آیتالله جوادی آملی در مورد ویژگیهای پیغمبر اکرم(ص) گفتهاند: قلب پیامبر اکرم(ص)، همانند قرآن کریم دارای دو وصف ممتاز نرمی و صلابت است، نرمی دل رسول اکرم را میتوان از آیه «فبما رحمة من الله لنت لهم. آل عمران/ 159» استنباط کرد و صلابت آن را از مقایسه با کوه فهمید، زیرا کوه با همه صلابت در برابر وحی توان مقاومت ندارد ولی قلب رسول اکرم(ص) آن را تحمل میکند.
قرآن کریم نیز دارای دو صفت برجسته آسان بودن و وزین بودن است؛ آسان بودن را میتوان از آیه «ولقد یسّرنا القران للذکر فهل من مدّکر. قمر/17» استنباط کرد و وزین بودن آن را از آیه «إناسنلقی علیک قولاً ثقیلاً. مزّمّل/ 5» برداشت کرد.
بعضی از امور، افراد ضعیف را میلرزاند و افراد متوسط و قوی در برابر آن مقاومند؛ بعضی از مسائل، افراد متوسط را به رعشه میافکند ولی افراد قوی را نمیلرزاند و بعضی از حقایق، افراد قوی را نیز به لرزه وا میدارد ولی توان لرزاندن احدی از انسانها را ندارد و بعضی از مراتب، احدی از انسانها را نیز به رعشه میاندازد. نظیر غشیهای که هنگام تلقی وحی، بدون وساطت جبرئیل، بر حضرت رسول(ص) عارض میشد. مرحوم صدوق(ره) از امام ششم(ع) نقل میکند که فرمود «ذاک إذا لم یکن بینه وبین الله أحد، ذاک إذا تجلیالله له ... »(بحار، ج18، ص256)؛ آنگاه که خدای سبحان بدون واسطه تجلی میکرد و کسی بین پیامبر(ص) و خدا حائل نبود به پیغمبر(ص) حالت غشیهای خاص دست میداد که مدهوش میشدند و به لرزه در میآمد! قلب، هر اندازه قوی باشد گاه توان محدود خود را از دست داده در برابر قویتر از خود میتپد.
رسول خدا(ص) از هر کوهی استوارتر است، کوه را میتوان از بیرون به وسیله سیل، که سینه کوه را شکافته دره پدید میآورد و از درون به وسیله آتشفشان منفجر کرد یا از دامنه یا قلهاش کاست، ولی رسول خدا(ص) چنان استوار بود که نه عوامل درونی، مانند غضب و ترس او را متزلزل میکرد و نه علل و عوامل بیرونی میتوانست از صلابت و عظمت او بکاهد، از هر کوهی استوارتر بوده.
مؤمن واقعی نیز از هر کوهی استوارتر است؛ نه پیرو دشمنهای بیرون و نه تابع دشمنهای درون؛ نه همچون کوههای آتشفشان که از درون منفجر میشود و نه چون کوههای سیلزا، از بیرون کاسته میشود، حتی در حال نبرد با کافران و مشرکان، که بر اساس «أشدّاء علی الکفار.فتح/ 29» خشمناک میشود، باز تعادل خود را حفظ میکند.