سینمای اخلاق‌گرا در دهه ۶۰ پررنگ‌تر از امروز بود
گروه هنر: یک بازیگر گفت: سینمای ایران در دهه ۶۰ توجه بسیار جدی‌تری به موضوعات دینی از خود نشان می‌داد.
رضا توکلی، بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره رسالت سینما در پرداختن به موضوعات فرهنگی اظهار کرد: در جوامع غربی برای سینما، مهمترین رسالت، خلق سرگرمی تعریف شده است برای همین نیز از هر ابزاری برای رسیدن به این خواسته استفاده می‌کنند، پس جای تعجب نیست که در چنین سینمایی وضعیت آنگونه که باید در حوزه اخلاق مداری مطلوب به نظر نرسد، اما در کشور ما وضعیت به این منوال نیست، چون ما سینما را رسانه‌ای می‌دانیم که به واسطه آن می‌توان پیام‌های اخلاقی و دینی داد.
وی افزود: سینمای ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی راهی نو را برای خود آغاز کرد. در این مسیر که به فرمایش حضرت امام در سال 57 شکل گرفت، سینما ابزاری بود که در آن اخلاق انسانی و دینی جایگاهی ویژه داشت. در این عرصه برخی مشاغل نیز بودند که در فیلم‌های سینمایی مبلغ ارزش‌های دینی و اخلاقی بودند. یکی از این حرفه‌ها معلمی بود که همیشه در فیلم‌های سینمایی پس از انقلاب از آن به عنوان کاری انقلابی که در پی احقاق حق مردم است استفاده می‌شد.
بازیگر سریال «سفر سبز» ادامه داد: حرفه معلمی در سینمای دهه 60 همیشه به عنوان، شغلی انقلابی مورد استفاده قرار می‌گرفت، چون معمولا معلمان کسانی بودند که در مقابل ظلم رژیم ستمشاهی ایستادگی می‌کردند و در این مسیر به مبارزه نیز می‌پرداختند. در ضمن نقش تربیتی آنها در پرورش جوانی که در این راه (مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی) قدم بر می‌داشتند کاملا واضح بود. در سینمای دفاع مقدس نیز وضعیت تقریبا به همین منوال بود و معلمان معمولا در جبهه‌های جنگ حضور داشتند.
کم‌رنگ شدن توجه سینما به مشاغلی چون معلمی
این بازیگر ادامه داد: اما با گذشت زمان و دهه‌های بعد نقش معلم در سینما به فراموشی سپرده شد و معمولا اگر در فیلمی از این حرفه در قالب یکی از شخصیت‌ها استفاده می‌شد تنها نامی بود که دارای هویت و کارکرد اجتماعی نبود. برای همین نیز کم کم این حرفه در سینما ما تبدیل به کلیشه شد. این رویکرد به اندازه‌ای پیشرفت رفته که دیگر کمتر فیلمی سعی می‌کند از این حرفه در فیلم‌های سینمایی استفاده کند. این اتفاق که برای حرفه معلمی در سینما روی داد به نوعی در زمان حال برای روحانیت نیز در فیلم‌های سینمایی رخ می‌دهد، چون با ساخت چند فیلم خوب در این حوزه بسیاری سعی می‌کنند که کارهای خوب گذشته را تکرار کنند که اقدامی اشتباه است، چون تکرار بدون خلاقیت در نهایت عواقب بسیار بدی برای آن موضوع در پی خواهد داشت.
وی در پایان این گفت‌وگو اظهار کرد: در کشور ما الگوهای بزرگی بودند که از حرفه معلمی به جایگاهی بسیار بالا دست یافتند، هرچند معلمی خود به ذاته جایگاهی رفیع دارد. شهید رجایی گواه بارز این ادعاست، اما ما تا چه حد این شخصیت‌ها را در سینما مورد توجه قرار داده‌ایم مسلما جواب خیر است، چون نه فیلمنامه خوبی در این حوزه داشته‌ایم نه این‌که به روی این دست موضوعات سرمایه‌گذاری لازم را انجام داده‌ایم برای همین تنها با یک سیاست‌گذاری منسجم قادر است فضایی را فراهم کند که در آن ارزش‌ها بسیار پررنگ‌تر از گذشته باشند.
