Рӯзҳои Ташриқ
Рӯзҳои Ташриқ, унвоне барои рӯзҳои 11 то 13 Зулҳиҷҷа аст. Дар бораи далели номгузории ин рӯзҳо ба ташриқ сӯҳбатҳои мутааддиде шудааст. Бархе мӯътақиданд ба сабаби ин ки дар ин рӯз гӯшти қурбониро барои истифодаи ниёзмандон ва мустамадон, зери офтоб хушк мекардаанд то аз байн наравад ва ин кор, ниёз ба ҳарорат ва нур кофии хуршед доштааст, ба ташриқ номида шудааст. Иддае дигар гуфтаанд ба далели ин ки вақте хуршед медамида маросими қурбонӣ карданро оғоз мекардаанд, ин айём бадин ном хонда шудааст. Ба таври куллӣ, аммо он чи мушаххас аст ин аст, ки «Рӯзҳои Ташриқ», номи бозмонда аз давраи ҷоҳилият аст. Дар садри Ислом ва садаҳои мутақаддим, ҳар кадом аз ин 3 рӯз низ барои худ номҳои вижае доштаанд.
Қурбонӣ кардан яке аз воҷибот ва аз маносики Ҳаҷ дар сарзамини Мино аст, ки ҳоҷиён пас аз вуруд ба Мино дар айёми ташриқ онро анҷом медиҳанд. Аз дигар воҷиботи Ҳаҷ дар айёми ташриқ, рамйи ҷамарот ва байтута кардан ҳоҷиён дар Мино то нимаишаби ин 3 рӯз аст. Бар тибқи ривояот ва мутуни фиқҳӣ, аз одоби хосси айём ташриқ зикри такбир пас аз ваъдаҳои намоз аст.
Чанд ҳодисаи муҳимм дар ин айём дар таърих ривоят шудааст. Қироати сураи Бароъат барои ҳоҷиён дар маросими Ҳаҷ тавассути ҳазрати Алӣ (а) ба фармони ҳазрати Расул (с) дар соли 9-қ ва ҳамчунин инъиқоди паймон Ақибаи дувум дар рӯзи дувуми ташриқ аз соли 13 биъсат миёни Паёмбар (с) бо гурӯҳе аз ансор, ки заминаи ҳиҷрати он ҳазрат ба Мадинаро фароҳам овард ду ҳодисаи муҳимми қобил зикр дар ин айём аст.
