کد خبر: 1386790
تاریخ انتشار : ۲۳ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۲

نشست تخصصی«ترجمه متون اسلامی به زبان چینی» برگزار شد

شعب خارجی: نشست تخصصی«ترجمه متون اسلامی به زبان چینی» روز پنج شنبه،22 اسفند به همت سازمان فرهنگ وارتباطات اسلامی برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، این  نشست با حضور محمد باقر وثوقی، استاد تاریخ و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، عادل خانی، محقق و پژوهشگر در خصوص اسلام و اقوام مسلمان در چین، علی دهگاهی، رئیس مرکز ساماندهی ترجمه و نشر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در محل این سازمان برگزار شد.
در این نشست، خانی به اهمیت نهضت ترجمه متون چینی اشاره کرد و گفت: بیش از هزار سال از ورود اسلام به چین  می‌گذرد و چینیان که طبق فرهنگشان با هر دینی خود را تطبیق می‌دادند، اسلام را به رسمیت شناختند. اما ترجمه متون از 300 سال پیش در این کشور آغاز شده است به‌طوری‌که تمام کتاب‌های ترجمه حول محور دین بوده  و به کلیات اسلام پرداخته‌اند و مترجمان این کتاب‌ها نیز نه تنها به اسلام که به چهار دین دیگر نیز آشنایی داشته‌اند.

وی گفت: زمانی اسلام در چین به سمت بومی شدن می‌رفت اما به سه دلیل رشد این نهضت متوقف شد، دلیل اول؛ فعالیت‌های فرهنگی کشورهای اسلامی بود؛ در این دوره زبانی که مسلمانان استفاده         می‌کردند نه برای ایرانیان و نه برای چینی‌های غیرمسلمان قابل فهم  نبود و باعث دشواری ارتباط می‌شد. دلیل دوم؛ حاکمیت ایدئولوژی تقلیدی با تلفیق بود؛ در این دوره حاکمیت مطلقی بر جامعه چین حاکم شد و باعث هویت‌زدایی مسلمانان چین از هویت اسلامی به هویت قومی شد. از این دوره به عنوان دوره «تحقیر چین» می‌توان نام برد.

خانی در ادامه افزود: دلیل سوم، فعالیت‌های مسیونرهای مسیحی در سرزمین چین بود  که عقیده داشتند که بزرگترین مانع مسیحیت در چین اسلام است، و در این دوره مردم به مذاهب دیگری به‌جز اسلام گرایش پیدا کردند و محققان از این دوره به عنوان مهمترین بخش یاد کرده‌اند.
در ادامه این نشست، وثوقی نیز به دوره‌بندی مناسبات فرهنگی براساس موقعیت فرهنگی ایران اشاره کرد و گفت: مناسبات فرهنگی ایران و چین به سه دوره تقسیم می‌شدند که در بخش نخست«پیش از اسلام» دوره شکل‌گیری موقعیت میانجی فرهنگی ایران بود و 1100 سال تداوم داشت.

وی در ادامه تأکید کرد: بخش دوم «دوره اسلامی» که دوره تکامل موقعیت میانجی ایران بود و اوج مناسبات فرهنگی ایران و چین در این دوره شکل گرفت؛ دوره سوم که از آن به عنوان«دوره جدید» یاد می‌شود و دوران میراث مشترک بود.
وثوقی افزود : در دوره سوم؛ ابوریحان بیرونی با تأکید بر علم نجوم در مورد مناسبات فرهنگی ایران کار بزرگی انجام داد و جایگاه تمدن‌های قدیم را در این مناسبات نشان داد و ایران را به عنوان مرکز توجه این تمدن‌ها و به عنوان میانجی شرق و غرب معرفی کرده است. 

وی اظهار کرد: در عصر جدید موقعیت‌های فرهنگی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است، چرا که ایران با توجه به پیشینه تاریخی‌اش در ارتباط با کشورهایی نظیر هند، چین و بین النهرین میراث فرهنگی مشترک دارد و در حال حاضر متأسفانه کشورهای همسایه بعضی از این مشترکات را به نام خود ثبت کرده و به جهان معرفی می‌کنند و لذا ما باید با معرفی ذخایر اسلامی و فرهنگی که در چین داریم از این میراث محافظت کنیم.
یادآور می‌شود، این نشست در ادامه سلسله نشست‌های«مرکز ساماندهی ترجمه و نشر معارف اسلامی و علوم انسانی» در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد.

captcha