به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) علم تغذیه بر اصولی استوار است که رعایت آن انسان را از ابتلا به بسیاری از بیماریهای مزمن دور میکند؛ دوری از اعتدال در خوردنیهاست که بیماریهای شایعی چون فشارخون، دیابت، نقرس و ... را ایجاد میکند.
پرخوری؛ فراخوان بیماریها
در پرخوری، سیستم کنترل بدن به هم میریزد و بدن این انرژی مازاد را به صورت چربی در بافت بدن ذخیره می کند که این عدم تعادل انرژی در ادامه می تواند در افراد آسیبپذیر، فراخوان بیماریهای زیادی باشد.
اولیای گرامی اسلام نیز در 14 قرن قبل، نکات دقیق بهداشتی، تغذیهای و طبی را به پیروان خود خاطر نشان کرده و برای درمان مردم از آنها استفاده کردهاند.
خداوند در قرآن کریم در آیات متعددی (حدود 118 آیه) در مورد تغذیه با ما سخن گفته است.
گزیدهای از سخنان معصومین در ذم پرخوری
امام صادق(ع): پُرخورى، ناخوشایند است.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آدمى هیچ ظرفى را بدتر از شکم، پُر نکرده است. آدمى زاده را چند لقمه بسنده مىکند که کمرش را راست بدارد. اگر نفْس آدمى بر او چیرگى یافت، یک سوم [معده] براى خوراک، یک سوم براى نوشاک، و یک سوم براى نفَس کشیدن خواهد بود.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: مؤمن، به اندازه یک معده مىخورد و کافر، به اندازه هفت معده مىخورد.
امام على علیه السلام: پُرخورى، نشانه شکم بندگى است و شکم بندگى، بدترینِ عیبهاست.
امام على علیه السلام (در حدیث معراج): خداوند متعال فرمود: «. . اى احمد ! دنیا و همدمانش را منفور بدار و آخرت و همدمانش را دوست بدار». گفت: پروردگارا! همدمان دنیا چه کسانى، و همدمان آخرت، چه کسانىاند؟ فرمود: «همدمان دنیا کسانىاند که خوردن، خندیدن، خفتن و خشم آوردنشان، بسیار است».