Mga Aral ng Qur’an Tungkol sa Tawakkul at Kalusugan ng Isip
Ang Tawakkul ay nagbibigay ng lakas ng loob na kumilos at nag-aalis ng mga hadlang.
Ang mga turo ng Diyos para sa patnubay ng sangkatauhan ay may kaugnayan sa isipan ng mga tao.
Ang Tawakkul ay isang birtud na binibigyang-diin sa mga turo ng Qur’an at kinakailangan sa pamumuhay ng isang panrelihiyong buhay.
Ang Tawakkul ay paglalagay ng tiwala sa Diyos sa lahat ng mga kapakanan at hindi pag-asa sa sinuman maliban sa Diyos. Ngunit hindi ito nangangahulugan ng hindi paggamit ng mga paraan para maabot ang isang layunin o walang pagsisikap na makamit ang isang bagay.
Sa panahon ng si Maria (SA) ay mabigyan ng mabuting balita na si Hesus (AS) ay ipanganganak, at nagsimula siyang maranasan ang sakit ng panganganak, inutusan siya ng Diyos na “iilog ang puno ng palma na ito ay maghuhulog ng sariwang hinog na datiles sa iyo." (Talata 25 ng Surah Maryam)
Nangangahulugan ito na kailangan niyang gumawa ng mga pagsisikap upang mahulog ang mga datiles. Kung nanatili siya roon nang walang ginagawa, walang mga datiles. Kaya ang pagkakaroon ng Tawakkul ay hindi nangangahulugang walang ginagawa.
Sinabi ng Diyos sa mga Talatang 39-40 ng Surah An-Najm: “At ang taong iyon ay hindi magkakaroon ng anuman maliban sa kanyang pinagsisikapan. At na ang kanyang pagsusumikap ay malapit nang makita.”
Sa madaling salita, ang pagsusumikap ng isang tao ay hindi dapat huminto sa anumang pagkakataon. Kapag siya ay may Tawakkul, siya ay nagpapasakop sa Diyos, at nagtitiwala sa Kanya sa kanyang mga layunin at mga gawain. At ang Diyos ay parehong maalam at mabait sa Kanyang mga lingkod. Kaya kahit na hindi nakamit ang layunin ng isang tao, alam niya na nagkaroon ng higit na mahusay sa paglalaro.
Magbasa pa:
- Pag-alaala sa Diyos Kinakailangan para sa Kalusugan ng Isip
“Sapat na si Allah para sa sinumang nagtitiwala sa Kanya. Katotohanan, ang Allah ay gumagawa ng anumang Kanyang itinakda. Si Allah ay nagtakda ng sukat para sa lahat ng mga bagay." (Talata 3 ng Surah At-Talaq)
Kapag ang Tawakkul at pagtitiwala sa Diyos ay nakakaapekto sa mga pag-iisip at mga gawa ng isang tao, wala siyang nakikita kundi ang kabutihan at birtud at kaya nga ang kanyang Nafs (sarili) at isipan ay umabot sa kapayapaan at ang kanyang Nafs ay nakilala bilang Nafs al-Mutma'innah o nasisiyahang kaluluwa (Talata 27 ng Surah Al-Fajr).
