با فيلم‌های دينی در حال اكران / 17
بازی در «دلشكسته» از ماندگارترين نقش‌های من است
گروه هنر: نقش اميرعلی دوران كه من در فيلم «دلشكسته» آن را بازی كردم يكی از سه نقش ماندگارم است كه تا به حال ايفا كردم.
«شهاب حسينی»، بازيگر فيلم سينمايی «دلشكسته»، در گفت‌و‌گو درباره اين فيلم دينی با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) اظهار كرد: درباره نحوه پيشنهاد اين كار به من بايد بگويم، فيلمنامه «دلشكسته» با يك فرمت خيلی خاص و زيبا به روی كاغذ كاهی برای من ارسال شد كه حس خوبی به من بابت اين نوع ارائه پيشنهاد دست داد، البته اين احساسی كه به من دست داده بود در بين ديگر عوامل نيز از جمله خسرو شكيبايی، عبدالله اسكندری، محسن شاه‌ابراهيمی، محمود پاك‌نيت، رضا رويگری و... به وجود آمده بود.
وی افزود: پس از خواندن متن با اينكه برخی از قسمت‌ها را گل‌درشت احساس كردم، ولی ديدم كه فيلم به دنبال ايجاد گفت‌و‌گو و تبادل نظر در بين آدم‌هاست.
اين بازيگر ادامه داد: خداوند در قرآن می‌فرمايد «بشارت بده كسانی را كه اقوال مختلفی را می‌شنوند و بهترين آن را انتخاب می‌كنند» پيام اين فيلم نيز همين امر بود و من به روئين‌تن از بابت پرداختن به چنين مفهومی تبريك می‌گويم.
برنده سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش مرد بيست‌و‌هفتمين جشنواره فيلم فجر اظهار كرد: اين مطلب را صميمانه می‌گويم و آن اين است كه من در بين نقش‌هايی كه تا به حال ايفا كرده‌ام سه رل وجود دارد كه برای من دوست‌داشتنی است و يكی از آنها مسلماً اميرعلی دوران (شخصيت فيلم دلشكسته) است، بنابراين خارج از مسائل شخصی می‌گويم در اين كار بين من و كارگردان تعامل وجود داشت.
بازيگر فيلم «درباره الی» درباره نحوه گرفتن سكانس‌های مربوط به عزادرای گفت: نام امام حسين(ع) تنها محدود به ايام محرم نيست، بنابراين برای گرفتن صحنه‌هايی كه مربوط به عاشورا بود بايد يك حس و حال واقعی كار را در بر می‌گرفت كه با بازی كردن ميسر نبود، بلكه واقعيت در آن صحنه همان چيزی بود كه شما در فيلم ديديد.
وی متذكر شد: ديالوگی از اين فيلم كه هيچگاه فراموشم نمی‌شود، سكانسی بود كه خسرو شكيبايی در شب شام غريبان با اميرعلی صحبت می‌كرد، ديالوگ اين صحنه به نحوی بود كه دل من با شنيدن آن لرزيد. در حقيقت بايد گفت تمام فيلم نيز تنها برای پيام همان جمله پايانی بود.
اين بازيگر ادامه داد: البته افتخاری كه در اين فيلم مشمول حال ما شد اين امر بود كه در بخش پايانی ما پرچمی را كه در بالای مرقد امام حسين(ع) برافراشته بود را در سكانس عزاداری داشتيم.
حسينی درباره بار اعتقادی فيلم خاطرنشان كرد: مگر می‌توان حرفی را كه اعتقاد نداشت بازی كرد، بنابراين مسلم بدانيد كه اگر در فيلم‌های اينچنينی اعتقاد واقعی وجود نداشته باشد، نقش‌آفرينی نيز شكل منسجمی نخواهد داشت. دنيای درونی آدم‌ها به گونه‌ای پيچيده و راز آميز است كه در فيلمی چون «الرسالة» می‌توان گفت «آنتونی كويين» تنها حضوری حرفه‌ای نداشته و در مورد شخصيت حمزه(ع) مطمئنم كه تحقيقات دقيق كرده است.
