کَاَنّی بِنَفسی واقِفَةٌ بَینَ یَدیک فَقَد اَظَلَّها حُسنُ تَوَکُّلی عَلَیکَ فَقُلتَ ما اَنتَ اَهلُهُ وَ تَغَمَّدتَنی بِعَفوِک. «خداى من! گويى در پيشگاهت ايستادهام و توكّل نيكويم به تو ، بر من سايه افكنده است و تو آنچه را كه شايسته توست ، انجام مىدهى و مرا در گذشت خود فرو بردهاى ...» امیدواریم انشاءالله خدای متعال، اینها را مشمول این فِقرهی مناجات شعبانیّه قرار بدهد. [بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس و اعضاى مجلس خبرگان رهبرى؛ 1394/12/20]