Quranikong Pundasyon ng Pag-aalsa ni Imam Hussein/2 Pag-uutos sa Mabuti, Pagbabawal sa Kasamaan Isang Layunin ng Pag-aalsa ni Imam Hussein
Ito ang pangalawang batayan para sa kilusang inilunsad ni Imam Hussein (AS) laban kay Yazid kagaya ng nabanggit sa sulat ng ikatlong Imam (AS) sa kanyang kapatid na si Muhammad ibn al-Hanafiyya.
Ayon sa ilang mga Hadith, ang pag-uutos ng mabuti at pagbabawal ng kasamaan ay parang isang dagat na bago ang iba pang mabubuting mga gawa ay isang patak lamang ng tubig.
Ang Banal na Quran sa maraming mga talata ay tumutukoy sa pag-uutos ng mabuti at pagbabawal sa kasamaan bilang isang tungkulin ng lahat ng mananampalataya.
Halimbawa, sinabi ng Diyos sa Talata 71 ng Surah At-Tawbah: “At (tungkol sa) naniniwalang mga lalaki at mananampalataya na mga babae, sila ay mga tagapag-alaga sa bawat isa; sila ay nag-uutos ng mabuti at nagbabawal ng masama at nagpatuloy sa pagdarasal at nagbabayad ng halaga para sa mahirap, at sumunod kay Allah at sa Kanyang Sugo; (tungkol sa) mga ito, si Allah ay magpapakita ng awa sa kanila; Tunay na si Allah ay Makapangyarihan, Marunong”
Ayon sa talatang ito, ang pag-uutos sa mga mananampalataya na mag-utos ng mabuti at ipagbawal ang masama ay dahil may pagkakaibigan at pagtutulungan sa pagitan ng mga mananampalataya sa lipunan. Ang mga mananampalataya ay Wali (kaibigan) ng bawat isa at nangangahulugan ito na dapat silang magtulungan sa iba't ibang mga bagay.
Dapat nilang himukin ang isa't isa na gumawa ng mabuti at pigilan ang isa't isa sa paggawa ng masama. Kaya ang mga mananampalataya ay nakadarama ng pananagutan para sa isa't isa at hindi sila magalit sa kung ano ang sinasabi sa kanila ng kanilang kapatid sa pananampalataya na gawin o hindi dapat gawin.
Gayunpaman, kung ang pinuno ng lipunan ay isang tiwali at mapang-api na tao katulad ni Yazid ibn Muawiyyah, mapipigilan niya ang pagbuo ng isang lipunan ng pananampalataya at, bilang resulta, ang pagbuo ng pagkakaibigan at pagkakapatiran sa mga mananampalataya. Susubukan niyang dalhin ang lipunan sa ilalim ng kanyang kontrol sa pamamagitan ng pag-uudyok ng pagkakabaha-bahagi at pagtatalo sa iba't ibang mga grupo at pag-uusig sa tunay na mga mananampalataya katulad ni Imam Hussein (AS). Sa puntong ito, itinuturing ng isang taong katulad ni Imam Hussein (AS) na kanyang tungkulin na bumangon laban sa isang tiwaling pinuno katulad ni Yazid at maghanda ng daan para sa pagsasakatuparan ng isang lipunan ng pananampalataya, kapatiran, at pagkakaibigan sa pamamagitan ng pagtanggal sa kanya mula sa kapangyarihan. Samakatuwid, ang pinakadakilang anyo ng pag-uutos ng mabuti at pagbabawal sa kasamaan ay ang pagbangon laban sa isang mapang-aping pinuno.