اين بازيگر در بخشی ديگر از سخنان خود تأكيد كرد: هر اعتقادی در خود نقاط ضعف و قوتی دارد، اما پيام فيلم اين است كه بياييم با يكديگر گفت‌و‌گو كنيم تا بتوانيم در يك تبادل نظر به آنچه كه شكل ايده‌آل است دست پيدا كنيم و رسيدن به اين خواسته در پناه داشتن يك محيط فرهنگی حاصل می‌شود.
حسينی تصريح كرد: اين كار برای من به دليل مزين بودن به نام اباعبدالله(ع) جايگاهی ويژه دارد، اما هر فيلمی كه نشان دهنده شكوه انسانی باشد، حداقل برای خودم نتايج مثبتی به همراه دارد.
وی درباره جايگاه مفهوم بسيج در اين فيلم بيان كرد: بسيج اول بايد نمود درونی داشته باشد كه اميرعلی دوران به عقيده من يك بسيجی درون‌گرا است كه سعی داشت در قدم اول در مقابل پليدی‌های درون خود بايستد.
اين بازيگر درباره تجربه شخصی خود در اين كار گفت: من در اين كار با انسان‌هايی طرف بودم كه ذاتاً انسان‌های شريف و خوبی هستند، اما در مورد اين كار با توجه به شكل زيبايی پيشنهاد اين كار، من تصوری ديگر از اين فيلم داشتم، چون متصور بودم كه فضای آرام و معنوی بر اثر حاكم باشد.
بازيگر فيلم «واكنش پنجم» در تكميل توضيح خود ادامه داد: تصور ابتدايی من اين بود كه اين اثر به واسطه بار معنوی كه داستان دارد از مشكلاتی رايج در پشت صحنه فيلم‌های سينمايی، بری است، زيرا اين كار متبرك به نام امام حسين(ع) بود، ولی آنچه كه من ديدم مشكلات رايج در فيلم‌های سينمايی حتی به شكلی بيشتر نيز در اين كار مشاهده می‌شد. اين امر نيز به عقيده من به دليل اين بود كه روح يكدلی و صميميت نتوانست به شكلی منسجم بر اين كار حاكم شود.
حسينی بی‌تجربگی را علت اصلی مشكل فوق دانست و اظهار كرد: البته در به وجود آمدن چنين وضعيتی تنها كارگردان و يا تهيه‌كننده را نمی‌توان مقصر دانست، بلكه مجموعه عواملی وجود داشت كه سبب به وجود آمدن چنين فضايی شد، اما آنچه مشخص است بی‌تجربگی را می‌توان مهترين ضعف برای اين كار محسوب كرد.
وی افزود: معضل فوق سبب شد كه مسائل زير ساختی فيلم، از لوكيشن گرفته تا ديگر مسائل به روی كار گروه نيز تاثير بگذارد، درحالی‌كه اينگونه مسائل در خلوت بين آن دو نفری كه با هم مشكل داشتند بايد حل می‌شد در آن صورت بود كه فشار كار به روی گروه وارد نمی‌شد.
اين بازيگر سينما و تلويزيون مهمترين شرط را برای كارگردان اينچنين توصيف كرد: مهمترين شرط به عقيده من برای كارگردان اين است كه مديريت خوبی داشته باشد، زيرا اگر فيلمسازی از اين ويژگی برخوردار نباشد آن كار نخواهد توانست به شكل مناسبی پرداخت شود كه در اين كار ما فاقد اين مديريت خوب بوديم.
وی در جواب به اين ادعا كه اين فيلم از بسياری از توليدات سينمايی از لحاظ كيفی سرتر است، گفت: من قضاوت اينچنين نمی‌كنم، چون به عقيده من سينما محتاج گوناگونی توليدات است، تنها آنچه كه مهم است داشتن وجدان كاری است كه بايد گروه سازنده يك اثر داشته باشند تا هر نوع اثری در سينما وجود داشته باشد.
