آيه 29 سوره انفال اشاره به نقش تقوا در معرفت انسان دارد
گروه انديشه و علم: آيه 29 سوره مباركه انفال به نقش تقوا در معرفت انسان اشاره می‌كند و طبق اين آيه معيار شناخت حق از باطل متعدد است.
به‌گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه اصفهان، در مقاله‌ای از «سيد‌رضا واجدی» درباره نقش تقوا در معرفت انسان سخن به ميان آمده است.
طبق آيه 29 سوره انفال آمده است كه «یِا أَیُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ یَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَ یُكَفِّرْ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ، اى كسانى كه ايمان آوردهايد اگر از خدا پروا داريد براى شما [نيروى] تشخيص [حق از باطل] قرار مىدهد و گناهانتان را از شما مىزدايد و شما را مىآمرزد و خدا داراى بخشش بزرگ است.»
به نقل از واجدی طبق اين آيه معيار شناخت حق از باطل متعدد است و با عرضه كتاب آسمانی می‌توان حق از باطل را تشخيص داد.
تقوی عامل شناخت صحيح، آبرو و حيثيت اجتماعی و مغفرت اخروی است و كسانی كه تمايلات نفسانی را كنار بگذارند حق را تشخيص می‌دهند و تقوی سبب پيدايش بينش صحيح در آنان می‌شود.
در آيه 282 بقره خداوند می‌فرمايد: «اتقوالله و يعلمكم الله» يعنی پروا از خدا كنيد، خدا يادتان می‌دهد، گويا روح همچون آينه‌ای است كه تقوا غبار از آن می‌زدايد و نور خورشيد حق در آن منعكس می‌شود و برعكس حرص‌ها و طمع‌ها سبب لغزش عمل می شود.
نيروی عقل انسان برای درك حقايق آماده است، اما پرده‌هايی از حرص، طمع، شهوت، خودبينی و حسد، عشق‌های افراطی به مال، زن، فرزند، جاه و مقام همچون دود سياهی در مقابل ديد عقل آشكار می‌شود.
هركمالی در هر كجاست پرتوی از كمال حق است، هرقدر انسان به خدا نزديك‌تر شود نور بيشتری از آن كمال مطلق در وجود او انعكاس خواهد يافت، هرگاه انسان در پرتوی تقوا و پرهيز از گناه به خداوند نزديك شود، سهم بيشتری از علم و دانش الهی دريافت خواهد كرد.
شخصی به حضرت رضا(ع) عرض كرد: «كسی از نظر خانوادگی باشرافت‌تر از شما وجود ندارد.»، حضرت فرمود: «شرافت پدران من به دليل تقوی و فرمانبرداری از خداست.»
همانطور كه لباس ظاهری موجب زيبايی انسان گشته عيوب انسان را می‌پوشاند، لباس باطنی تقوا نيز انسان را به زيور اخلاق آراسته كرده، زشتی‌های انسان را می‌پوشاند.
برای سفر در دنيا زاد و توشه مادی نياز است، ولی برای سفر از دنيا زاد و توشه معنوی كه همان معرفت و محبت به خداست نياز بوده و فرق آن اين است كه توشه مادی انسان را از رنج و عذاب موقت دنيا نجات می‌دهد، ولی زاد و توشة معنوی انسان را از رنج و مشقت‌های هميشگی نجات می‌دهد.
طبق آيه 29 سوره انفال آمده است كه «یِا أَیُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ یَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَ یُكَفِّرْ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ، اى كسانى كه ايمان آوردهايد اگر از خدا پروا داريد براى شما [نيروى] تشخيص [حق از باطل] قرار مىدهد و گناهانتان را از شما مىزدايد و شما را مىآمرزد و خدا داراى بخشش بزرگ است.»
به نقل از واجدی طبق اين آيه معيار شناخت حق از باطل متعدد است و با عرضه كتاب آسمانی می‌توان حق از باطل را تشخيص داد.
تقوی عامل شناخت صحيح، آبرو و حيثيت اجتماعی و مغفرت اخروی است و كسانی كه تمايلات نفسانی را كنار بگذارند حق را تشخيص می‌دهند و تقوی سبب پيدايش بينش صحيح در آنان می‌شود.
در آيه 282 بقره خداوند می‌فرمايد: «اتقوالله و يعلمكم الله» يعنی پروا از خدا كنيد، خدا يادتان می‌دهد، گويا روح همچون آينه‌ای است كه تقوا غبار از آن می‌زدايد و نور خورشيد حق در آن منعكس می‌شود و برعكس حرص‌ها و طمع‌ها سبب لغزش عمل می شود.
نيروی عقل انسان برای درك حقايق آماده است، اما پرده‌هايی از حرص، طمع، شهوت، خودبينی و حسد، عشق‌های افراطی به مال، زن، فرزند، جاه و مقام همچون دود سياهی در مقابل ديد عقل آشكار می‌شود.
هركمالی در هر كجاست پرتوی از كمال حق است، هرقدر انسان به خدا نزديك‌تر شود نور بيشتری از آن كمال مطلق در وجود او انعكاس خواهد يافت، هرگاه انسان در پرتوی تقوا و پرهيز از گناه به خداوند نزديك شود، سهم بيشتری از علم و دانش الهی دريافت خواهد كرد.
شخصی به حضرت رضا(ع) عرض كرد: «كسی از نظر خانوادگی باشرافت‌تر از شما وجود ندارد.»، حضرت فرمود: «شرافت پدران من به دليل تقوی و فرمانبرداری از خداست.»
همانطور كه لباس ظاهری موجب زيبايی انسان گشته عيوب انسان را می‌پوشاند، لباس باطنی تقوا نيز انسان را به زيور اخلاق آراسته كرده، زشتی‌های انسان را می‌پوشاند.
برای سفر در دنيا زاد و توشه مادی نياز است، ولی برای سفر از دنيا زاد و توشه معنوی كه همان معرفت و محبت به خداست نياز بوده و فرق آن اين است كه توشه مادی انسان را از رنج و عذاب موقت دنيا نجات می‌دهد، ولی زاد و توشة معنوی انسان را از رنج و مشقت‌های هميشگی نجات می‌دهد.
