maraming mga talata ng Banal na Qur’an. Ginamit din niya ang pamamaraang ito ng edukasyon. Upang ipaalam sa mga hindi naniniwala ang tungkol sa kahihinatnan ng kanilang mga aksyon, siya ay nagsabi: "At paano ako matatakot sa inyong iniugnay gayong kayo mismo ay hindi natatakot na kayo ay nag-ugnay kay Allah ng hindi Niya ipinadala para dito sa inyo ng isang awtoridad. Alin sa dalawang mga partido ang mas karapat-dapat sa kaligtasan, kung alam mo?" (Talata 81 ng Surah Al-Anaam)
Sa katunayan, tinukoy ni Propeta Abraham (AS) ang mga hindi naniniwala sa kanilang panloob na kabalintunaan, na nagsasabing, "ikaw ay nagbabala sa akin tungkol sa kung ano ang hindi dapat katakutan habang ikaw mismo ay hindi natatakot sa kung ano ang dapat mong katakutan."
Siya ay nagbabala sa kanila na kung sila ay patuloy na lumakad sa landas ng Shirk (pagsamba ng diyus-diyusan), sila ay mahaharap sa banal na kaparusahan.