بازيگر فيلم «دلشكسته» در پايان درباره تجربه بازيگری در اين فيلم گفت: من در كارهای خود با بازيگران ديگر تعاملی خوبی برقرار می‌كنم، در اين كار نيز با بزرگانی كه در اين كار حضور داشتم اين ارتباط به خوبی برقرار شد كه از آن جمله می‌توان به مرحوم خسرو شكيبايی اشاره كرد.
وی افزود: پس از خواندن متن با اينكه برخی از قسمت‌ها را گل‌درشت احساس كردم، ولی ديدم كه فيلم به دنبال ايجاد گفت‌و‌گو و تبادل نظر در بين آدم‌هاست.
اين بازيگر ادامه داد: خداوند در قرآن می‌فرمايد «بشارت بده كسانی را كه اقوال مختلفی را می‌شنوند و بهترين آن را انتخاب می‌كنند» پيام اين فيلم نيز همين امر بود و من به روئين‌تن از بابت پرداختن به چنين مفهومی تبريك می‌گويم.
برنده سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش مرد بيست‌و‌هفتمين جشنواره فيلم فجر اظهار كرد: اين مطلب را صميمانه می‌گويم و آن اين است كه من در بين نقش‌هايی كه تا به حال ايفا كرده‌ام سه رل وجود دارد كه برای من دوست‌داشتنی است و يكی از آنها مسلماً اميرعلی دوران (شخصيت فيلم دلشكسته) است، بنابراين خارج از مسائل شخصی می‌گويم در اين كار بين من و كارگردان تعامل وجود داشت.
بازيگر فيلم «درباره الی» درباره نحوه گرفتن سكانس‌های مربوط به عزادرای گفت: نام امام حسين(ع) تنها محدود به ايام محرم نيست، بنابراين برای گرفتن صحنه‌هايی كه مربوط به عاشورا بود بايد يك حس و حال واقعی كار را در بر می‌گرفت كه با بازی كردن ميسر نبود، بلكه واقعيت در آن صحنه همان چيزی بود كه شما در فيلم ديديد.
وی متذكر شد: ديالوگی از اين فيلم كه هيچگاه فراموشم نمی‌شود، سكانسی بود كه خسرو شكيبايی در شب شام غريبان با اميرعلی صحبت می‌كرد، ديالوگ اين صحنه به نحوی بود كه دل من با شنيدن آن لرزيد. در حقيقت بايد گفت تمام فيلم نيز تنها برای پيام همان جمله پايانی بود.
اين بازيگر ادامه داد: البته افتخاری كه در اين فيلم مشمول حال ما شد اين امر بود كه در بخش پايانی ما پرچمی را كه در بالای مرقد امام حسين(ع) برافراشته بود را در سكانس عزاداری داشتيم.
حسينی درباره بار اعتقادی فيلم خاطرنشان كرد: مگر می‌توان حرفی را كه اعتقاد نداشت بازی كرد، بنابراين مسلم بدانيد كه اگر در فيلم‌های اينچنينی اعتقاد واقعی وجود نداشته باشد، نقش‌آفرينی نيز شكل منسجمی نخواهد داشت. دنيای درونی آدم‌ها به گونه‌ای پيچيده و راز آميز است كه در فيلمی چون «الرسالة» می‌توان گفت «آنتونی كويين» تنها حضوری حرفه‌ای نداشته و در مورد شخصيت حمزه(ع) مطمئنم كه تحقيقات دقيق كرده است.
اين بازيگر در بخشی ديگر از سخنان خود تأكيد كرد: هر اعتقادی در خود نقاط ضعف و قوتی دارد، اما پيام فيلم اين است كه بياييم با يكديگر گفت‌و‌گو كنيم تا بتوانيم در يك تبادل نظر به آنچه كه شكل ايده‌آل است دست پيدا كنيم و رسيدن به اين خواسته در پناه داشتن يك محيط فرهنگی حاصل می‌شود.
