به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، حجتالاسلام والمسلمین مرتضی آقاتهرانی، نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی شامگاه سهشنبه، 11 شهریورماه در سلسله نشستهای تخصصی «بر آستان کرامت» که در بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، اظهار کرد: مسئله برقراری عدالت اجتماعی مورد تأکید دولتها بوده و مطرح میکردند که این مسئله از همان میل ایرانیان به برقراری عدالت در جامعه نشأت میگیرد.
وی اظهار کرد: زمانی که دین اسلام در ایران گسترش یافت، ایرانیان شیرینی عدالتمحوری از سوی ائمه معصومین(ع) بهویژه حضرت علی(ع) را چشیده و شیوه حکومت ائمه(ع) را پسندیدند لذا به تشیع گرایش پیدا کردند.
نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی افزود: ذائقه عدالتخواهی مردم ایران به حدی بود که گمان میکردند مأمون عباسی شیعه واقعی است زیرا در تمام مجالس سخنرانی خود رسماً از عدالت حضرت علی(ع) دفاع میکرد.
آقاتهرانی با بیان اینکه دوره امام هشتم(ع) دوران خفقان بود، افزود: در این زمان شیعیان جمعیت بزرگی را تشکیل میدادند که در حالت تقیه بهسر میبردند و همدل و یکزبان نبودند.
وی افزود: اختلافات قومی و طبقاتی، خرافات و موهومات، ریاکاری و ظاهرگرایی، مقدسمآبی جمعیت شیعیان را دربر گرفته بود که جر و بحثهای فراوانی با یکدیگر داشتند و به هیچ وجه اتحادی بین آنان وجود نداشت و امام رضا(ع) در چنین شرایطی امامت شیعیان را برعهده گرفتند.
آقاتهرانی بیان کرد: در آن زمان گروههای مختلف که خود را شیعه میدانستند علنا به مخالفت با امام برخاستند که یکی از این گروهها «مهدویت» نام داشت و معتقد بود که امام کاظم(ع) فوت نکرده و در غیبت بهسر میبرد و امام رضا(ع) حق امامت شیعه را ندارند.
وی اظهار کرد: امام رضا(ع) بارها به این گروه فرمودند که پدرشان به شهادت رسیده است و امام حاضر هستند، حتی خود امام کاظم(ع) نیز به کرات اعلام کردند که امام غایب که نوهشان است از نظرها غایب شده و بعدها ظهور و قیام خواهد کرد.
عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی – پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: گروه دیگری به نام «واقفیه» در زمان امام هشتم(ع) در بین شیعیان سربرآورد که همگی آنها از محدثین و علمای شیعه بودند و حرص وصفناپذیری نسبت به اموال بهجا مانده از امام کاظم(ع) داشتند و حاضر نبودند این اموال را به حضرت رضا(ع) بازگردانند.
آقاتهرانی افزود: گروه دیگری در زمان حضرت رضا(ع) بودند که در محبت نسبت به اهل بیت(ع) غلو میکردند، گروه دیگری به نام اهل حدیث بودند که ذهنیت مردم را نسبت به ائمه معصومین(ع) تغییر میدادند و شیعیان را نسبت به آنان میشوراندند.
وی بیان کرد: گروه دیگری به نام «خرافیه» نیز در زمان حضرت رضا(ع) در بین شیعیان بودند که به خرافهگویی درباره وقایع تاریخ اسلام و روایات و احادیث میپرداختند.
آقاتهرانی اظهار کرد: امام رضا(ع) در زمانی به امامت رسیدند که انحرافات زیادی در بین شیعیان وجود داشت و این امام به مقابله با این انحرافات در کرسیهای آزاداندیشی و مناظرات سیاسی و فرهنگی با علما و منحرفان پرداختند و همواره با سخنان روشن و با ادله محکم مخالفان را سرکوب میکردند.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت: مأمون عباسی جلسات متعددی با امام رضا(ع) برگزار کرد که در آنها ثابت کند امام رضا(ع) شایستگی عهدهداری امامت شیعیان را ندارند اما آن حضرت با بیان سخنان کوبنده حقانیت خود را به اثبات رساندند.
آقاتهرانی افزود: امام رضا(ع) در مقابل حرکات سرکوبگرایانه مأمون عباسی و انحرافاتی که جامعه تشیع را دربر گرفته بود، بدون تقیه عمل کردند و با ادله محکم از حقوق خود و اهل بیت(ع) دفاع کردند.
وی بیان کرد: هدف امام رضا(ع) پیشبرد تفکر شیعی در جامعه بود زیرا به اتکای اهل بیت(ع) صحبت میکردند و درصدد احیای جایگاه امامان(ع) در بین مسلمانان بودند که قرائت حدیث سلسلةالذهب در نیشابور با این هدف انجام گرفت.