ریشه‌‌یابی فرهنگی برنامههای توسعه ضروری است
گروه سیاسی: عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در موردنقش دولت‌ها در فرآیند توسعه گفت: بدون دستیابی به ریشه‌های فکری فرهنگی برنامههای توسعه‌ای در ایران نمی‌توان درباره روند توسعه در کشور اظهارنظر کرد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حسین میرزایی، عضو هیئت علمی گروه اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد، امروز اول خرداد در سومین کنفرانس الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت که در کتابخانه ملی برگزار شد، با اشاره به اینکه توسعه موضوع کلیدی بسیاری از سوی حوزه‌های علوم اجتماعی است، گفت: نظریات مربوط به توسعه را می توان به دو رویکرد سخت افزاری و نرم افزاری تقسیم کرد و در دیدگاه سخت افزاری توسعه بیشترین تأکید بر متغیرهای چون سرمایه گذاری، صادرات، توسعه بخشی خاص و غیره است.
وی عنوان کرد: دیدگاه جامعه شناسان بیشتر از نوع نرم‌افزاری است، بیشترین تأکید بر شرایط و متغیرهای فرهنگی و اجتماعی توسعه است، در همین راستا «تئوری وبر» در مورد رابطه دین و توسعه جایگاه ویژه دارد.
عضو هیئت علمی گروه اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد افزود: میانگین شاخص توسعه انسانی و سایر نماگرهای این شاخص یعنی نماگر امید به زندگی نشان می دهد، وضعیت کشورهای مسیحی با اختلاف فاحش از کشورهای بودایی، هندو و مسلمان بهتر است و در این میان جایگاه کشورهای اسلامی نسبت به سه گروه دیگر وضعیت نامساعدتری دارد.
بنابراین گزارش همچنین فرشاد مهدی پور، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به اینکه توسعه در ایران متناظر به برنامه های توسعه چند دهه سابقه دارد، گفت: سبک و سیاق این برنامه مسیر پیشرفت و تعالی کشور را روشن می کند و بدون دستیابی به ریشه های فکری فرهنگی برنامه های توسعه ای در ایران نمی توان درباره روند توسعه در کشور اظهارنظر کرد.
وی با اشاره به فرآیندهای توسعه در ایران قبل و بعد از انقلاب افزود: الگوهای حاکم توسعه در ایران شامل مواردی نظیر الگوهای کلاسیک، الگوهای انتقادی، توسعه از منظر امام(ره)، توسعه از منظر رهبری و توسعه در قانون اساسی بوده است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به اینکه نخستین دوره توسعه بعد از انقلاب دوران پرتلاطمی را سپری کرد، گفت: در این زمان پاره ای از تصمیم گیران سیاسی - اقتصادی جنگ را در بردارنده مشکلات زیادی برای کشور نمی دانستند و در صدد نبودند که سیاست های اقتصادی را مطابق شرایط تغییر دهند، مهمترین اقدامات اقتصادی این دوره ایجاد نظام کوپنی عرضه کالا و پایین نگه داشتن نرخ ارز بود.
وی با بیان اینکه نخستین سیاست های کلی نظام در دوران بازسازی از سوی امام(ه) در مهر 67 ارائه شد، گفت: در برنامه دوم توسعه تغییرات عمده در هدف گذاری کلان صورت گرفت، برنامه سوم توسعه هم به دنبال ایجاد پیوند با اقتصاد جهانی بود، برنامه چهارم توسعه با شعار اقتصاد دانایی محور تنظیم شد و در نهایت برنامه پنجم توسعه تغییرات چندانی نسبت به برنامه های قبلی نداشت.
