طرح/ آیات قرآن در شعر شهریار/ از ازل خلعت تشریف به دوش تو و من

دریافت طرح در سایز استوری

سیدمحمدحسین بهجت تبریزی متخلص به «شهریار»، شاعر ایرانی اهل آذربایجان، به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده‌ است. او در خانواده‌ای روحانی و قرآنی متولد شد و از كودكی با موسیقی روح‌نواز و معنوی آیات قرآنی مأنوس و از معارف ناب قرآنی بهره‌مند بود و همچون اكثر بزرگان شعر فارسی در سروده‌های خود به تكریم قرآن و مفاهیم والای قرآنی پرداخته است.

خودش در این باره می‌گوید: «من شانس ادبی كه آورده‌ام، مدیون این هستم كه در ده بودم شش سال داشتم، الفبا را خوانده بودم می‌توانستم عبارات را بخوانم ولی معانی آن‌ها را نمی‌دانستم. در اتاق عمه‌ام كه ما زندگی می‌كردیم یك طاقچه بود و در آن طاقچه دو كتاب بود؛ یكی قرآن مجید و دیگری دیوان حافظ. من می‌رفتم این كتاب‌ها را باز می‌كردم و می‌آمدم، یك دفعه آیات قرآن را می‌خواندم و یك دفعه حافظ را. از اول مغزم پر شد با این كلمات موزیكال آسمانی قرآن مجید و اشعار حافظ به طوری كه وقتی بزرگ‌تر شدم شعرهای دیگر و هر چیز دیگری را كه می‌شنیدم می‌دیدم به نظرم سبک می‌آمد. عمده شانس من این است كه از اول با قرآن و حافظ شروع شد».

از ازل خلعت تشریف به دوش تو و من
تا ابد آیت تكریم به شأن من و توست

شهریار در این بیت اشاره به مضمون آیه ۷۰ سوره مباركه اسراء دارد که خداوند در آن می‌فرماید: «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرَّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مَّنَ الطَّيَّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مَّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلاً؛ به یقین فرزندان آدم را كرامت دادیم و آنان را در خشكی و دریا (بر مركب‌هایی كه در اختیارشان نهادیم) سوار كردیم و به آنان از نعمت‌های پاكیزه روزی بخشیدیم و آنان را بر بسیاری از آفریده‌های خود برتری كامل دادیم».

انتهای پیام