حسينی تصريح كرد: اين كار برای من به دليل مزين بودن به نام اباعبدالله(ع) جايگاهی ويژه دارد، اما هر فيلمی كه نشان دهنده شكوه انسانی باشد، حداقل برای خودم نتايج مثبتی به همراه دارد.
وی درباره جايگاه مفهوم بسيج در اين فيلم بيان كرد: بسيج اول بايد نمود درونی داشته باشد كه اميرعلی دوران به عقيده من يك بسيجی درون‌گرا است كه سعی داشت در قدم اول در مقابل پليدی‌های درون خود بايستد.
اين بازيگر درباره تجربه شخصی خود در اين كار گفت: من در اين كار با انسان‌هايی طرف بودم كه ذاتاً انسان‌های شريف و خوبی هستند، اما در مورد اين كار با توجه به شكل زيبايی پيشنهاد اين كار، من تصوری ديگر از اين فيلم داشتم، چون متصور بودم كه فضای آرام و معنوی بر اثر حاكم باشد.
بازيگر فيلم «واكنش پنجم» در تكميل توضيح خود ادامه داد: تصور ابتدايی من اين بود كه اين اثر به واسطه بار معنوی كه داستان دارد از مشكلاتی رايج در پشت صحنه فيلم‌های سينمايی، بری است، زيرا اين كار متبرك به نام امام حسين(ع) بود، ولی آنچه كه من ديدم مشكلات رايج در فيلم‌های سينمايی حتی به شكلی بيشتر نيز در اين كار مشاهده می‌شد. اين امر نيز به عقيده من به دليل اين بود كه روح يكدلی و صميميت نتوانست به شكلی منسجم بر اين كار حاكم شود.
حسينی بی‌تجربگی را علت اصلی مشكل فوق دانست و اظهار كرد: البته در به وجود آمدن چنين وضعيتی تنها كارگردان و يا تهيه‌كننده را نمی‌توان مقصر دانست، بلكه مجموعه عواملی وجود داشت كه سبب به وجود آمدن چنين فضايی شد، اما آنچه مشخص است بی‌تجربگی را می‌توان مهترين ضعف برای اين كار محسوب كرد.
وی افزود: معضل فوق سبب شد كه مسائل زير ساختی فيلم، از لوكيشن گرفته تا ديگر مسائل به روی كار گروه نيز تاثير بگذارد، درحالی‌كه اينگونه مسائل در خلوت بين آن دو نفری كه با هم مشكل داشتند بايد حل می‌شد در آن صورت بود كه فشار كار به روی گروه وارد نمی‌شد.
اين بازيگر سينما و تلويزيون مهمترين شرط را برای كارگردان اينچنين توصيف كرد: مهمترين شرط به عقيده من برای كارگردان اين است كه مديريت خوبی داشته باشد، زيرا اگر فيلمسازی از اين ويژگی برخوردار نباشد آن كار نخواهد توانست به شكل مناسبی پرداخت شود كه در اين كار ما فاقد اين مديريت خوب بوديم.
وی در جواب به اين ادعا كه اين فيلم از بسياری از توليدات سينمايی از لحاظ كيفی سرتر است، گفت: من قضاوت اينچنين نمی‌كنم، چون به عقيده من سينما محتاج گوناگونی توليدات است، تنها آنچه كه مهم است داشتن وجدان كاری است كه بايد گروه سازنده يك اثر داشته باشند تا هر نوع اثری در سينما وجود داشته باشد.
بازيگر فيلم «دلشكسته» در پايان درباره تجربه بازيگری در اين فيلم گفت: من در كارهای خود با بازيگران ديگر تعاملی خوبی برقرار می‌كنم، در اين كار نيز با بزرگانی كه در اين كار حضور داشتم اين ارتباط به خوبی برقرار شد كه از آن جمله می‌توان به مرحوم خسرو شكيبايی اشاره كرد.
