ازدواج صحیح اساس تربیت فرزند نیکو است
گروه اجتماعی: کارشناس مسائل دینی گفت: تربیت دینی فرزند در وهله نخست نیازمند ازدواج صحیح است و در این راستا دختران و پسران متدین مجرد باید با همتای مذهبی خویش ازدواج کنند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از آذربایجان غربی، حجت‌الاسلام حسین دهنوی، کارشناس مسائل دینی در چهلمین نشست اندیشکده دین و زندگی که عصر روز 19 بهمن در مهدیه ارومیه برگزار شد، گفت: تربیت دینی فرزند در وهله نخست نیازمند ازدواج صحیح است و در این راستا دختران و پسران متدین مجرد باید با همتای مذهبی و مؤمن خویش ازدواج کنند.
تربیت دینی نیازمند داشتن صفای نفس پیش از انعقاد نطقه است
وی افزود: دختران و پسران پس از ازدواج برای داشتن فرزندی با تربیت دینی در آینده باید پیش از انعقاد نطفه به برخی مؤلفه‌ها توجه کنند و در این راستا صفای نفس خود را افزایش دهند یعنی به‌دنبال کسب معنویت روند چون پیامبر اسلام(ص) نیز پیش از انعقاد نطفه حضرت زهرا(س) چله نگه داشت و به شب‌زنده‌داری و زهد و تقوای الهی مشغول شد و در این مدت از حضرت خدیجه(س) فاصله گرفت.
وی ادامه داد: بنابراین زوجین جوان باید حداقل 40 روز مرتکب گناه کبیره نشده و از گناهان خود استغفار کنند و پدر خانواده نیز باید لقمه حلال به خانه آورد چون لقمه حرام اخلاق و ایمان انسان را از بین می‌برد.
حجت‌الاسلام دهنوی تصریح کرد: زوجین بهتر است پیش از خلوت با خود وضو گرفته و دعا کنند که خداوند فرزندی پاکدامن و عفیف قسمتشان کند و از سوی دیگر بهتر است ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم» و «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم» را بر زبان آورند، چون در غیر این صورت ممکن است که شیطان رجیم در آن نطفه شریک شده و در نتیجه کار تربیت دینی فرزند پس از تولد سخت‌تر شود.
این کارشناس رسانه با اشاره به اینکه در دوران بارداری زنان، شوهران دو مسئولیت مهم و جدی دارند، گفت: در این راستا پدر خانواده باید روزی حلال به خانه آورد تا جنین از طریق مال حلال ارتزاق کند و از سوی دیگر به همسر خود در این دوران حساس آرامش دهد تا فرزند پس از تولد دچار هیجانات و پرخاشگری عصبی نشود.
در زمان بارداری مسئولیت اصلی با مادران است
حجت‌الاسلام دهنوی ابراز کرد: زن حامله در مدت بارداری باید در هر محفل و مجلسی که احتمال فساد می‌رود حضور نداشته باشد و هر تصویر زشت و مستهجنی را از طرق مختلف نظاره نکند چون به‌صورت غیرمستقیم این تصاویر در ذهن جنین اثر سوء می‌گذارد.
وی ادامه داد: برای داشتن تربیت دینی فرزندان، زنان حامله باید به صداها و نواهای حرام گوش ندهد چون در روح جنین اثر می‌گذارد و حتی زن و شوهر در این مدت نباید به یکدیگر حرف‌های زشت و نامربوط زنند چون صداها از تصاویر مهم‌تر هستند و جنین صداها را در رحم مادر می‌شنود و پس از تولد انسانی فحاش می‌شود.
شناخت مذهبی کودکان از 3 سالگی آغاز می‌شود
این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه حس مذهبی کودکان از سه سالگی آغاز می‌شود، عنوان کرد: چهارده قرن پیش امام صادق(ع) فرمود: از سه سالگی تربیت دینی فرزند را آغاز کنید، از سه سالگی ذکر «لا اله الا الله»، چهار سالگی شهادت و اقرار به پیامبری رسول خدا(ص)، پنج سالگی آموزش قبله، شش سالگی آموزش ساختن وضو و در هفت سالگی نماز را به کودکان خود آموزش دهید.
حجت‌الاسلام دهنوی با تأکید بر تدریجی بودن آموزش‌های دینی زیر 7 سال اظهار کرد: اگر کودکان در این سنین تحت فشار قرار گرفته و به اجبار به آموزش‌های رسمی دینی یا حفظ قرآن سوق داده شوند، بسیار خطرناک است و ممکن است در آینده این فرد دین‌گریز شود چون هفت سال نخست زندگی، مرحله بازی کودکان است.
کودکان از هفت سال دوم زندگی آموزش‌پذیرتر هستند
وی ادامه داد: کودکان از 7 سال دوم زندگی آموزش‌پذیرتر هستند و می‌توانند کتاب قرآن را یاد گیرند و در این راستا عبادت فرزندان باید دو سال پیش از سن تکلیف باشد، اما والدین اجباری به انجام دادن مسائل عبادی نداشته باشند چون عبادت‌های زودرس که با فشار همراه است کار تربیت دینی را مشکل می‌سازد.
وی با اشاره به اینکه برای نهادینه ساختن تربیت دینی فرزند، روش‌هایی وجود دارد، افزود: نخستین روش استفاده از روش «الگویی» است یعنی والدین باید الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند چون الگو بودن دو بعد دارد که متأسفانه والدین تنها به یک بعد آن توجه می‌کنند برای مثال نماز اول وقت می‌خوانند اما اثر نماز در وجود والدین دیده نمی‌شود.
حجت‌الاسلام دهنوی با اشاره به روش «القای غیر مستقیم» به‌ویژه برای نوجوانان گفت: بین سنین 12 تا 18 سالگی، نوجوانان با توجه به اینکه در برابر نصیحت‌های مستقیم مقاومت روانی می‌کنند برای همین لازم است که به‌صورت غیر مستقیم این کار صورت گیرد.
این کارشناس مسائل دینی با بیان استفاده از «تشویق در عبادت» تصریح کرد: تشویق در عبادت لازم نیست که حتماً مادی باشد بلکه می‌توان از تشویق‌های معنوی مانند نگاه و کلام محبت‌آمیز استفاده کرد و در این راستا نباید فرزندان را به تشویق‌های مادی عادت داد.
وی ادامه داد: از سایر روش‌هایی که می‌توان تربیت دینی را در فرزندان نهادینه ساخت استفاده از «تلقین به نفس» است که در این مرحله والدین با فرزند کاری ندارند اما پس از اتمام نماز و یا سایر مسائل عبادی کودک در نزد وی، از خدا شکرگزاری می‌کنند که خود موجب ثبت در ضمیر ناخودآگاه فرزند می‌شود.
این کارشناس رسانه با اشاره به روش «تداعی معانی» تصریح کرد: تداعی معانی به معنای همراه کردن آموزه‌های دینی با یک خاطره خوشایند است برای مثال می‌توان پس از برپایی نماز جمعه، والدین فرزندان خود را به پارک و یا مراکز تفریحی و زیبا ببرند تا خاطره خوشی از انجام عبادات در ذهن کودک باقی بماند.
